Γιεβγκένι Πριγκόζιν: Ο «σεφ» του Βλαντιμίρ Πούτιν, η Ομάδα Wagner και ο θάνατός του – Ποιοι άλλοι σκοτώθηκαν κατά τη συντριβή του αεροσκάφους
Πρόκειται για τη «βροντώδη κατάληξη», κατά τη Liberation, μίας θυελλώδους προσωπικότητας βγαλμένης μέσα από τις πλέον ακραίες περιγραφές κλινικής συμπτωματολογίας ψυχιατρικών διαταραχών. Ο «chef» του Πούτιν, ένας «ψυχάκιας» με το όνομα Wagner που θυμίζει πρόσωπο μέσα από σκοτεινούς θαλάμους σοβιετικών ψυχιατρείων και ένας Καγκεμπίτης ο οποίος εκπαιδεύτηκε επί Μπρέζνιεφ στο απόγειο της σοβιετικής παράνοιας περί παγκόσμιας κυριαρχίας. Αυτοί είναι οι «τρεις καμπαλέρος» της σύγχρονής πολιτικής υπερπαραγωγής που στήθηκε, σκηνοθετήθηκε και γυρίστηκε στα υπόγεια του Κρεμλίνου.
Ο πραγματικός ιδρυτής της μισθοφορικής δύναμης Wagner ήταν ο Dinitri Outkine. Ξυρισμένο κρανίο, βλέμμα τρελό. Ένας δηλωμένος νεοναζί με επαφές σε όλον τον κόσμο. Εκπαιδευμένος στις ειδικές δυνάμεις του ρωσικού στρατού, ένας από εκείνους που ανακάλυψε την ψυχή της «Αγίας Ρωσίας» στα αιματοβαμμένα πεδία του Καυκάσου, ενδεχομένως και της Κεντρικής Ασίας. Η μισθοφορική οργάνωση πήρε το όνομά της από την κωδική ονομασία του Dimitri Outkine. «WAGNER». Προφανώς ο Ρώσος στρατιωτικός με φάτσα skinhead σκότωνε (και αυτός) ακούγοντας «Βαλκυρία» ή εκστασιαζόταν με «Τανχόϊζερ». Ήταν και αυτός μέσα στο αεροσκάφος που κατέπεσε. Ακέφαλος και ενδεχομένως και ασώματος πλέον, μισθοφορική λεγεώνα της Wagner.
Η πτώση του ιδιωτικού αεροσκάφους 180 χιλιόμετρα από τη Μόσχα, πάνω από την περιοχή Tver, δεν ήταν μία συνηθισμένη υπόθεση αεροπορικού δυστυχήματος
Ο θάνατος του Πριγκόζιν είναι ένα συστημένο μήνυμα προς τη ρωσική ελίτ, όπως γράφει η Le Monde. Η πτώση του ιδιωτικού αεροσκάφους 180 χιλιόμετρα από τη Μόσχα, πάνω από την περιοχή Tver, δεν ήταν μία συνηθισμένη υπόθεση αεροπορικού δυστυχήματος. Η ευρύτερη περιοχή είναι καλυμμένη με έναν τερατώδη ιστό αντιαεροπορικής αράχνης. Ο λόγος είναι απλός: Βρίσκεται εντός του ιδιαιτέρως ευαίσθητου εναερίου χώρου γύρω από την κατοικία – ησυχαστήριο του Βλαντιμίρ Πούτιν. Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα, πριν την πτώση ακούστηκαν δύο χαρακτηριστικοί ήχοι που παραπέμπουν σε χρήση αντιαεροπορικού πυραυλικού συστήματος. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο πολύ γνωστός διαδικτυακός τόπος «Grey Zone» στο Telegram το οποίο απηχεί τις απόψεις της ένοπλης μισθοφορικής οργάνωσης Wagner. Το σκάφος κατά την πτώση του είχε εμφανώς αποκομμένο το ένα του φτερό. Η λεπτομέρεια αυτή παραπέμπει, κατά τους ειδικούς, σε έκρηξη εντός ή εκτός του αεροπλάνου. Πύραυλος ή βόμβα δηλαδή. Λίγο πριν την απογείωση είχε φορτωθεί ένα κιβώτιο με πολύ καλό κρασί, όπως λένε κάποιες πληροφορίες. Ας σοβαρευτούμε.
Ο Πριγκόζιν πέθανε δύο μήνες μετά την ένοπλη αμφισβήτηση του Ρωσικού Στρατού και εμμέσως του Πούτιν. Κατά το επίσημο Κίεβο, τον Πριγκόζιν δολοφόνησαν οι υπηρεσίες του ρωσικού στρατού. Αυτήν την εκδοχή υιοθετεί ο Μιχάιλο Ποντόλιακ, ο σύμβουλος του Ζελένσκι.
Οι δυτικές υπηρεσίες προκρίνουν το σενάριο σύμφωνα με το οποίο πίσω από τον θάνατο του αφεντικού της «Wagner» κρύβεται ο Πούτιν. Εκεί καταλήγει και ο Τζο Μπάιντεν. Για «εύλογες ενστάσεις και απορίες» ως προς την πτώση του αεροσκάφους κάνει λόγο το Παρίσι. Με λίγα λόγια κανείς σε αυτόν τον Πλανήτη δεν πιστεύει πως το αεροσκάφος με την ηγεσία της μισθοφορικής ομάδας που αμφισβήτησε προ διμήνου τον Πούτιν κατέπεσε από λάθος του πιλότου ή από μηχανική βλάβη.
«Στον πολύ μακρύ κατάλογο των ανθρώπων που έχουν πυροβοληθεί, απαγχονιστεί, δηλητηριαστεί ή έχουν υποστεί θανατηφόρα ατυχήματα επειδή με κάποιο τρόπο μπήκαν στον δρόμο του Πούτιν, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν ξεχωρίζει» γράφει η γνωστή δημοσιογράφος Άνν Άπλμπαουμ στο The Atlantic
Στο αεροσκάφος επέβαινε επίσης ο Valery Chekalov, μέλους επιτελείου του Πριγκόζιν και άμεσος συνεργάτης του. Η εταιρεία του, «Evro Polis», μέσω της «Neva JSC» κατέχει κοιτάσματα πετρελαίου στη Συρία ενώ προμήθευε με όπλα την ομάδα Wagner.
Επίσης στο ιδιωτικό αεροσκάφος επέβαιναν οι Alexander Totmin και Yevgeny Makaryan. Ο πρώτος ήταν ο προσωπικός σωματοφύλακας του Πριγκόζιν. Ο δεύτερος ένα από τα βασικά στελέχη της μισθοφορικής οργάνωσης.
Γιεβγκένι Πριγκόζιν: Ήταν παράνομος, πάμπλουτος και πανίσχυρος
Ο Πριγκόζιν έκανε εννέα χρόνια φυλακή για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου πριν αναδειχθεί από τον Πούτιν ως προνομιακός προμηθευτής υπηρεσιών Catering της ρωσικής προεδρίας αλλά και του ρωσικού στρατού. Πριν αποκτήσει ισχύ όμως και αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, ο Πριγκόζιν ξεκίνησε την νέα του καριέρα πουλώντας χοτ ντογκ στις γωνιές των δρόμων της Αγίας Πετρούπολης. Εκεί γνωρίστηκε με τον Πούτιν που ήταν τότε ένα μικρομεσαίο στέλεχος της τοπικής κυβέρνησης.
Η προστασία που απολάμβανε από το Κρεμλίνο τού απέφερε πολλά δισεκατομμύρια. Από αυτή τη μαγιά χρηματοδοτήθηκε στην αρχή η «Ομάδα Wagner». Αργότερα η μισθοφορική δύναμη απέκτησε δικούς της τρόπους αυτοχρηματοδότησης. Όπως επί παραδείγματι συμμετέχοντας ή ελέγχοντας την παραγωγή χρυσού στο Σουδάν.
Στο τέλος, ο προσωπικός στρατός του Πούτιν έγινε αποτελεσματικότερος από τον ίδιο τον ρωσικό στρατό. Άρχισαν οι εσωτερικές τριβές. Ο Πούτιν και ο Πριγκόζιν ανήκαν σχηματικά στο Clan της Μαφίας της Αγίας Πετρούπολης. Ο Υπουργός Άμυνας και κάποιοι εκ των στρατηγών του Σεργκέι Σοϊγκού ανήκουν στο Clan της Μαφίας της Μόσχας. Κάποια στιγμή συνέβη και το αναπόφευκτο. Η «Ομάδα Wagner» άρχισε να αυτονομείται. Αυτή η πορεία αυτονόμησης της αιχμής του δόρατος της επιρροής του Πούτιν στο εξωτερικό άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητική όταν εκδηλώθηκε στο Μέτωπο της Ουκρανίας. Σε μία στιγμή που ο ρωσικός στρατός είχε κολλήσει στη λάσπη της ουκρανικής γης. Η τελική αναμέτρηση μεταξύ της Wagner και της συστημικής εξουσίας στη Μόσχα ήταν ζήτημα χρόνου.
Το περίεργο είναι πως η κρίση εκδηλώθηκε όταν η Wagner άρχισε να νιώθει την καυτή ανάσα του Ρωσικού Γενικού Επιτελείου στο σβέρκο της παράλληλα με κάποιες ραγδαίες και καταλυτικές, ως φαίνεται, εξελίξεις στην Αφρική. Εκεί όπου η μισθοφόροι του Κρεμλίνου απώθησαν τους Γάλλους και τους Δυτικούς εν γένει από το Μαλί, την Μπουρκίνα Φάσο και τον Νίγηρα. Λίγο πριν σκοτωθεί ο Πριγκόζιν φέρεται να είχε επισκεφθεί αυτές τις χώρες στην Αφρική. Κανείς δεν είναι σε θέση να εξηγήσει τι ακριβώς συνέβη μεταξύ του ταξιδιού του στο νότιο Σαχέλ και την άφιξή του στη Μόσχα. Διότι αποδεδειγμένα ο Πριγκόζιν βρέθηκε στην αρχή της εβδομάδας στην πρωτεύουσα της Ρωσίας. Άρα στο στόμα του λύκου. Στο μεσοδιάστημα κάποιοι τον είχαν εντοπίσει στο ξενοδοχείο του στην Αγία Πετρούπολη να συζητά με ηγέτες από την Αφρική. Ήταν κατά τη διάρκεια της περίφημης συνόδου κορυφής Ρωσίας - Αφρικής στα τέλη Ιουλίου. Ταυτόχρονα με αυτήν τη Σύνοδο εκδηλώθηκε στις 26 Ιουλίου το πραξικόπημα στον Νίγηρα από τις φιλορωσικές στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας. Όχι, δεν πρόκειται για σενάριο διπλωματικής μυθοπλασίας ούτε προφανώς πρόκειται για σύμπτωση. Στην περιοχή αυτή του κόσμου με τα πολύτιμα ορυκτά στρατηγικής σημασίας, η Wagner είναι απολύτως ενεργή.
Ο θάνατος του Πριγκόζιν εγκαινιάζει, κατά τους ειδικούς αναλυτές που παρακολουθούν τα μαντάτα από το Κρεμλίνο, έναν νέο κύκλο εκκαθαρίσεων και βίας. Ένας κύκλος που άρχισε με την απόπειρα πραξικοπήματος στο Ροστόφ και κατέληξε στη δήθεν αυτοεξορία του Πριγκόζιν στη Λευκορωσία. Στην πραγματικότητα, καμία πληροφορία από όσες ανακυκλώθηκαν το τελευταίο δίμηνο και έχουν σχέση με τη Wagner δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα. Στους διαδρόμους με τα παχιά χαλιά του Κρεμλίνου για να «πνίγονται» οι διάφοροι ήχοι, εξελίχθηκε μία σύγκρουση εξουσιών μεταξύ πολλών, ως φαίνεται, παραγόντων και διαμεσολαβητών που κατέληξε, όπως παραδοσιακά συμβαίνει στη ρωσική πολιτική ιστορία, σε ένα πογκρόμ. Η υπόθεση αυτή αφορούσε αυτή καθαυτή τη ραχοκοκαλιά της εξουσίας στο Κρεμλίνο. Η αλυσιδωτή αντίδραση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Το πογκρόμ μόλις έχει αρχίσει.
18°
