Σαν σήμερα 6 Μαΐου 1996: Ο πρώην διοικητής της CIA Γουίλιαμ Κόλμπι βρίσκεται μυστηριωδώς νεκρός

Ο Γουίλιαμ Κόλμπι, ο οποίος βρέθηκε νεκρός σαν σήμερα το 1996, ήταν επαγγελματίας κατάσκοπος και άνθρωπος των αντιφάσεων. Καταγγέλθηκε ως εγκληματίας πολέμου για τις δολοφονίες της CIA στο Βιετνάμ. Παράλληλα ωστόσο έχασε τη θέση του όταν υποστήριξε μια υποχώρηση από τις πλέον αμφιλεγόμενες επιχειρήσεις της υπηρεσίας.

Οι αντιφάσεις τον ακολούθησαν μέχρι τέλους. Ήταν μανιώδης λάτρης της υπαίθρου αλλά πέθανε έξω, προφανώς από πνιγμό, ενώ έκανε κανό σε ένα γνωστό ποτάμι. Ήταν 76 ετών.

Το σώμα του Κόλμπι βρέθηκε ξεβρασμένο στις 6 Μαΐου 1996 στην όχθη του ποταμού Γουϊκομίκο, όχι μακριά από το εξοχικό του στο νότιο Μέριλαντ, οκτώ ημέρες αφότου το άδειο κανό του βρέθηκε κοντά στο σημείο. Ένας πολιτειακός αξιωματούχος είπε ότι δεν υπήρχε κανένα σημάδι εγκληματικής ενέργειας.

Ενώσω οι ερευνητές τον αναζητούσαν στο σημείο όπου ο ποταμός εκβάλλει στον Πότομακ, η χήρα του, Σάλι Σέλτον -Κόλμπι, είχε αρνηθεί να δεχτεί την υπόθεση ότι είχε πνιγεί.

Αφού αναγνώρισε το πτώμα, ευχαρίστησε τους ερευνητές και είπε ότι ο σύζυγός της είχε αφήσει τον κόσμο ως ένα καλύτερο μέρος.

«Δεν του είχαν μείνει πολλά πράγματα», είπε. «Πολέμησε τον φασισμό και τον κομμουνισμό και έζησε για να δει τη δημοκρατία να κυριαρχεί στον κόσμο».

Γουίλιαμ Κόλμπι, ο τέλειος κατάσκοπος

Ο Κόλμπι απολύθηκε από διευθυντής της CIA είκοσι χρόνια πριν τον θάνατό του, από τον πρόεδρο Φορντ. Έκτοτε, είχε προωθήσει το πάγωμα των πυρηνικών δαπανών και μεγάλες περικοπές στον στρατιωτικό προϋπολογισμό.

«Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε και η στρατιωτική απειλή είναι τώρα πολύ μικρότερη», ανέφερε ο Φορντ σε μια διαφήμιση το 1992. «Ήρθε η ώρα να περικόψουμε τον στρατιωτικό μας προϋπολογισμό κατά 50% και να επενδύσουμε αυτά τα χρήματα στα σχολεία μας, στην υγειονομική περίθαλψη και στην οικονομία μας».

Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, είπε σε μια δήλωση: «Μέσα από ένα τέταρτο του αιώνα στη CIA, ο Γουίλιαμ Κόλμπι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κοινότητας πληροφοριών του έθνους μας. ... Έπαιρνε σκληρές αποφάσεις όταν χρειαζόταν - και πάντα καθοδηγούνταν από τις βασικές αξίες της χώρας που αγαπούσε».

Ο Κόλμπι ήταν ο τέλειος κατάσκοπος: άχρωμος, με ήπιο λόγο, ακριβής και λεπτός. Ταίριαζε απόλυτα στη δημοσιευμένη περιγραφή: «Ο κ. Κόλμπι δεν φαίνεται ποτέ να έχει τρίχα ή συναίσθημα παράταιρο».

Ακόμη και ο ίδιος ο Κόλμπι είπε στα απομνημονεύματά του το 1978, ότι ήταν «ο παραδοσιακός γκρίζος άντρας, τόσο δυσδιάκριτος που δεν μπορεί ποτέ να τραβήξει το μάτι του σερβιτόρου σε ένα εστιατόριο».

Παρόλα αυτά, ο Κόλμπι απολύθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1975 ως επικεφαλής της CIA αφού κατηγορήθηκε ότι μιλούσε πολύ. Λέγεται ότι ήταν πολύ ειλικρινής σε κατάθεση στους ερευνητές του Κογκρέσου.

Είχε προ πολλού προκαλέσει την οργή της παλιάς φρουράς της υπηρεσίας για την προσπάθεια διοχέτευσης περισσότερων πόρων στη συλλογή, αξιολόγηση και ανάλυση πληροφοριών και λιγότερο στη μυστική της λειτουργία.

Ο Κόλμπι γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1920 στο Σεντ Πολ της Μινεσότα, γιος ενός αξιωματικού του στρατού. Έζησε από τόπο σε τόπο, αποφοιτώντας τελικά από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον το 1940.

Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια αλλά έφυγε μετά από ένα χρόνο, για να γίνει αλεξιπτωτιστής του στρατού. Απάντησε σε ένα κάλεσμα για γαλλόφωνους εθελοντές και εντάχθηκε στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών, τον πρόδρομο της CIA την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Τον Αύγουστο του 1944, ο Κόλμπι πέταξε με αλεξίπτωτο στη Γαλλία για να ενταχθεί σε μια ομάδα αντίστασης που μαχόταν για να συνδεθεί με τις προωθούμενες δυνάμεις των ΗΠΑ.

Αυτή η αποστολή οδήγησε σε μια επόμενη, κατά την οποία πέταξε με αλεξίπτωτο πίσω από τις εχθρικές γραμμές στη Νορβηγία για να ανατινάξει μια ναζιστική σιδηροδρομική γραμμή. Κέρδισε το ασημένιο αστέρι των ΗΠΑ και το γαλλικό Croix de Guerre.

Ο Γουίλιαμ Κόλμπι στον πόλεμο του Βιετνάμ

Απολυμένος το 1945 με τον βαθμό του ταγματάρχη, ο Κόλμπι πήρε το πτυχίο του στη Νομική από το Κολούμπια και στη συνέχεια άσκησε το επάγγελμά του για δύο χρόνια σε μια δικηγορική εταιρεία της Νέας Υόρκης με επικεφαλής τον πρώην διοικητή του OSS, Γουίλιαμ Τζ. Ντόνοβαν.

Στη συνέχεια ο Κόλμπι εργάστηκε για λίγο για το Εθνικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων στην Ουάσιγκτον και υπέγραψε συμβόλαιο με την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών. Υπό διπλωματική κάλυψη, υπηρέτησε στις πρεσβείες των ΗΠΑ στη Στοκχόλμη και τη Ρώμη και έγινε επικεφαλής του σταθμού της CIA στη Σαϊγκόν το 1959.

Καθώς η αμερικανική εμπλοκή αυξανόταν στο Βιετνάμ, ο Κόλμπι βοήθησε στην ανάπτυξη ενός αποτυχημένου στρατηγικού προγράμματος και διηύθυνε την οργάνωση των μελών της φυλής Μοντανιάρ για υπηρεσία στις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ.

Έφυγε από τη Σαϊγκόν το 1962 και επέστρεψε το 1966, αναλαμβάνοντας τελικά το πρόγραμμα ειρήνευσης του Βιετνάμ και το πρότζεκτ Φίνιξ, με στόχο την εκρίζωση των Βιετ Κονγκ και της κομμουνιστικής οργάνωσης ανταρτών.

Κληθείς στην Ουάσιγκτον από επιτροπή της Γερουσίας το 1970, ο Κόλμπι υπερασπίστηκε το πρόγραμμα, αλλά παραδέχτηκε ότι μπορεί να είχε γίνει «κάποιος παράνομος φόνος».

Προτάθηκε για διευθυντής της CIA στις 10 Μαΐου 1973, από τον πρόεδρο Νίξον, ο οποίος τότε αγωνιζόταν να απεμπλακεί από το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ.

Στη συνέχεια, ακολούθησε μια μεγάλη έρευνα του Κογκρέσου για τη CIA, συμπεριλαμβανομένων των ισχυρισμών ότι εμπλέκεται σε σχέδια δολοφονίας στο εξωτερικό, παράνομη εγχώρια κατασκοπεία, παράνομες υποκλοπές και πειράματα με το ναρκωτικό LSD.

Ο Κόλμπι είπε αργότερα ότι ορισμένοι από τους συμβούλους του Φορντ ένιωθαν ότι «απάντησα πολύ πρόθυμα στο Κογκρέσο. Τους έδινα πληροφορίες όταν έπρεπε να τους είχα λιθοβολήσει».

Ο πρώην διευθυντής της CIA υποστήριξε ότι ήταν απαραίτητο να καταλάβουμε τα προηγούμενα αδικήματα της CIA, «για να απαλλαγούμε από αυτά και να αποδείξουμε ότι η ίδια η CIA τα είχε διορθώσει».

(Με πληροφορίες του Associated Press)

Γεγονότα σαν σήμερα 6 Μαΐου

1527: Ισπανικά και γερμανικά στρατεύματα λεηλατούν τη Ρώμη, γεγονός που ορισμένοι το θεωρούν ως το τέλος της Αναγέννησης. Σκοτώνονται 147 Ελβετοί φρουροί, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή τους, μαχόμενοι εναντίον των δυνάμεων του Καρόλου Ε’, προκειμένου να διαφύγει ο Πάπας Κλήμης Ζ’ στο Καστέλ Σαντ’Άντζελο.

1682: Η βασιλική αυλή της Γαλλίας μεταφέρεται στις Βερσαλίες. Ο Λουδοβίκος ΙΔ’ εγκαθίσταται στα ανάκτορα της περιοχής.

1825: Το Νεόκαστρο (Πύλος) παραδίδεται στον Ιμπραήμ, ο οποίος γίνεται κυρίαρχος της Μεσσηνίας.

1835: Εκδίδεται το πρώτο φύλλο της εφημερίδας New York Herald.

1840: Το γραμματόσημο «Πένι Μπλακ» καθίσταται έγκυρο για χρήση στο Ηνωμένο Βασίλειο.

1876: Μουσουλμανικός όχλος δολοφονεί στη Θεσσαλονίκη τους προξένους της Γαλλίας και της Γερμανίας, γεγονός που προκαλεί την οργισμένη αντίδραση των μεγάλων δυνάμεων.

1877: Ο Ινδιάνος αρχηγός, Τρελό Άλογο, παραδίδεται στα αμερικανικά στρατεύματα στη Νεμπράσκα.

1889: Ανοίγει για το κοινό στο Παρίσι ο Πύργος του Άιφελ.

1889: Οι «Καραβανάδες», η συντηρητική παράταξη της Κρήτης, με ψήφισμά τους ζητούν την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα (Επανάσταση του 1889).

1912: Στη Μεγάλη Βρετανία, η Βουλή των Κοινοτήτων απορρίπτει με 266 ψήφους κατά και 219 υπέρ το αίτημα για χορήγηση του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες.

1916: Εκτελούνται 21 Λοβανέζοι εθνικιστές στην Πλατεία των Μαρτύρων, στη Βηρυτό, από τον Αχμέτ Τζεμάλ.

1930: Χάνουν τη ζωή τους 6.000 άνθρωποι, εξαιτίας σεισμού που χτυπά τη Βιρμανία και ισοπεδώνει την πόλη Πέγκου.

1937: Το γερμανικό ζέπελιν «Χίντεμπουργκ» πιάνει φωτιά και καταστρέφεται αμέσως, κατά τη διαδικασία προσγείωσής του στο Νιου Τζέρσι. Σκοτώνονται οι 36 από τους 95 επιβαίνοντες.

1940: Ο Αμερικανός συγγραφέας, Τζον Στάινμπεκ, τιμάται με το βραβείο Πούλιτζερ για το περίφημο μυθιστόρημά του «Τα Σταφύλια της Οργής».

1942: Οι τελευταίες αμερικανικές δυνάμεις στις Φιλιππίνες παραδίδονται στους Ιάπωνες.

1960: Πάνω από 20.000.000 τηλεθεατές παρακολουθούν τον πρώτο βασιλικό γάμο που μεταδίδεται από την τηλεόραση, όταν η πριγκίπισσα Μαργαρίτα του Ηνωμένου Βασιλείου παντρεύεται τον Άντονι Άρμστρονγκ-Τζόουνς στο Αββαείο του Ουέστμινστερ.

1964: Καταγράφεται το πρώτο δυστύχημα στην Πολεμική Αεροπορία με αεροσκάφος τύπου F-104 Starfighter, που κατέπεσε στην περιοχή της Οινόης, λόγω κράτησης του κινητήρα. Νεκροί ανασύρονται και οι δύο πιλότοι.

1968: Σημειώνεται η πιο βίαιη ημέρα του «Γαλλικού Μάη», με επίκεντρο το Καρτιέ Λατέν («Ματωμένη Δευτέρα»). Συγκρούσεις σώμα με σώμα των χιλιάδων φοιτητών που διαδηλώνουν για την απελευθέρωση των συντρόφων τους και της αστυνομίας. Ο απολογισμός είναι 945 τραυματίες, από τους οποίους 345 αστυνομικοί, ενώ πραγματοποιούνται και 422 συλλήψεις. Το συνδικαλιστικό κίνημα τάσσεται στο πλευρό των φοιτητών.

1970: Απεργία πείνας μίας εβδομάδας αρχίζει ο Μανώλης Γλέζος διαμαρτυρόμενος για την μη απόλυση όλων των πολιτικών κρατουμένων.

1974: Παραιτείται ο Γερμανός καγκελάριος, Βίλι Μπραντ, μετά την αποκάλυψη υπόθεσης κατασκοπείας υπέρ της Ανατολικής Γερμανίας, στην οποία ενεπλάκη ο στενός συνεργάτης του Γκίντερ Γκιγιόμ.

1976: Στους 989 ανέρχονται οι νεκροί από σεισμό τη Βορειοανατολική Ιταλία.

1980: Πραγματοποιείται το ντεμπούτο του Νίκου Γκάλη στην εθνική Ελλάδας, στον αγώνα εναντίον της Σουηδίας (71-79), που έγινε στο Βεβέ της Ελβετίας για το Προολυμπιακό Τουρνουά.

1994: Η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ της Αγγλίας και ο Γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Μιτεράν, εγκαινιάζουν τη σήραγγα Chunnel, το υπόγειο τούνελ κάτω από τη θάλασσα της Μάγχης, που ενώνει τη Γαλλία με τη Μεγάλη Βρετανία.

2001: Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ γίνεται ο πρώτος προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, που επισκέπτεται μουσουλμανικό τέμενος, στη Δαμασκό.

2004: Φτάνει στην Αθήνα για διήμερη επίσημη επίσκεψη ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερτογάν, προκειμένου να συζητήσει με την ελληνική πολιτειακή και πολιτική ηγεσία για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

2007: O Παναθηναϊκός αναδεικνύεται πρωταθλητής Ευρώπης στο μπάσκετ για τέταρτη φορά στην ιστορία του. Στον τελικό του Final 4 που έγινε στο ΟΑΚΑ επικράτησε της ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 93-91.

2007: Ο Νικολά Σαρκοζί εκλέγεται πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.

2008: Η έκρηξη του ηφαιστείου Τσαϊτέν στη Χιλή αναγκάζει 4.500 άτομα να φύγουν από τη γύρω περιοχή.

2010: Με 172 ψήφους υπέρ και 121 κατά, υπερψηφίζεται επί της αρχής του το νομοσχέδιο για τα έκτακτα οικονομικά μέτρα στην Ελλάδα.

2012: Διεξάγονται οι βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Κανένα κόμμα δεν κερδίζει την απόλυτη πλειοψηφία εδρών της Βουλής και έτσι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, αναθέτει διερευνητικές εντολές στους αρχηγούς των τριών πρώτων κομμάτων κατ’ επιταγήν του Συντάγματος. Και οι τρεις αποτυγχάνουν να σχηματίσουν κυβέρνηση και επιστρέφουν τις εντολές. Όταν όλες οι προσπάθειες αποτυγχάνουν, στις 16 Μαΐου καλείται ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Παναγιώτης Πικραμμένος, να σχηματίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση που θα διεξαγάγει εκλογές, οι οποίες θα γίνουν στις 17 Ιουνίου.

Γεννήσεις σαν σήμερα 6 Μαΐου

973 – Ερρίκος Β’, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

1405 – Σκεντέρμπεης (ή Γκιέργκι Καστριότι), Αλβανός επαναστάτης

1501 – Πάπας Μάρκελλος Β’

1574 – Πάπας Ιννοκέντιος Ι’

1758 – Αντρέ Μασενά, Γάλλος στρατάρχης

1758 – Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος, Γάλλος πολιτικός

1769 – Φερδινάνδος Γ’, Μέγας Δούκας της Τοσκάνης

1856 – Σίγκμουντ Φρόιντ, Αυστριακός ψυχίατρος

1861 – Μοτιλάλ Νεχρού, Ινδός πολιτικός

1872 – Βίλεμ ντε Σίτερ, Ολλανδός επιστήμονας

1880 – Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ, Γερμανός ζωγράφος

1882 – Γουλιέλμος, πρίγκιπας της Πρωσίας

1895 – Στρατής Δούκας, Έλληνας συγγραφέας και ζωγράφος

1898 – Κόνραντ Χένλαϊν, Τσέχος πολιτικός

1912 – Έλεν Πράις, Αυστριακή ξιφομάχος

1914 – Αμπντουλάχ Γιακτά, Αφγανός πολιτικός

1915 – Όρσον Γουέλς, Αμερικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός

1916 – Αντριάνα Κασελότι, Αμερικανίδα ηθοποιός

1921 – Νικόλαος Αστρινίδης, Έλληνας συνθέτης

1923 – Βερίνα Χούμπερ-Ντάισον, Ελβετίδα μαθηματικός

1924 – Πατρίσια Κένεντι Λόφορντ, Αμερικανίδα κοσμική

1941 – Ίβιτσα Όσιμ, Βόσνιος ποδοσφαιριστής και προπονητής

1951 – Σάμιουελ Ντόε, Λιβεριανός πολιτικός

1953 – Τόνι Μπλερ, Βρετανός πολιτικός

1954 – Ντόρα Μπακογιάννη, Ελληνίδα πολιτικός

1956 – Λάκης Λαζόπουλος, Έλληνας ηθοποιός

1961 – Τζορτζ Κλούνεϊ, Αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης

1973 – Ντέγιαν Τομάσεβιτς, Σέρβος καλαθοσφαιριστής

1979 – Γκερντ Κάντερ, Εσθονός δισκοβόλος

1980 – Δημήτρης Διαμαντίδης, Έλληνας καλαθοσφαιριστής

1983 – Ντανιέλ Άλβες, Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής

1985 – Κρις Πολ, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής

1987 – Μουν Γκουν-γιονγκ, Νοτιοκορεάτισσα ηθοποιός

1991 – Λευτέρης Κοσμίδης, Έλληνας γυμναστής

1994 – Ματέο Κόβασιτς, Κροάτης ποδοσφαιριστής

Θάνατοι σαν σήμερα 6 Μαΐου

680 – Μωαβίας Α’, ιδρυτής του χαλιφάτου των Ομεϋαδών

988 – Ντιρκ Β’, κόμης της Ολλανδίας

1527 – Κάρολος Γ’, δούκας της Βουρβόνης

1859 – Αλεξάντερ φον Χούμπολτ, Γερμανός φυσιοδίφης και εξερευνητής

1862 – Χένρι Ντέιβιντ Θόρο, Αμερικανός συγγραφέας και φιλόσοφος

1898 – Σωτήριος Σωτηρόπουλος, Έλληνας πολιτικός

1910 – Εδουάρδος Ζ’, βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου

1919 – Φρανκ Μπάουμ, Αμερικανός συγγραφέας

1933 – Λι Τσινγκ Γιουν, Κινέζος βοτανολόγος

1949 – Μορίς Μαίτερλινκ, Βέλγος συγγραφέας

1950 – Γρηγόριος Ευστρατιάδης, Έλληνας πολιτικός

1952 – Μαρία Μοντεσόρι, Ιταλίδα παιδαγωγός

1964 – Μάρκος Τσαρλαμπάς, Έλληνας πολιτικός

1990 – Μερκούρης Κυρατσούς, Έλληνας πολιτικός

1991 – Σπύρος Δοξιάδης, Έλληνας γιατρός

1991 – Κωνσταντίνος Εγκολφόπουλος, Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού

1992 – Μαρλέν Ντίτριχ, Γερμανίδα ηθοποιός

1995 – Γεώργιος Μαύρος, Έλληνας πολιτικός

1998 – Σύμπιλ Κόνολι, Ιρλανδή σχεδιάστρια μόδας

2000 – Στέλιος Ανεμοδουράς, Έλληνας συγγραφέας

2012 – Κώστας Καρράς, Έλληνας ηθοποιός και πολιτικός

2012 – Μαρίκα Μητσοτάκη, Ελληνίδα σύζυγος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

2013 – Τζούλιο Αντρεότι, Ιταλός πολιτικός

2014 – Αντώνιος Πάντος, Έλληνας πολιτικός