Politico κατά Ερντογάν: «Προσπαθεί να γαντζωθεί στην εξουσία σχεδιάζοντας πολέμους και καταστολή της αντιπολίτευσης»
Την πιο σημαντική εκλογική αναμέτρηση στον πλανήτη χαρακτηρίζει το Politico τις εκλογές του Ιουνίου στην Τουρκία τόσο για την ίδια την πορεία της γειτονικής χώρας όσο και για το μέλλον του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εκτιμώντας ότι ο δρόμος προς τις κάλπες θα είναι στρωμένος με ένταση.
O συντάκτης του άρθρου, Πολ Τέιλορ, συνεργάτης της δεξαμενής σκέψης Friends of Europe, κατηγορεί τον Τούρκο πρόεδρο ότι μετέρχεται κάθε μέσο, από εκείνα στα οποία καταφεύγουν οι αυταρχικοί ηγέτες, για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του.
«Αφού συνέτριψε την τουρκική οικονομία και φτωχοποίησε τη μεσαία τάξη, που πλούτισε επί των ημερών του, ο Ερντογάν σέρνει τώρα τη χώρα του σε έναν μη αναγκαίο πόλεμο και χειραγωγεί τα δικαστήρια κατά των αντιπάλων του» γράφει, κάνοντας λόγο για μια «αδίστακτη προσπάθεια του Ερντογάν να προσκολληθεί στην εξουσία και ας ελπίσουμε ότι θα αποτύχει» καθώς φέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Οι κάλπες που έχουν προγραμματιστεί για τις 23 Ιουνίου θα καθορίσουν, σημειώνει το άρθρο, κατά πόσον η Τουρκία των 85 εκατ. κατοίκων, που βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής, θα συνεχίσει την πορεία προς την εδραίωσή της ως αυταρχικής, επεκτατικής δύναμης, ή θα επιλέξει έναν δρόμο πιο φιλελεύθερο και πλουραλιστικό.
Υπογραμμίζει δε ότι για πρώτη φορά αφότου ανήλθε στην εξουσία προ εικοσαετίας ο Ερντογάν, το σκηνικό είναι δυσοίωνο για το κυβερνών κόμμα του, το AKP που βλέπει τα ποσοστά του να κατρακυλούν στις δημοσκοπήσεις με τον πληθωρισμό στη… στρατόσφαιρα, την τουρκική λίρα στα τάρταρα και την ακρίβεια να γονατίζει τα νοικοκυριά. Οι σφυγμομετρήσεις φέρνουν κοντά στο 30% τον Ερντογάν, που προχώρησε σε τροποποίηση του Συντάγματος για να κόψει και να ράψει στα μέτρα του το προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης της Τουρκίας. Και η αντίδρασή του ήταν ωμή τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές μέτωπο.
Το άρθρο του Politico υπενθυμίζει ότι ο Ερντογάν ετοιμάζεται –παρά τις ενστάσεις ΗΠΑ και Ρωσίας– να ξεκινήσει νέα επιχείρηση στη Βόρεια Συρία κατά των κουρδικών πολιτοφυλακών-συμμάχων της Δύσης στον πόλεμο κατά του ISIS, που η Τουρκία θεωρεί παρακλάδι του PKK και να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας.
«Την ίδια ώρα ο Τούρκος πρόεδρος απειλεί να επιτεθεί στη σύμμαχο στο ΝΑΤΟ Ελλάδα εν μέσω κατασκευασμένων διαφωνιών για τις γεωτρήσεις για εξόρυξη φυσικού αερίου, την Κύπρο και τη φερόμενο “στρατιωτικοποίηση” ελληνικών νησιών στο Αιγαίο – μολονότι το διεθνές οικονομικό και πολιτικό κόστος τέτοιων κινήσεων τις καθιστά λίαν απίθανες», αναφέρει ο αρθρογράφος του Politico.
Θυμίζει δε πώς ο Ερντογάν εμφανίζει από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία τη χώρα του ως μεσολαβητή μεταξύ Μόσχας και Κιέβου συμβάλλοντας στην επίτευξη συμφωνιών για τα σιτηρά και φιλοξενώντας ομιλίες μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων, ενώ από τη μία υποστηρίζει την Ουκρανία με τις πωλήσεις drones και από την άλλη συνεχίζει τις εμπορικές και ενεργειακές σχέσεις με τη Ρωσία χωρίς να διακινδυνεύει τη σχέση του με τον Βλαντίμιρ Πούτιν ή να υποστεί την οργή της Δύσης.
Το Politico επισημαίνει ακόμη, πώς ο Ερντογάν χρησιμοποίησε το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στη χώρα του, «που δεν φημίζεται για την ανεξαρτησία του» για να βγάλει από το παιχνίδι τους ισχυρότερους πιθανούς αντιπάλους του, όπως τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης και προερχόμενο από την κεμαλική αξιωματική αντιπολίτευση, Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος καταδικάστηκε στα μέσα Δεκεμβρίου σε διετή φυλάκιση και de facto στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων «για προσβολή» των μελών του Εκλογικού Συμβουλίου.
Παρότι τα προβλήματα δεν λύνονται με το να τους ρίχνεις λεφτά, ένας πληθυσμός 40 εκατομμυρίων μαζί με ένα τόσο εκτεταμένο δίκτυο υποδομών σημαίνει τεράστιες δημόσιες ανάγκες και πολυδάπανους μηχανισμούς
72 ώρες διορία στην εταιρεία Meta έδωσε η κυβέρνηση της Βραζιλίας, προκειμένου να εξηγήσει ποιες θα είναι οι συνέπειες της κατάργησης της υπηρεσίας ελέγχου του περιεχομένου στις πλατφόρμες της
Δεν αποκλείεται ο κόσμος όντως να τελειώσει. Πιο πιθανό όμως είναι είτε να συνεχιστεί για πολλά χρόνια η συμπίεση της ποιότητας ζωής μας είτε απλώς να τελειώσει ο κόσμος όπως τον γνωρίζαμε
Οι διαφαινόμενες εξελίξεις στο δυτικό πολιτικό σύστημα, κάποιες εκ των οποίων ήδη δρομολογήθηκαν, αποκτούν χαρακτηριστικά ριζικής ανατροπής των κοινωνικών και οικονομικών σταθερών.
