Κοσμος

Tonic Housing: Ο πρώτος οίκος ευγηρίας για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στο Λονδίνο

Αποδοχή, αμοιβαίος σεβασμός και πολύ ακριβή διαμονή

62222-137653.jpg
A.V. Team
12’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ένοικοι του Tonic Housing στο Λονδίνο
© Instagram / Tonic Housing

Tonic Housing: Η πρώτη κοινότητα συνταξιοδότησης για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στο Λονδίνο προσφέρει ασφαλές περιβάλλον αλλά με υψηλή τιμή

Η ιδέα δεν είναι καινούργια, αλλά στη Βρετανία τα προγράμματα στέγασης για ηλικιωμένα άτομα LGBTQ+ είναι σχετικά πρόσφατα. Όπως γράφει ο Guardian, το Tonic Housing, ένα κτίριο διαμερισμάτων με θέα στο Westminster, σε απόσταση αναπνοής από το Vauxhall, το Waterloo και την Tate Britain, ανταποκρίνεται σήμερα σε μια παλιά ανάγκη: πολλοί LGBTQ+ φτάνουν στην τρίτη ηλικία χωρίς να έχουν δημιουργήσει οικογένεια ή να έχουν αποκτήσει παιδιά που να θέλουν και να μπορούν να τους φροντίσουν. Μερικοί από αυτούς, αν προέρχονται από τα βάθη της επαρχίας, ίσως να έχουν βιώσει κάποια μορφή κοινωνικής απομόνωσης η οποία στην ηλικία της συνταξιοδότησης γίνεται πιο βαριά και απειλεί τη σωματική και ψυχική τους υγεία.

Το Tonic Housing είναι μια κοινότητα συνταξιοδότησης που διευθύνεται από και για την κοινότητα. Εκτός από το roof garden με θέα στο ποτάμι, το κτίριο –σχεδιασμένο από τον Norman Foster– διαθέτει σαλόνι, κήπο, καφετέρια, εστιατόριο και μπαρ στον τελευταίο όροφο. Από τότε που μετακόμισε ο πρώτος του κάτοικος πριν από έναν χρόνο, δεκαπέντε από τις 19 μονάδες είναι πλέον κατειλημμένες. Ο Bob Green, επικεφαλής των επιχειρήσεων της Tonic, είπε στον Guardian ότι σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε η Tonic, από τους 624 LGBTQ+ Λονδρέζους ηλικίας άνω των 50 ετών που ρωτήθηκαν, μόνο το 1% σκεφτόταν να μετακινηθεί σε συγκρότημα κατοικιών seniors του «γενικού» πληθυσμού. Οι υπόλοιποι προτιμούν ειδική παροχή LGBTQ+, σαν αυτή που υπάρχει εδώ και μερικά χρόνια στο Μπράιτον και λίαν προσεχώς στο Μάντσεστερ (ετοιμάζονται 100 διαμερίσματα στο Whalley Range, στα νότια της πόλης) – μέχρι σήμερα δεν υπήρχε τίποτα τέτοιο στο Λονδίνο. Αντιθέτως, σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως στην Ολλανδία, στην Ισπανία, στη Σουηδία, στη Γερμανία, στις ΗΠΑ και στον Καναδά, υπάρχουν πολλές τέτοιες επιλογές στέγασης.

Μερικά άτομα LGBTQ+ επιζητούν να μετακομίσουν σε κοινότητες seniors μαζί με τον/τη σύντροφό τους. Συχνά, στα ζευγάρια, το ένα άτομο χρειάζεται τη φροντίδα του άλλου –π.χ. έχει υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ή πάσχει από κάποια ασθένεια– πράγμα που γίνεται ευκολότερο στο πλαίσιο της κοινοτικής ζωής και των υποδομών που παρέχει αυτού του είδους η στέγαση. Σύμφωνα με το Opening Doors, μια φιλανθρωπική οργάνωση για LGBTQ+ άτομα, περίπου 600.000 Βρετανοί ηλικίας 65+ εμπίπτουν σ’ αυτή την κατηγορία. Και παρότι έχει γίνει αλματώδης πρόοδος στα δικαιώματα των LGBTQ+ και στον τρόπο με τον οποίον τους βλέπουν οι άλλοι, σε οίκους ευγηρίας με πλειονότητα στρέιτ εκτυλίσσονται ακόμα ιστορίες τρόμου: θρησκευτικές προκαταλήψεις, και διακρίσεις. Αντιθέτως, σε κοινότητες σαν το Tonic, υπάρχει αποδοχή και αμοιβαίος σεβασμός. Έτσι, υπολογίζεται ότι στο Λονδίνο χρειάζονται σήμερα 80-100 μονάδες στέγασης με προσιτό ενοίκιο και ασφαλές περιβάλλον για τους ηλικιωμένους LGBTQ+.

Το πρόβλημα είναι ότι, επειδή αυτές οι μονάδες είναι ιδιωτικής εμπνεύσεως και πραγματοποιούνται με ιδιωτική χρηματοδότηση, προσφέρουν προς το παρόν πολύ ακριβή διαμονή: οι συνταξιούχοι αγοράζουν ένα διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου σε ποσοστό 75%, ενώ η επιχείρηση Τοnic διατηρεί το 25% και οι τιμές κυμαίνονται από 535.000 μέχρι 800.000 λίρες. Δηλαδή, οι περισσότεροι ένοικοι πουλάνε το ιδιωτικό τους σπίτι, αυτό που ίσως απέκτησαν στη διάρκεια της ενεργούς ζωής τους, και παίρνουν ένα στούντιο ή ένα δυάρι στο συγκρότημα των seniors, το οποίο ωστόσο δίνει τη δυνατότητα συλλογικών δραστηριοτήτων και ιατρικής φροντίδας.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.