Πέθανε ο συγγραφέας Ζαν-Μαρί Αποστολίδης

Την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 80 ετών, άφησε ο Ελληνογάλλος δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και καθηγητής Πανεπιστημίου Jean-Marie Apostolidès (Ζαν - Μαρί Αποστολίδης).

Γεννημένος στη Γαλλία το 1943, στο Saint-Bonnet-Tronçais, o Αποστολίδης μεγάλωσε στην Τρουά, μια παραδοσιακή και αστική γαλλική πόλη. Το αυτοβιογραφικό του μυθιστόρημα «L'Audience» αφηγείται την ανατροφή του σε αυτή την επαρχιακή πόλη και σκιαγραφεί μια αξιομνημόνευτη εικόνα της γαλλικής ζωής στις δεκαετίες 1950-1960.

O Jean-Marie Apostolidès σπούδασε θέατρο στο Παρίσι και συνέχισε τις σπουδές του στην ψυχολογία και τις κοινωνικές επιστήμες. Έχοντας ολοκληρώσει το 1968 τις μεταπτυχιακές του σπουδές, φεύγει για τον Καναδά (Τορόντο και Μόντρεαλ), όπου και ξεκίνησε να διδάσκει ψυχολογία.

Το 1972 επιστρέφει στη Γαλλία για να κάνει διδακτορικό στην κοινωνιολογία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ενώ δίδασκε στο πανεπιστήμιο του Tours, ο Apostolidès ίδρυσε μια εταιρεία παραγωγής και σκηνοθέτησε ταινίες μικρού μήκους με τον Bertrand Renaudineau. Το 1977 τελειώνει το διδακτορικό του στη λογοτεχνία και τις κοινωνικές επιστήμες.

Δύο χρόνια αργότερα φεύγει για ΗΠΑ, όπου και διδάσκει αρχικά στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ (1979–1981), στη συνέχεια στο Χάρβαρντ (1981–1987) για να καταλήξει και πάλι στο Στάνφορντ, όπου έγινε καθηγητής γαλλικής λογοτεχνίας και θεατρικών σπουδών.

«Αν τους επόμενους μήνες είχα την ευκαιρία να κάνω ένα τελευταίο ταξίδι, θα πήγαινα στο Μόντρεαλ παρά στο Παρίσι» είχε αναφέρει λίγες ημέρες πριν πεθάνει.

Σκηνοθέτης και συγγραφέας, ο Jean - Marie Apostolides μοίραζε τον χρόνο του ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Το συγγραφικό έργο του Jean-Marie Apostolidès επικεντρώνεται στο θέατρο και την κοινωνική ιστορία. Ο συγγραφέας αντλεί τις γνώσεις του από την ψυχανάλυση, την ανθρωπολογία, την κοινωνιολογία και τη λογοτεχνία, με στόχο «να αξιοποιήσει αυτό που δεν μπορεί να διακρίνει οι κοινωνικοί φορείς»

Έμεινε γνωστός μεταξύ άλλων για το σπουδαίο δοκίμιο «Τεντέν και ο Μύθος του Υπερπαιδιού», όπου χρησιμοποιεί τον διάσημο ήρωα του Ερζέ για να ερμηνεύσει γεγονότα και καταστάσεις του 20ου αιώνα μέσα από μια ριζοσπαστική ανάλυση με πολιτικές, κοινωνιολογικές και ψυχολογικές προεκτάσεις -σε μια προσέγγιση που θυμίζει αντίστοιχη των Mattelart Armand και Dorfman Ariel στο βιβλίο «Ντόναλντ ο Απατεώνας».