Έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος νεοελληνιστής Μάριο Βίτι

Έφυγε χθες, Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2023, από τη ζωή ο κορυφαίος νεοελληνιστής Μάριο Βίτι στα 97 του χρόνια. Ο Βίτι διετέλεσε ερευνητής της νέας ελληνικής φιλολογίας και ομότιμος καθηγητής της ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Tuscia στο Βιτέρμπο της Ιταλίας.

Ο Βίτι άφησε την τελευταία του πνοή στη Ρώμη, μετά από ένα ταξίδι ζωής, έρευνας, αφοσίωσης και δεσμού αγάπης με τα νεοελληνικά γράμματα και τη νεοελληνική λογοτεχνία.

Η εξόδιος τελετή θα γίνει στη Ρώμη, σε στενό οικογενειακό κύκλο, όπως ο ίδιος το θέλησε. Θα τον αποχαιρετίσουν οι δύο γιοι του, Μάσιμο και Πάολο, και τα πέντε εγγόνια του. Τη σύζυγό του, Αλεξάνδρα, με την οποία μοιράστηκαν 70 χρόνια κοινής ζωής την έχασε πριν από έξι μήνες.

Ποιος ήταν ο Μάριο Βίτι - Η σχέση του με την Ελλάδα και οι διακρίσεις 

Ο Μάριο Βίτι γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη. Από την πλευρά της μητέρας του ο Βίτι ήταν ελληνικής καταγωγής.

Μεγάλωσε στην ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης όπου έμαθε να μιλάει και να γράφει εξίσου καλά στα ελληνικά και στα ιταλικά. Λίγο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η οικογένεια μετακόμισε από την Κωνσταντινούπολη στην Ιταλία.

Σπούδασε στη Ρώμη όπου ξεκίνησε το έργο του ως ερευνητής της νέας ελληνικής λογοτεχνίας. Από το 1957 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Νάπολης L'Orientale. Το 1968 διορίστηκε μόνιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο.

Υπήρξε επίσης επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης και Θεσσαλονίκης. Πρόσφατα δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Τοσκάνης. Ο Βίττι ζούσε στη Ρώμη και ήταν ο πρόεδρος της Ιταλικής Ένωσης των Νέων Ελληνικών Σπουδών (Associazione Nazionale di Studi Neogreci).

Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους εμπειρογνώμονες της Ιταλίας σχετικά με το πλήρες φάσμα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Η Ελληνική λογοτεχνία χρωστά στον Βίτι τη δεύτερη γέννηση του παλαιότερου κειμένου του σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου (ο διάλογος του Νικολάου Σοφιανού), του θρησκευτικού δράματος «Ευγένα» (Βενετία 1646) του Θεόδωρου Μοντσελέζε από τη Ζάκυνθο και 2 τόμων κειμένων του Ανδρέα Κάλβου.

Στην Ιταλία εξέδωσε ελληνικά κείμενα που ο ίδιος ανακάλυψε με επίμονη έρευνα και σύστησε για πρώτη φορά στην Ιταλία την ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, τo 1952 και αργότερα εξέδωσε σε έναν τόμο ποιήματα και πεζά του κείμενα (Opere, Poesia, Prosa, 1982).

Η ανθολογία του, «Poesia Greca del Novecento» (1957) υπήρξε η πρώτη απόπειρα να μεταφραστεί στα ιταλικά, αλλά και να αξιολογηθεί η ελληνική ποίηση του 20ου αιώνα μέσα από μια ιστορική και κριτική προοπτική, έτσι όπως έγραψε αργότερα και την Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας.

Ο Βίτι ανακάλυψε και έκανε γνωστό το βιβλίο ενός ανώνυμου Έλληνα συγγραφέα, που δημοσιεύθηκε στη Βραΐλα της Ρουμανίας το 1870, με τίτλο «Η Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι». Μελέτησε κυρίως τα έργα των Ελύτη και Σεφέρη. Έχει λάβει τιμητικά διδακτορικούς τίτλους από τα πανεπιστήμια Παρισιού, Θεσσαλονίκης και Κύπρου και βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών.

Στην Ελλάδα εκδόθηκαν τα βιβλία του με την αλληλογραφία του Α. Κάλβου (Πηγές για τη Βιογραφία του Κάλβου, 1963) και οι μελέτες: «Η Ιδεολογική Λειτουργία της Ελληνικής Ηθογραφίας» (1974), «Η Γενιά του Τριάντα, Ιδεολογία και Μορφή» (1977), «Ο Ελύτης, βιβλιογραφία» (1977), «Φθορά και Λόγος, εισαγωγή στην ποίηση του Γιώργου Σεφέρη» (1978), «Ο Ελύτης, Κριτική Μελέτη» (1974), «Ο Κάλβος και η Εποχή του» (1995), «Για τον Οδυσσέα Ελύτη» (1998). Ο τόμος, «Γραφείο με Θέα» (2006) περιέχει άρθρα που δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, ομιλίες και μια εκτενή εργογραφία του.