Ισραήλ - Παλαιστίνη: οι Μαινάδες και η Αθηνά
Πώς η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση εκτυλίσσεται στο επίπεδο των πιο πρωτόγονων συναισθημάτων
![portrait-322469_1920_2.jpg portrait-322469_1920_2.jpg](/images/120x120/3/jpg/sites/default/files/portrait-322469_1920_2.jpg)
![Ισραήλ - Παλαιστίνη: οι Μαινάδες και η Αθηνά Ισραήλ - Παλαιστίνη: οι Μαινάδες και η Αθηνά](/images/1074x600/jpg/files/2023-12-03/israil-palaistini-oi-mainades-kai-i-athina.jpg)
Ισραήλ - Παλαιστίνη: Η σφαγή αμάχων, οι φρικαλεότητες στη Γάζα και οι αγριότητες της Χαμάς.
Η τραγωδία που εκτυλίσσεται στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη δείχνει τη στασιμότητά μας σε ό,τι αφορά τον εκπολιτισμό, τη διάκριση μεταξύ εκδίκησης και δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη μας φέρνει στη σφαίρα της πολιτικής και επιτρέπει τη δυνατότητα αιτιολογημένης αλλαγής και λύτρωσης. Η εκδίκηση είναι μέρος μιας προ-νεωτερικής αντίληψης για το σωστό και το δίκαιο: ανήκει σ’ έναν κόσμο που ορίζεται περισσότερο από τις Μαινάδες παρά από τη θεά της σοφίας, την Αθηνά. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην αγριότητα της Χαμάς. Η οργάνωση δεν είναι, όπως την θεωρούν ορισμένοι στην αριστερά, έκφραση της παλαιστινιακής αντίστασης αλλά μάλλον ένδειξη του εκφυλισμού αυτής της αντίστασης: είναι η απόρροια της χαμένης ελπίδας ότι οι ηθικές στρατηγικές μπορούν να πετύχουν κάτι. Υπό την κυριαρχία της Χαμάς, οι αντίπαλοι βασανίζονται βάναυσα, τα δικαιώματα των γυναικών αφαιρούνται, οι ομοφυλόφιλοι δολοφονούνται. Ακόμη και με δεδομένο τον αντίκτυπο του ισραηλινού αποκλεισμού, οι ηγέτες της Γάζας δεν έχουν κάνει πολλά για να βελτιώσουν τη ζωή των κατοίκων της Γάζας. Η φαντασία της Χαμάς συντηρείται λιγότερο από το όραμα της παλαιστινιακής ελευθερίας και περισσότερο από το μίσος για το Ισραήλ και τους Εβραίους.
Όσοι γιορτάζουν τις ενέργειες της Χαμάς ως «αντίσταση» και φαντάζονται ότι η σφαγή Ισραηλινών αμάχων μοιάζει με «αποαποικιοποίηση» έχουν διεστραμμένη άποψη για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Οι Παλαιστίνιοι, όπως και κάθε άλλος, δεν έχουν δικαίωμα αποανθρωποποίησης του αντιπάλου. Το ίδιο ισχύει για τους Ισραηλινούς. «Ολόκληρο το έθνος της Παλαιστίνης» δήλωσε ο Πρόεδρος του Ισραήλ Ισαάκ Χέρτζογκ,«ευθύνεται για τα εγκλήματα της Χαμάς»: αλλά μάλλον έχει άδικο. Η Χαμάς επιβάλλει τον δικό της νόμο στους Παλαιστινίους· ίσως οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν τη φωνή που νομίζουμε ότι έχουν. Όμως, ο υπουργός Εθνικής Κληρονομιάς του Ισραήλ, Amichai Eliyahu, έγραψε στο Χ για τη Γάζα, επιδοκιμάζοντας τα λόγια ενός στρατιώτη: «Ανατινάξτε και ισοπεδώστε τα πάντα. Απλώς μια απόλαυση για τα μάτια» και ο Galit Distal Atbaryan, βουλευτής του Likud και, μέχρι πριν από ένα μήνα, υπουργός Δημόσιας Διπλωματίας του Ισραήλ, απαίτησε τη «διαγραφή της Γάζας από τον χάρτη», προσθέτοντας: «Εδώ χρειάζονται εκδικητικές και μοχθηρές IDF [Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις]. Οτιδήποτε λιγότερο από αυτό είναι ανήθικο.»
Αυτή είναι η γλώσσα των Μαινάδων, όχι της Αθηνάς, και υποστηρίζεται από τεράστιο στρατιωτικό υλικό. Είναι η γλώσσα, επίσης, πολλών δυτικών υποστηρικτών του Ισραήλ. Ο Αμερικανός βουλευτής Brian Mast από τη Φλόριντα, μιλώντας για την προσπάθειά του να επιβραδύνει την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, απέρριψε την ιδέα των «αθώων Παλαιστινίων αμάχων», υποστηρίζοντας, «δεν νομίζω ότι θα χρησιμοποιούσαμε τόσο ελαφρά τον όρο "αθώοι πολίτες Ναζί"…» Τέτοιες εκτιμήσεις δεν λαμβάνουν υπόψη ότι η μη εξέλιξη των Παλαιστινίων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ασφυκτική παρουσία του Ισραήλ και της Χαμάς. Αν και δικαίως έχει ασκηθεί κριτική στις αριστερές φωνές που πανηγυρίζουν την επίθεση της Χαμάς, πολύ λιγότερα έχουν ειπωθεί για τις εξαιρετικά ισχυρότερες πολιτικές προσωπικότητες που προωθούν εμπρηστική, απάνθρωπή ρητορική στο όνομα της υπεράσπισης του Ισραήλ και για τον ρόλο αυτής της ρητορικής στη δικαιολόγηση των φρικαλεοτήτων στη Γάζα. Χρειάζεται λοιπόν μια σοφότερη παρατήρηση της κατάστασης που να μην είναι θρησκευτική ή φυλετική, που να είναι πολιτική και μη πολωτική: οι Ευρωπαίοι, που φοβούνται και απορρίπτουν το Ισλάμ, ίσως θα έπρεπε να σκεφτούν ότι η λύση του παλαιστινιακού προβλήματος, έστω με κάποιο συμβιβαστικό τρόπο, θα αφαιρούσε ένα πρόσχημα ισλαμιστικής τρομοκρατίας.
«Πού θα τελειώσει; Πού θα βυθιστεί για ύπνο και ξεκούραση, αυτό το φονικό μίσος, αυτή η μανία;», ρωτάει ο χορός στο τέλος των Χοηφόρων, του δεύτερου έργου της τριλογίας της Ορέστειας, αφού ο Ορέστης σκοτώνει την Κλυταιμνήστρα. Σήμερα, η απάντηση εξαρτάται από το αν εμείς, και οι πολιτικοί ηγέτες στο Ισραήλ, στην Παλαιστίνη και στη Δύση, επιθυμούμε να ακούσουμε τις Μαινάδες ή την Αθηνά.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δείτε τα υπόλοιπα applications που διαγράφθηκαν φέτος
Σχεδόν όλοι οι επιφανείς Δημοκρατικοί που είχαν θεωρηθεί ως πιθανοί διεκδικητές έχουν συνταχθεί μαζί της
60.000 ένοπλοι αστυνομικοί και 20.000 στρατιώτες στους δρόμους του Παρισιού
Η σανσκριτική προέλευση και ο συμβολισμός του
Το χρίσμα έχει σχεδόν «κλειδώσει»
Για τι ακριβώς τον καταγγέλλει ο «Σύνδεσμος Συζύγων/Τέκνων Αγνοουμένων οι 1619»
«Δεν έχει ελπίδες - Είναι πολύ προοδευτική» δήλωσε ο Τζον Μόργκαν
Η κοινή φωτογραφία τους και η έκκληση για την καμπάνια της
Οι ώρες πριν και οι ώρες μετά το θρίλερ της απόσυρσης της υποψηφιότητας του προέδρου των ΗΠΑ
Η πολυβραβευμένη αθλήτρια «δεν θέλει καμία γυναίκα να αισθάνεται ότι πρέπει να επιλέξει μεταξύ του επαγγέλματος και της μητρότητας»
Δείχνει για την ώρα καλύτερες επιδόσεις
Προσθέτει κάτι παραπάνω στην πλευρά των Δημοκρατικών; Ή έστω προβάλλει κάποια μεγαλύτερη αντίσταση στην επιλογή των ψηφοφόρων για τον Trump;
Οι πόλεμοι σε Kορέα και Βιετνάμ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο
Η παραφροσύνη που έχει καταλάβει τμήματα των δυτικών κοινωνιών από τότε που η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ
Παρά την αύξηση των επιβατών
Για μια άνευ προηγουμένου στιγμή στην αμερικανική πολιτική κάνουν λόγο πολιτικοί αναλυτές και ιστορικοί
Το σιωνιστικό χτύπημα που μνημονεύουν ακόμα οι φανατικοί στο Ισραήλ
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.