Κοσμος

«Stop Asian Hate»: Τι έχει αλλάξει από την εποχή του «κίτρινου κινδύνου»;

Μια εξήγηση για τη βία κατά Ασιατών στις ΗΠΑ

portrait-322469_1920_2.jpg
Τριαντάφυλλος Δελησταμάτης
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
«Stop Asian Hate»: Τι έχει αλλάξει από την εποχή του «κίτρινου κινδύνου»;
© Michael M. Santiago/Getty Images

ΗΠΑ: Η βία εναντίον Ασιατών, το κίνημα «Stop Asian Hate», οι ξενοφοβικές αντιλήψεις

Οι βίαιες εκδηλώσεις εναντίον Ασιατών αυξήθηκαν κατακόρυφα μετά την πανδημία: πολλοί «λευκοί» –αλλά και «μαύροι»– Αμερικανοί τους έβαλαν στο στόχαστρο ως υπεύθυνους, αναμοχλεύοντας παλιές προκαταλήψεις και εκφράζοντας φόβους για την ασιατική παγκόσμια κυριαρχία. Ως απάντηση, δημιουργήθηκε το κίνημα «Stop Asian Hate» που οργάνωσε σειρά διαδηλώσεων σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες ενώ ταυτοχρόνως συνεχίστηκαν και εντάθηκαν τα κρούσματα βίας. Τις τελευταίες εβδομάδες επαναλήφθηκε το μοτίβο του μαζικού πυροβολισμού της Ατλάντα (Μάρτιος 2021) κατά τον οποίον σκοτώθηκαν οκτώ άτομα – με μια αξιοσημείωτη διαφορά: σε δύο πολυαίμακτους μαζικούς πυρβολισμούς στην Καλιφόρνια, οι δράστες ήταν Ασιάτες. Πώς μπορεί να αναλυθεί αυτό το φαινόμενο; Σχετίζεται άραγε με τις ξενοφοβικές αντιλήψεις του 19ου αιώνα σύμφωνα με τις οποίες οι Κινέζοι θεωρούνταν ο «κίτρινος κίνδυνος»;

«Stop Asian Hate»: Τι έχει αλλάξει από την εποχή του «κίτρινου κινδύνου»;

Κατ’ αρχάς, κάποια από αυτά τα βίαια επεισόδια –τα οποία ανέρχονται σε περίπου 3.000 ετησίως– φαίνονται ρατσιστικά εναντίον των Ασιατών, αλλά είναι μάλλον τυχαία: άνθρωποι που ζουν σε συνοικίες με ασιατική πλειοψηφία, όπως είναι το Μοντερέι Παρκ στην Καλιφόρνια, έχουν πολλές πιθανότητες να σκοτώσουν Ασιάτες όταν ανοίξουν πυρ αδιακρίτως στο πλήθος. Παραλλήλως, η πανδημία COVID-19, η οποία αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην πόλη Γιουχάν, στην επαρχία Χουμπέι της Κίνας, οδήγησε σε εχθρότητα κατά των Ασιατών και των Ασιατο-αμερικανών. Σύμφωνα με το Κέντρο για τη Μελέτη του Μίσους και του Εξτρεμισμού στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Μπερναντίνο, και σύμφωνα με τα δεδομένα που έχει συγκεντρώσει το Stop AAPI Hate (ΑΑΡΙ: Asian Americans and Pacific Islanders), από το 2019 έχει σημειωθεί αύξηση των εγκλημάτων εναντίον των Ασιατών: τα φερόμενα ως εγκλήματα μίσους αυξήθηκαν κατά 150% το 2020 και ενώ τον πρώτο χρόνο της πανδημίας σημειώθηκαν 3.795 περιστατικά διακρίσεων. Τα εγκλήματα μίσους αυξήθηκαν κατά 339% το 2021, σε σύγκριση με το 2020 και η αστυνομία στο Σαν Φρανσίσκο –όπου υπάρχει πολυπληθής ασιατική κοινότητα– ανέφερε αύξηση 567% στα εγκλήματα μίσους κατά των Ασιατών. Στο μεταξύ, μια μελέτη της Pew Research διαπίστωσε ότι το 58% των Ασιατοαμερικανών πίστευαν ότι οι ρατσιστικές αντιλήψεις είχαν ενταθεί απέναντί τους στη διάρκεια της πανδημίας, ενώ το 45% των Αμερικανο-ασιατών ενηλίκων είπαν ότι έχουν βιώσει τουλάχιστον ένα περιστατικό από την έναρξη της πανδημίας. Ωστόσο, μια μελέτη του Κολεγίου Τεχνών & Επιστημών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης δεν επιβεβαίωσε συνολική αύξηση του αντιασιατικού αισθήματος στον αμερικανικό πληθυσμό, αλλά μάλλον την απελευθέρωση των ενστίκτων «ήδη προκατειλημμένων ατόμων».

Η βιασύνη να θεωρηθούν τα εγκλήματα «ρατσιστικά» είναι διχαστική και επιδεινώνει το πρόβλημα: ο μαζικός πυροβολισμός στα spa στη μητροπολιτική περιοχή της Ατλάντα είχε κίνητρα φανατικού χριστιανού που δεν ανέχεται το «ερωτικό μασάζ»: οι γυναίκες που δολοφονήθηκαν έκαναν μασάζ· στα μάτια του παράφρονος ενόπλου ήταν «πόρνες»· είναι αρκετά αμφίβολο το ότι τον απασχολούσε η ασιατική τους καταγωγή. Γενικά, οι μαζικοί πυροβολισμοί –το λέει η λέξη– δεν μπορούν να απευθύνονται σε μια συγκεκριμένη φυλετική κατηγορία: πολλοί δράστες είναι μαύροι, ακόμα περισσότεροι είναι Ασιάτες. Το να προσπαθούμε να πείσουμε την καθεμιά από αυτές τις κατηγορίες ότι είναι θύμα ρατσισμού, μας απομακρύνει από την εξεύρεση των αληθινών αιτιών της βίας: τη γενική κουλτούρα της βίας στην αμερικανική κοινωνία, την οπλοφορία, τις φανατικές θρησκείες. Αυτό δεν σημαίνει πως πολλοί Αμερικανοί με χαμηλή μόρφωση και πιθανώς με ιδεολογία που ενισχύθηκε από την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ δεν έχουν αναπτύξει αντι-ασιατικά αισθήματα, κυρίως λόγω της πανδημίας. Ωστόσο, το φαινόμενο δεν πήρε τις διαστάσεις που του προσδίδουν οι πατερναλιστικές αντιρατσιστικές οργανώσεις: αν και οι αμόρφωτοι Αμερικανοί μπερδεύουν τους Κινέζους (που θεωρούνται υπεύθυνοι για την πανδημία) με τους Κορεάτες και τους Ιάπωνες, η Αμερικανο-ασιάτες δεν ενοχλούν κανέναν, εργάζονται, διαπρέπουν στο σχολείο και παρότι συχνά δεν αφομοιώνονται είναι ενταγμένοι στην αμερικανική κοινωνία. Η εγκληματικότητα σε αυτές τις κοινότητες, παρά την ύπαρξη της κινεζικής μαφίας, είναι χαμηλότερη από εκείνη των Αφροαμερικανών και των Λατίνων: στις 100.000 Αμερικανο-ασιατών αντιστοιχούν 25 περίπου κρατούμενοι –το ποσοστό αυξήθηκε κατά 13% από το 2008– έναντι 184 λευκών, 250 ισπανοφώνων και 600 Αφρο-αμερικανών.

«Stop Asian Hate»: Τι έχει αλλάξει από την εποχή του «κίτρινου κινδύνου»;

Πάνω από 22 εκατομμύρια άτομα στις ΗΠΑ έχουν ασιατική καταγωγή: ο πληθυσμός τους διπλασιάστηκε από το 2000 και αναμένεται να φτάσει τα 46 εκατομμύρια το 2060. Οι Κινέζοι αποτελούν το 24% των Αμερικανο-ασιατών, οι Ινδοί το 21%, οι Φιλιππινέζοι το 19%. Ακολουθούν οι Βιετναμέζοι, οι Κορεάτες, οι Ιάπωνες και όσοι προέρχονται από τα νησιά του Ειρηνικού. Περίπου το 45% των Ασιατών ζουν στις δυτικές ΗΠΑ, με το 30% να είναι εγκατεστημένο στην Καλιφόρνια. Πάνω από τους μισούς ενήλικους Ασιάτες (54-55%) έχουν πανεπιστημιακό πτυχίο, ενώ στον γενικό πληθυσμό το ποσοστό αυτό είναι 32%.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.