- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Ιταλία: Οι συζητήσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης από Μελόνι, Σαλβίνι και Μπερλουσκόνι - Οι διαρροές
Τζόρτζια Μελόνι, Ματέο Σαλβίνι και Σίλβιο Μπερλουσκόνι συναντήθηκαν σήμερα Σάββατο (8/10) στη βίλα του «Καβαλιέρε» έξω από το Μιλάνο, συνεχίζοντας τις ζυμώσεις για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης της Ιταλίας.
Σύμφωνα με τον ιταλικό τύπο, οι υπεύθυνοι της Λέγκα, των Αδελφών της Ιταλίας και της Φόρτσα Ιτάλια επιθυμούν, όπως διαρρέει, μια ισχυρή κυβερνητική ομάδα, η οποία να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει, πρώτα απ΄όλα, τη συνεχή αύξηση της τιμής της ενέργειας. Η Λέγκα, ειδικότερα, υπογράμμισε σε ανακοινωθέν της ότι προτεραιότητά της είναι η προστασία της αγοραστικής δύναμης των Ιταλών, τόσο των εργαζομένων, όσο και των συνταξιούχων. Η δε Τζόρτζια Μελόνι, σε ανάρτησή της στο Facebook, τόνισε ότι «στόχος της νέας κυβέρνησης θα είναι να προσφέρει και πάλι μέλλον, όραμα και μεγαλείο στην Ιταλία» και ότι «σύντομα η χώρα πρόκειται, επιτέλους, να γυρίσει σελίδα».
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο αντιπρόεδρος της ιταλικής βουλής και στέλεχος των Αδελφών της Ιταλίας, Φάμπιο Ραμπέλι, τέλος, επιβεβαίωσε ότι το κόμμα του είναι της άποψης ότι η χώρα πρέπει να αντιπροσωπευθεί, στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής της 20ης Οκτωβρίου, από τον απερχόμενο πρωθυπουργό, Μάριο Ντράγκι. Όσο για τη νέα κυβέρνηση, δήλωσε ότι είναι πιθανό να δημιουργηθεί μέσα στο τελευταίο δεκαήμερο του Οκτωβρίου.
Η Μελόνι αναζητά αξιόπιστο Υπουργό Οικονομικών για να καθησυχάσει τις αγορές
Η Τζόρτζια Μελόνι προσπαθεί να καταλήξει σε κυβερνητικό σχήμα ικανό να καθησυχάσει τους επενδυτές, ωστόσο, η άρνηση του Φάμπιο Πανέτα να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Οικονομικών συνιστά ένα πλήγμα στην προσπάθεια.
Ο Πανέτα είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Εξέφρασε την άρνησή του να αναλάβει την θέση του υπουργού Οικονομικών όταν το θέμα τέθηκε κατά τη διάρκεια συνάντησης των επικεφαλής Οικονομικών της Ευρωζώνης στο Λουξεμβούργο νωρίτερα αυτή την εβδομάδα. Τουλάχιστον αυτό αναφέρει στο Bloomberg άτομο που γνωρίζει το θέμα. Ο 63χρονος πρώην αξιωματούχος της Τράπεζας της Ιταλίας ήταν σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ως η προτιμώμενη επιλογή της Μελόνι για τη διαχείριση της οικονομίας και του χρέους της Ιταλίας.
Η Μελόνι προσπαθεί να βρει μια αξιόπιστη προσωπικότητα για να διευθύνει το χρηματοοικονομικό χαρτοφυλάκιο της Ιταλίας. Η θέση είναι κρίσιμη για τις αγορές που προσπαθούν να βρουν ενδείξεις ότι θα ακολουθήσει την υπόσχεσή της να συνεχίσει τις δημοσιονομικές πολιτικές και τις μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την ανάπτυξη σύμφωνα με τη γραμμή του απερχόμενου πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι. Eξάλλου, το προσχέδιο προϋπολογισμού θα πρέπει να κατατεθεί μέσα στον επόμενο μήνα και να ψηφιστεί έως τα τέλη του έτους. Οι προβλέψεις του για ανάπτυξη και χρέος δεν θα είναι ιδιαίτερα ευοίωνες και αυτό σημαίνει λιγότερο δημοσιονομικό χώρο για παρεμβάσεις στήριξης της οικονομίας. Η Μελόνι έχει δεσμευθεί να διατηρήσει τα δημοσιονομικά σε τάξη και να βοηθήσει τους Ιταλούς να αντιμετωπίσουν την κρίση, χωρίς να φουσκώσει το έλλειμμα. Ο εταίρος της Ματέο Σαλβίνι θέλει κρατικό σχέδιο στήριξης 30 δισ. ευρώ μόνο για να καλύψει τις ανατιμήσεις στην ενέργεια. Μια άλλη επιλογή είναι του σημερινού υπουργού Οικονομικών Ντανιέλε Φράνκο, ενός άλλου πρώην αξιωματούχου της Τράπεζας της Ιταλίας, ωστόσο, αυτή η ιδέα φαίνεται να μην είναι ελκυστική για τη Μελόνι καθώς αναζητά λύσεις που υποδηλώνουν ρήξη με το παρελθόν.
Οι εναλλακτικές ποικίλουν από έμπειρους πολιτικούς μέχρι λιγότερο δοκιμασμένους υποψηφίους. Μεταξύ των ονομάτων που αναφέρονται στη Ρώμη είναι ο Ντομένικο Σινισκάλκο και ο Τζούλιο Τρεμόντι, αμφότεροι υπουργοί Οικονομικών των δεξιών διοικήσεων υπό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, και ο Λουίτζι Μπουτιλιόνε, πρώην στέλεχος της Τράπεζας της Ιταλίας που έχει περάσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες στις επιχειρήσεις.