Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο οποίος ενσάρκωσε την αντίσταση της χώρας του απέναντι στη ρωσική εισβολή, ανακηρύχθηκε το «Πρόσωπο της Χρονιάς» για το 2022 από το αμερικανικό περιοδικό Time.
Το Time απέτισε επίσης φόρο τιμής στο «πνεύμα της Ουκρανίας». «Είτε η μάχη για την Ουκρανία προκαλεί ελπίδα είτε φόβο, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι χαλύβδωσε τον κόσμο με τρόπο που είχαμε δεκαετίες να δούμε», έγραψε ο αρχισυντάκτης του Time, Έντουαρντ Φέλσενταλ.
«Η επιτυχία του ως ηγέτης σε καιρό πολέμου βασίστηκε στο γεγονός ότι το θάρρος είναι μεταδοτικό. Εξαπλώθηκε στην πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας τις πρώτες ημέρες της εισβολής, καθώς όλοι συνειδητοποίησαν ότι ο Πρόεδρος είχε παραμείνει κοντά τους. Αν αυτή η αντίδραση φαίνεται φυσική για έναν ηγέτη σε μια κρίση, σκεφτείτε το ιστορικό προηγούμενο. Μόλις έξι μήνες νωρίτερα, ο πρόεδρος του Αφγανιστάν, Ασράφ Γάνι –ένας πολύ πιο έμπειρος ηγέτης από τον Ζελένσκι– εγκατέλειψε την πρωτεύουσά του καθώς οι δυνάμεις των Ταλιμπάν πλησίαζαν. Το 2014, ένας από τους προκατόχους του Ζελένσκι, ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς, έφυγε από το Κίεβο καθώς οι διαδηλωτές πλησίαζαν την κατοικία του – ζει ακόμη και σήμερα στη Ρωσία. Στις αρχές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι ηγέτες της Αλβανίας, του Βελγίου, της Τσεχοσλοβακίας, της Ελλάδας, της Πολωνίας, των Κάτω Χωρών, της Νορβηγίας και της Γιουγκοσλαβίας, μεταξύ άλλων, διέφυγαν από την προέλαση της γερμανικής Βέρμαχτ και έζησαν τον πόλεμο στην εξορία», αναφέρει το περιοδικό.
«Πόσα εύσημα αξίζει ο Ζελένσκι για αυτή την επιτυχία της Ουκρανίας;» διερωτάται το Time. «Τις πρώτες ώρες της εισβολής, ο πρόεδρος ενημερώθηκε ότι η Ρωσία επιχειρούσε να μεταφέρει χιλιάδες στρατιώτες στις πύλες του Κιέβου με στρατιωτικά φορτηγά αεροπλάνα και έδωσε εντολή να σταματήσει την προσγείωση αυτών των αεροπλάνων με κάθε κόστος. Ένας από τους συμβούλους του, ο Μιχάηλο Ποντολια δεν είχε δει ποτέ το αφεντικό του τόσο έξαλλο. "Έδωσε τις πιο σκληρές δυνατές εντολές: Μην δείξετε κανένα έλεος. Χρησιμοποιήστε όλα τα διαθέσιμα όπλα"».
«Αλλά οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας δεν χρειάζονταν ειδική άδεια για να υπερασπιστούν το αεροδρόμιο όπου κατευθύνονταν τα ρωσικά αεροπλάνα. Ο μηχανισμός της αντίστασης της Ουκρανίας ήταν ήδη σε κίνηση και ο Ζελένσκι δεν ήταν στο τιμόνι. Είχε περάσει μήνες υποβαθμίζοντας τον κίνδυνο μιας εισβολής πλήρους κλίμακας, ακόμη και όταν οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών προειδοποιούσαν ότι αυτή ήταν επικείμενη. Όταν ξεκίνησε, έδωσε στους στρατηγούς του την ελευθερία να ηγηθούν στο πεδίο της μάχης και επικεντρώθηκε αντ' αυτού στη διάσταση του πολέμου όπου θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματικός: να πείσει τον κόσμο ότι η Ουκρανία πρέπει να κερδίσει με κάθε κόστος. “Αποδείξτε ότι είστε μαζί μας", είπε σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την πρώτη εβδομάδα της εισβολής. "Αποδείξτε ότι δεν θα μας αφήσετε να φύγουμε. Αποδείξτε ότι είστε πράγματι Ευρωπαίοι, και τότε η ζωή θα νικήσει τον θάνατο και το φως θα νικήσει το σκοτάδι"».
Ο Ζελένσκι σημειώνει ότι παρά τις δημόσιες προειδοποιήσεις από δυτικούς αξιωματούχους, το Κίεβο δεν έλαβε ποτέ πληροφορίες στις οποίες θα μπορούσε να ενεργήσει σχετικά με την επικείμενη ρωσική επίθεση. «Κανείς δεν μας έδειξε συγκεκριμένο υλικό λέγοντας ότι θα προερχόταν από αυτήν ή την άλλη κατεύθυνση», λέει χαρακτηριστικά.
Ο ίδιος προσπάθησε επανειλημμένως να τηλεφωνήσει στον Πούτιν ενόψει της εισβολής. Ήθελε να του πει ότι θα ήταν «μεγάλο λάθος, μεγάλη τραγωδία», αλλά ο Ρώσος ηγέτης δεν δεχόταν τις κλήσεις του. «Παλεύουμε ενάντια σε τρελούς», δηλώνει ο Ζελένσκι.
4°
