Κοσμος

Προβληματισμοί πριν την ισραηλινή απάντηση

Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για το Ισραήλ και την κοινωνία του

Κώστας Καρακώτιας
Κώστας Καρακώτιας
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Προβληματισμοί πριν την ισραηλινή απάντηση
© Mohamed Messara / EPA

Τα ερωτήματα που προκύπτουν από την αντίδραση του Ισραήλ απέναντι στις επιθέσεις της Χαμάς

 Η απροϋπόθετη καταδίκη των πρόσφατων επιθέσεων και των φρικαλεοτήτων που διέπραξε η Χαμάς είναι απαραίτητoς και αναγκαίος όρος της όποιας συζήτησης για όσα συμβαίνουν στο Ισραήλ και στη Γάζα. Εξίσου αναγκαίος και ικανός όρος της συζήτησης αυτής είναι και η αναγνώριση του δικαιώματος της άμυνας του κράτους του Ισραήλ απέναντι στην προσβολή που δέχθηκε η κυριαρχία του και πολύ περισσότερο η ζωή τόσων πολιτών του. Μόνο σε ένα τέτοιο καθορισμένο πλαίσιο, είναι δυνατόν να τεθούν και να συζητηθούν τα πολλά ερωτήματα και ζητήματα που ανακύπτουν από τα τραγικά αυτά γεγονότα και την αντίδραση του Ισραήλ.

Το πρώτο ερώτημα που ανακύπτει είναι , εάν η αποφασισμένη ήδη επίθεση εναντίον της Χαμάς, έχει διερευνηθεί πολιτικά και στρατιωτικά με λογική και ψυχραιμία η κυριαρχείται από το θυμικό και την λαϊκή οργή. Παρεμφερές είναι και το ερώτημα εάν στην επίθεση αυτή υπάρχουν όρια και έχουν συνυπολογιστεί τα θύματα ανάμεσα στον άμαχο παλαιστινιακό πληθυσμό. Μια απάντηση στα ερωτήματα θα ήταν ότι , παρόλο που το Ισραήλ έχει απόλυτα δίκιο στην αντίδραση του, δεν θα πρέπει αυτή να είναι δυσανάλογη των πληγμάτων που δέχθηκε. Ο ήδη ασφυκτικός αποκλεισμός και η ολική συμπίεση της Λωρίδας της Γάζας, οι απώλειες ανθρώπινων ζωών και οι καταστροφές των υποδομών, δεν οδηγούν πουθενά παρά μόνο στην διαιώνιση του φαύλου κύκλου της βίας και του μίσους. Και η Χαμάς , με την άρνηση της ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ και τον στρατηγικό της στόχο της καταστροφής του , τροφοδοτεί μια ατέρμονη βία και αναπαράγεται μέσω αυτής. Ήδη, μετά την νίκη που πέτυχε με την ακύρωση των συμφωνιών του Ισραήλ με τις άλλες αραβικές χώρες και την υποτιθέμενη αντίσταση στην επίθεση που δέχεται, έχει αναβιβαστεί σε κύριο εκφραστή των αγώνων και των συμφερόντων των Παλαιστινίων. Η επαπειλούμενη δε επίθεση του Ισραήλ, η οποία προφανώς θα θεωρηθεί ως ένα πιο βίαιο επακόλουθο της συνεχούς επέκτασης των ισραηλινών εποικισμών και του ιδιαίτερου καθεστώτος απαρτχάιντ στη Γάζα και στην Δυτική Όχθη ακόμα , έχει υπονομεύσει και ακυρώσει κάθε συνετή και ορθολογική φωνή στον χώρο των Παλαιστινίων και την προοπτική δύο κρατών , αμοιβαία αναγνωρισμένων.

Ένα ακόμα ερώτημα που αναδύεται από την αναμενόμενη σφοδρή επίθεση των ισραηλινού στρατού είναι τι θα απογίνει ο παλαιστινιακός πληθυσμός και η ίδια η Γάζα μετά την ενδεχόμενη καταστροφή της . Θα συμπιεστεί ακόμα περισσότερο με τον σχηματισμό μιάς εδαφικής ζώνης ασφαλείας στα σύνορα ; Θα επιβάλλει το Ισραήλ μια μορφή κατοχής η θα την αποδώσει στην Παλαιστινιακή Αρχή ; Η τελευταία όμως, μάλλον, έχει απονομιμοποιηθεί πολιτικά αλλά και ηθικά στο εσωτερικό του παλαιστινιακού λαού και δεν έχει την δυνατότητα άσκησης εξουσίας στη Λωρίδα της Γάζας.

Από την όλη διαχείριση της πρωτοφανούς αυτής αλυσίδας των τραγικών γεγονότων, ελλοχεύει ένας ακόμα κίνδυνος για το Ισραήλ και την κοινωνία του. Από την ίδρυση του ακόμα , το κράτος του Ισραήλ έχει εμπλακεί σε μια ατέλειωτη αιματηρή σύγκρουση με το σύνολο σχεδόν των αραβικών χωρών και βέβαια με τους παλαιστίνιους. Τα χτυπήματα που έχει δεχθεί κατά καιρούς , με αποκορύφωμα το πρόσφατο, ήταν τρομακτικά και επιπλέον διάφορες οργανώσεις, όπως η Χαμάς η ακόμα και κράτη , όπως το Ιράν , αρνούνται την ίδια την ύπαρξη του κράτους του Ισραήλ. Η άμυνα του, όλα αυτά τα χρόνια, ήταν και είναι αναγκαία. Όμως το Ισραήλ και η κοινωνία του είναι θύματα μιας ακόμα πανουργίας της Ιστορίας. Ενώ ο εβραϊκός λαός είναι φορέας μιας ιστορικής ηθικής , της ηθικής του απάτριδος, του εξόριστου , του διωκόμενου ανά τους αιώνες , του θύματος του ανείπωτου Ολοκαυτώματος , με την συχνά ασύμμετρη και δυσανάλογη , αντίδραση του κράτους του απέναντι στους Παλαιστίνιους ,φαίνεται σαν να αποξενώνεται, εάν δεν έχει αποξενωθεί οριστικά εδώ και πολλά χρόνια, από αυτή την κληρονομιά. Με τον τρόπο άσκησης της εθνοκρατικής του κυριαρχίας φαίνεται σαν να προδίδει την παράδοση ενός λαού που στην ιστορική του διαχρονία δεν υπήρξε ποτέ διώκτης και θύτης. Γι’αυτό το Ισραήλ , η μόνη δημοκρατία στην περιοχή αυτή του πλανήτη και με σημαντικές δυνάμεις δημοκρατικής αντίστασης , όπως δείχνουν οι κινητοποιήσεις απέναντι στις πολιτικές του Νετανιάχου , πρέπει να προσέξει και να συμπεριφερθεί συνυπολογίζοντας όλα τα δεδομένα και πρωτίστως τις ανθρώπινες ζωές που αναμφίβολα θα χαθούν. Προφανώς και είναι δύσκολο λόγω της πολλαπλής ιδιαιτερότητας της τελευταίας επίθεσης της Χαμάς. Ίσως όμως αξίζει τον κόπο .Είναι κρίμα αρκετές γενιές ισραηλινών και παλαιστινίων να ζήσουν μέσα στο δικό τους μίσος, στο μίσος των άλλων και στη φρίκη του πολέμου.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.