- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
«Ο κύριος και κυρία Κλούνεϊ ας συνεχίζουν να ποζάρουν για το Hello! και να σταματήσουν να κλωτσούν τη Βρετανία με τα Ελγίνεια». Είναι ο τίτλος που επέλεξε ο αρθρογράφος της «Ντέιλι Μέιλ» Ρόμπερτ Χάρντμαν για να ασκήσει κριτική στην παρουσία της δικηγόρου Αμάλ Αλαμουντίν στην Αθήνα.
«Βλέποντας το μιντιακό τσίρκο που στήθηκε έξω από το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία στο κέντρο της Αθήνας, θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι κάποιος παγκόσμιος ηγέτης βρίσκεται στην πόλη ή ότι οι ντόπιοι επαναστάτες ετοιμάζονται για μια νέα επίθεση στο ελληνικό κοινοβούλιο», γράφει ο Βρετανός. «Αλλά δεν έχει πορείες στην Αθήνα αυτήν την εβδομάδα. Και οι παγκόσμιοι ηγέτες δε συχνάζουν στην Ελλάδα τώρα που είναι η οικονομική αποτυχία της Ευρώπης. Φωτογράφοι και κάμερες περιμένουν μια ομάδα Λονδρέζων νομικών και βασικά μία, την πιο νέα του δικηγορικού γραφείου. Φρέσκια από το γάμο της στη Βενετία, η κυρία Τζορτζ Κλούνεϊ προσελήφθη από την ελληνική κυβέρνηση για να κάνει αυτό που κάνουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις όταν τα βρίσκουν σκούρα: να διεκδικήσει πίσω τα Ελγίνεια Μάρμαρα».
Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Χάρντμαν η ελληνική κυβέρνηση ξεκινά αυτήν την εκστρατεία γνωρίζοντας ότι θα έχει τη στήριξη της ελίτ των Βρετανών φιλελευθέρων που βρίσκουν αυτό το σκοπό πολύ «επίκαιρο και τρέντι». «Και ποια πιο τρέντι από τη νεόνυμφη Αλαμουντίν». Και συνεχίζει ακόμα πιο καυστικός: «Μέχρι τη δεκαετία του ’80 κανείς στην Ελλάδα δεν έδινε σημασία για το πού βρίσκονται τα 2.500 ετών αετώματα, τα οποία έσωσε από το χάος της Οθωμανικής Κατοχής ο Λόρδος Έλγιν τον 19ο αιώνα». Ο Βρετανός σχολιαστής εκτιμά ότι η διεκδίκηση των Γλυπτών φέρνει ψήφους στους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι φροντίζουν να αναγάγουν τη διεκδίκηση σε θέμα υψίστης εθνικής περηφάνιας. Και καταλήγει: «Κάποιοι στη Βρετανία θεωρούν τα Μάρμαρα σύμβολο του επαίσχυντου ιμπεριαλιστικού παρελθόντος. Αριστεροί και καλλιτέχνες, από τον Νίλ Κίνοκ στον Στίβεν Φράι, έχουν πρωτοστατήσει στον αγώνα επιστροφής των Μαρμάρων».