Οι Αμερικανοί millennials προσπαθούν συνειδητά να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με διαφορετικό τρόπο από ότι η προηγούμενη γενιά των γονιών τους
Είναι φυσιολογικό να προσπαθεί η νεότερη γενιά γονέων να ανατρέψουν τα παιδιά τους με διαφορετικό τρόπο από ότι έκαναν οι δικοί τους γονείς. Η ανατροφή των παιδιών είναι ένα ταξίδι που εγγενώς μας καλεί να συγκρίνουμε και να αντιπαραβάλλουμε παρατηρήσεις από την παιδική μας ηλικία. Όμως, καθώς όλο και περισσότεροι millennials (αυτοί που γεννήθηκαν από το 1981 μέχρι το 1996) αποκτούν παιδιά, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην ανατροφή των παιδιών με πολύ διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι γονείς τους – που συνήθως ανήκουν στη γενιά των Baby Boomers (αυτοί που γεννήθηκαν από 1946 έως το 1964).
Πριν λίγες ημέρες, η Pew Research δημοσίευσε μια νέα μελέτη (Parenting in American Today) σχετικά με τη στάση των γονιών, η οποία είχε κάποιες αποκαλύψεις σχετικά με το πόσο διαφορετικές είναι οι δύο γενιές. Στην έρευνα αυτή, κοίταξαν πάνω από 3.700 γονείς παιδιών κάτω των 18 ετών. Αν και οι ηλικίες όλων των συμμετεχόντων στην έρευνα δεν αποκαλύφθηκαν, πολλοί από αυτούς ήταν στα τέλη της δεκαετίας των 20, 30 και 40 ετών – πολλά παιδιά των Boomers.
Στην έρευνα, το 43% των Αμερικανών γονέων δήλωσαν ότι μεγαλώνουν τα παιδιά τους με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που μεγάλωσαν. Ωστόσο, το 44% είπε ότι προσπαθούσαν να ακολουθήσουν μια διαφορετική προσέγγιση από τους γονείς τους.
Τι ακριβώς κάνουν διαφορετικά οι δύο γενιές; Όταν ρωτήθηκαν, αυτοί που μεγαλώνουν τα παιδιά τους διαφορετικά από τους γονείς τους, να περιγράψουν τους συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους διαφέρουν στην προσέγγισή τους, προέκυψε ένα κοινό: το να είσαι «εμπλεκόμενος γονέας» (involved parent).
«Μεταξύ εκείνων που λένε ότι ακολουθούν διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών τους, κάποιοι είπαν ότι θέλουν να είναι πιο παρόντες στην καθημερινή ζωή των παιδιών τους από ό,τι οι γονείς τους» εξήγησε η Pew Research. «Και οι δύο ομάδες γονέων μίλησαν για τη σημασία του να έχουν οικογενειακά δείπνα, να στηρίζουν τα παιδιά τους στις εξωσχολικές τους δραστηριότητες και γενικά να περνούν χρόνο μαζί τους σε τακτική βάση».
Οι γονείς που θέλουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους διαφορετικά από τους γονείς τους είπαν επίσης ότι ήθελαν να έχουν καλύτερη επικοινωνία με τα παιδιά τους, να μην τους φωνάζουν και να ακούν περισσότερο.
«Προσπαθώ να είμαι πιο προσεκτικός με τα παιδιά μου από ότι ο πατέρας μου» είπε ένας 35χρονος πατέρας στην έρευνα «και να υπάρχει στην ανατροφή τους πιο άμεση αλληλεπίδραση με περισσότερα στοιχεία προνοητικότητας και κατανόησης». Μια 33χρονη μητέρα είπε «Θέλω τα παιδιά μου να γνωρίζουν ότι ένας γονέας θα πρέπει να είναι δίπλα τους πάντα, στο 100% του χρόνου, όχι μόνο όταν είναι βολικό». Μια 39χρονη μητέρα δήλωσε ότι είναι σημαντικό για το παιδί της να έχει μια συναισθηματική σχέση μαζί της και ότι το παιδί τους έχει «περισσότερο χώρο να εκφράσει τα συναισθήματά του».
Σχεδόν ένας στους 10 γονείς που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε ότι δεν θα χρησιμοποιούσε σωματική τιμωρία για να πειθαρχήσει τα παιδιά του.
Όπως είπε ο Δρ. Harvey Karp (ένας Baby Boomer), παιδίατρος και Ιδρυτής & Διευθύνων Σύμβουλος του Happiest Baby, μία από τις μεγαλύτερες διαφορές που έχει παρατηρήσει μεταξύ του τρόπου ανατροφής των δύο γενιών γονέων είναι η εστίαση στα συναισθήματα.
«Πριν από σαράντα χρόνια, πολλοί γονείς εξακολουθούσαν να είναι λεκτικά σκληροί με τα παιδιά τους, λέγοντας “Μην κάνεις σαν μωρό”, “Δεν πρέπει να φοβάσαι” και αρνούμενοι τα συναισθήματά τους» είπε ο Karp. «Και αυτό είναι κάτι που έχουμε μάθει να μην κάνουμε πια».
Αναδεικνύοντας το χάσμα των γενεών, το αίσθημα της γονικής ντροπής προέκυψε στην έρευνα, όπου τέσσερις στους δέκα ή και περισσότεροι γονείς είπαν ότι αισθάνονται ότι δέχονται κριτική είτε από τους γονείς τους, από τους γονείς του συντρόφου τους, ή από τον ίδιο τον σύντροφό τους τουλάχιστον μερικές φορές». Υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να πουν οι γονείς ότι δέχονται κριτική από μέλη της οικογένειάς τους, απ’ ότι από τους φίλους τους, άλλους γονείς στην κοινότητά τους, ή άτομα με τα οποία αλληλεπιδρούν στο διαδίκτυο» επισήμανε η Pew Research.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο το ένα πέμπτο των γονέων που ερωτήθηκαν στη μελέτη είπε ότι ήταν σημαντικό για αυτούς να παντρευτούν τα παιδιά τους και να κάνουν μια δική τους οικογένεια μια μέρα. Αυτό ίσως συμβαίνει επειδή περίπου τέσσερις στους δέκα γονείς που ερωτήθηκαν είπαν ότι το να είσαι γονιός είναι κουραστικό. Το 29% των γονέων είπε ότι είναι αγχωμένοι και κουρασμένοι τις περισσότερες φορές.
Εκτός από την έμφαση στις διαφορές των γενεών, όταν ρωτήθηκαν ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι φόβοι των γονιών για τα παιδιά τους σήμερα, τέσσερις στους δέκα γονείς είπαν ότι τα παιδιά τους μπορεί να αντιμετωπίσουν άγχος ή κατάθλιψη μια μέρα, ακολουθούμενο από το 35% που ανησυχούσε για το ότι τα παιδιά τους εκφοβίζονται (είναι θύματα bullying).
Ήταν πιο πιθανό οι μητέρες, και όχι οι πατέρες, που συμμετείχαν στην έρευνα να ανησυχούν περισσότερο και να έχουν αυτούς τους φόβους. Σχεδόν οι μισές μητέρες είπαν ότι ανησυχούν υπερβολικά ή πολύ για το ότι τα παιδιά τους μπορεί να αντιμετωπίσουν άγχος ή κατάθλιψη κάποια στιγμή, σε σύγκριση με το 32% των πατέρων. Οι μητέρες είναι επίσης πιο πιθανό από τους πατέρες να πουν ότι ανησυχούν μήπως τα παιδιά τους πέφτουν θύματα εκφοβισμού, απαγωγής ή πυροβολισμού, κάτι που δίνει μια ακόμα πιο ξεκάθαρη εικόνα για το γεγονός ότι είναι μια από τις πιο δύσκολες περιόδους να είσαι μητέρα στην Αμερική.
6°
