Εβδομήντα ιπποπόταμοι του Εσκομπάρ βρίσκουν καταφύγιο στην Ινδία και το Μεξικό

Η Κολομβία σχεδιάζει να μεταφέρει δεκάδες από τους αποκαλούμενους ως «ιπποπόταμους κοκαΐνης» - τους απογόνους του ιδιωτικού θηριοτροφείου του έμπορου ναρκωτικών Πάμπλο Εσκομπάρ - σε νέα σπίτια στην Ινδία και το Μεξικό σε μια προσπάθεια να ελέγξει τον αυξανόμενο πληθυσμό τους, σύμφωνα με τον τοπικό κυβερνήτη.

Συνολικά 70 ιπποπόταμοι, ένα μείγμα αρσενικών και θηλυκών, αναμένεται να μετακινηθούν - με 60 να πηγαίνουν στην Ινδία και 10 στο Μεξικό. Ο τεχνικός όρος αυτής της επιχείρησης είναι «μετατόπιση», εξήγησε ο κυβερνήτης Άνιμπαλ Γκαβίρια σε συνέντευξή του στo Blu Radio, καθώς θα περιλάμβανε τη μετακίνηση των ιπποπόταμων από μια χώρα που δεν ήταν ο εγγενής βιότοπός τους σε μια άλλη που δεν ήταν επίσης ο φυσικός τους βιότοπος.

Η αποστολή των ιπποπόταμων πίσω στην Αφρική κινδύνευε να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό, τόσο για τους ίδιους τους ιπποπόταμους όσο και για το τοπικό οικοσύστημα, εξήγησε στο CNN η Μαρία Αγχέλα Ετσεβέρι, καθηγήτρια Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Τζαβεριάνα. Η αποικία με περισσότερα από 100 ζώα θεωρείται σήμερα η μεγαλύτερη ομάδα εκτός Αφρικής. 

«Οι ιπποπόταμοι ζουν σε κοπάδια, είναι αρκετά επιθετικοί», είπε η Ετσεβέρι. Ενώ οι «ιπποπόταμοι κοκαΐνης» δεν είναι εγγενείς στην Κολομβία, το τοπικό έδαφος θεωρείται ευνοϊκό για την αναπαραγωγή τους, καθώς έχει ρηχές πηγές νερού και μεγάλη συγκέντρωση τροφής.

Η απροσδόκητη όμως κληρονομιά του Δον Πάμπλο είναι προβληματική καθώς τα συγκεκριμένα ζώα τα οποία φημίζονται για την επιθετικότητά τους όταν κάποιος εισβάλει στην περιοχή τους, εμφανίζονται συχνά πυκνά σε δρόμους των γύρω χωριών, ενώ κατάφεραν σε μόλις δύο δεκαετίες να «εξαφανίσουν» όλα τα υπόλοιπα είδη που ευδοκιμούσαν στην περιοχή. Οι επιστήμονες λένε ότι αν δεν θανατωθούν άμεσα ενδέχεται να κυκλοφορούν στην περιοχή έως και 1.500 ιπποπόταμοι μέχρι το 2035.

Οι πρώτοι ιπποπόταμοι αποτελούσαν μέρος μιας συλλογής εξωτικών ζώων που ο Εσκομπάρ είχε συγκεντρώσει τη δεκαετία του 1980 στο ράντσο του, περίπου 250 χιλιόμετρα από το Μεντεγίν. Μετά το θάνατό του το 1993, οι αρχές μετεγκατέστησαν τα περισσότερα από τα άλλα ζώα, αλλά όχι τους ιπποπόταμους επειδή ήταν πολύ δύσκολο να μεταφερθούν.

Έκτοτε άρχισαν να αναπαράγονται με ταχείς ρυθμούς, επεκτείνοντας το χώρο δραστηριότητάς τους. Πλέον, αποτελούν τόσο περιβαλλοντική πρόκληση όσο και πηγή ανησυχίας για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής.

Μια μελέτη στο περιοδικό Nature προειδοποίησε ότι ο αριθμός τους θα μπορούσε να φθάσει τους 1.500 μέσα σε δύο δεκαετίες.