Με τον Πούτιν, τη Χαμάς και τις λοιπές προοδευτικές δυνάμεις

Η αγριότητα των εγκλημάτων των τζιχαντιστών της Χαμάς ήταν πρωτοφανής ακόμα και για τρομοκράτες. Εκτελέσεις νέων που συμμετείχαν σε μουσικό φεστιβάλ, εκτελέσεις οικογενειών, εκτελέσεις παιδιών δίπλα στους γονείς τους, αποκεφαλισμοί βρεφών, κακοποιήσεις γυναικών, σκύλευση πτωμάτων, απαγωγές… Ο κατάλογος της φρίκης δεν έχει τέλος, όπως και οι τρόποι με τους οποίους οι δολοφόνοι της Χαμάς βασανίζουν και δολοφονούν όποιον έχει την ατυχία να πέσει στα χέρια τους. Κανονικά θα περίμενε κανείς η καταδίκη της αρρωστημένης δράσης της τζιχαντιστικής οργάνωσης να είναι ομόθυμη, αλλά φαίνεται πως δεν ενοχλούνται όλοι και τόσο.

Κάποιοι μάλιστα, την επομένη της φρίκης που σόκαρε τον πλανήτη, έσπευσαν να διαδηλώσουν έξω από ισραηλινές πρεσβείες σε μια (όχι και τόσο πρωτοφανή) επίθεση εναντίον των θυμάτων. Η Ελλάδα δεν πήγε πίσω στις τρομοκρατολάγνες εκδηλώσεις κι έτσι έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ μερικές εκατοντάδες συμπολιτών διαδήλωσαν υπέρ του δικαιώματος στον αποκεφαλισμό βρεφών, στον βιασμό, στην πυρπόληση ανθρώπων και γενικώς σε όλα τα μέσα που χρησιμοποιεί η Χαμάς για να επιβάλει το καθεστώς του τρόμου.

«Ο παλαιστινιακός λαός έχει το δικαίωμα να επιλέξει τα μέσα εκείνα με τα οποία θα αντιπαρατεθεί» δήλωσε ατάραχος ο βουλευτής του ΚΚΕ, σύντροφος Αμπατιέλος, ο οποίος, όπως συνολικά και το κόμμα του, μετά την επίθεση σε βάρος του Ισραήλ έσπευσε να καταδικάσει το Ισραήλ και να πιπιλίσει την καραμέλα για κατοχή και παλαιστινιακό κράτος γνωρίζοντας ότι απευθύνεται σε δημοσιογράφους και κοινό που δεκαετίες αντισημιτικής και φιλοαραβικής προπαγάνδας δεν τους έχουν επιτρέψει να μάθουν (μεταξύ πολλών άλλων που αγνοούν) ότι ο μόνος λόγος που δεν δημιουργήθηκε παλαιστινιακό κράτος ήταν η πεισματική άρνηση του «αραβικού κόσμου» να δεχτεί τη συνύπαρξη με το κράτος του Ισραήλ, ότι η Χαμάς και οι υποστηρικτές της δεν θέλουν παλαιστινιακό κράτος δίπλα στο ισραηλινό, αλλά αφανισμό του Ισραήλ και ότι οι επεκτάσεις των Ισραηλινών είναι το αποτέλεσμα νικών σε πολέμους στους οποίους ήταν αμυνόμενοι.

Βέβαια, ακόμα κι αν η μόνη ιστορία που ξέρεις είναι αυτή των αφιερωμάτων του «προοδευτικού» Τύπου, ακόμα κι αν αντιλαμβάνεσαι το Ισραήλ ως θύτη πρέπει να είσαι βαριά πωρωμένος για να μην καταδικάζεις τα εγκλήματα της Χαμάς. Πρέπει να μισείς αρρωστημένα αυτά που το Ισραήλ αντιπροσωπεύει.

Τι αντιπροσωπεύει το Ισραήλ

Το Ισραήλ είναι η μοναδική δημοκρατική χώρα στην περιοχή του. Είναι η μοναδική χώρα της οποίας οι κάτοικοι (όλοι οι κάτοικοι, δηλαδή και οι γυναίκες) απολαμβάνουν ελευθερίες που μόνο στη Δύση τις συναντάς. Είναι η χώρα που το 1969 είχε γυναίκα πρωθυπουργό, είναι η χώρα που το 1998 κέρδισε σε διαγωνισμό της Γιουροβίζιον εκπροσωπούμενη από τρανσέξουαλ τραγουδίστρια, είναι η τελευταία χώρα της ελεύθερης Δύσης, το τελευταίο φυλάκιο, εκεί που αρχίζει η ανελεύθερη και οπισθοδρομική Ανατολή.

Όποιος, λοιπόν, αποστρέφεται τη δημοκρατία και την ελευθερία, είτε αυτή είναι πολιτική, είτε καλλιτεχνική, είτε σεξουαλική, είτε οικονομική, είναι λογικό να αποστρέφεται και το κράτος του Ισραήλ. Όποιος αισθάνεται πιο άνετα με τον αυταρχισμό και την οπισθοδρόμηση, λογικό είναι να θεωρεί τους εχθρούς του Ισραήλ φίλους του.

Είναι ακριβώς ό,τι συμβαίνει και με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο καθόλου περίεργος και καθόλου αταίριαστος συνασπισμός κομμουνιστών, ακροδεξιών, θρησκόληπτων, μουλάδων και ψεκασμένων έσπευσε να υπερασπιστεί τον Βλαδίμηρο με την ίδια ευκολία που τώρα σπεύδει να υπερασπιστεί τη Χαμάς. Όχι από αγάπη στους Παλαιστίνιους αλλά από μίσος για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη Δύση. Τη μοναδική ζώνη ελευθερίας και δημοκρατίας στον πλανήτη. Και μπράβο τους.