Samuel Alito: «Οι χριστιανοί καταπιέζονται στις ΗΠΑ»

Στο Ανώτατο Δικαστήριο επικρατούν αυτό τον καιρό οι πιο συντηρητικοί χριστιανοί. Αυτό ήταν το όνειρο του ανώτερου δικαστή Samuel Alito που προετοίμασε την ανατροπή του νόμου για το δικαίωμα της άμβλωσης και ο οποίος επηρεάζει σήμερα ΜΜΕ και πολίτες στην κατεύθυνση της ίδρυσης χριστιανικής δημοκρατίας. O Αlito είναι, όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, η ζωντανή απόδειξη της επιρροής που μπορούν να έχουν μεμονωμένα άτομα στις ΗΠΑ: ο δικαστής από το Νιου Τζέρζι ήταν άνθρωπος του Τζορτζ Γ. Μπους και το 2006 διορίστηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο από όπου υποστήριξε, μεταξύ άλλων, την πολυεθνική γρήγορου φαγητού McDonald εναντίον της πόλης του Σικάγου, καθώς και μια μεγάλη επιχείρηση που επικαλέστηκε θρησκευτικούς λόγους για να μην αναγνωρίζει ορισμένα δικαιώματα των εργαζομένων.

Παρότι ως φοιτητής στο Πρίνστον, το 1971 ο Alito προήδρευσε σε φοιτητικό συνέδριο το 1971 με τίτλο «Τα όρια της ιδιωτικής ζωής στην αμερικανική κοινωνία», το οποίο πρέσβευε τον περιορισμό της συλλογής πληροφοριών και προέβλεπε την ανάγκη για ένα καταστατικό και ένα δικαστήριο για τον έλεγχο των παρακολoυθήσεων εκ μέρους της εθνικής ασφάλειας, το είδος της νομοθεσίας που προώθησε στη διάρκεια της καριέρας του ήταν επεμβατικό στην ιδιωτική ζωή των Αμερικανών. Σε εκείνο το συνέδριο ―άλλοι καιροί, άλλοι ήθη― είχε γίνει έκκληση για την αποποινικοποίηση του σοδομισμού και για τερματισμό των διακρίσεων εις βάρος των ομοφυλοφίλων στις προσλήψεις από εργοδότες. Πιθανότατα, αν και πρόεδρος στο συνέδριο του Πρίνστον, δεν συμφωνούσε με το πνεύμα της εποχής: ο Alito είχε αντιταχθεί στην απόφαση του πανεπιστημίου σχετικά με την αποδοχή γυναικών. Σε όλη τη σταδιοδρομία του ως νομικός και πολιτειακός υπουργός δικαιοσύνης προσπαθούσε να περιορίσει το δικαίωμα στην άμβλωση, ενώ χειρίστηκε πολλές υποθέσεις τρομοκρατίας, «θρησκευτικής ελευθερίας» και αστυνομικής βίας. Ο Alito πίστευε ότι η αστυνομία πρέπει να απολαμβάνει ειδικής ασυλίας και να μην κατηγορείται για παραβίαση των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών: σ’ αυτό και σε όλα τα ζητήματα που δίνουν νομική κυριαρχία στις πολιτείες έναντι της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ο Αlito ταυτιζόταν με τον Clarence Thomas και τον Robert Bork που είχαν επικρατήσει με τη λεγόμενη «συντηρητική επανάσταση» επί Ρόναλντ Ρέιγκαν. Αν και στο δικαστικό σώμα υπήρχαν πάντοτε πιο σκληροπυρηνικοί ―κυρίως σε ό,τι αφορούσε τις ποινές, ιδιαίτερα τις εκτελέσεις― ο Alito έγινε στόχος των Δημοκρατικών διότι ισχυριζόταν ότι ο Νόμος περί Πολιτικών Δικαιωμάτων του 1964 δεν απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, ενώ στις 12 Νοεμβρίου 2020, έγινε πρωτοσέλιδο για σχόλια γύρω την πανδημία COVID-19 και την «απώλεια των ατομικών ελευθεριών»: «Ποτέ πριν δεν είχαμε ξαναζήσει περιορισμούς τόσο αυστηρούς, εκτεταμένους και παρατεταμένους όσο εκείνους του 2020.»

Σήμερα, ξαναβρίσκεται στην πρώτη σελίδα με τις δηλώσεις του ότι «οι χριστιανοί καταπιέζονται στις ΗΠΑ»: ο Alito πιστεύει ότι το νομοθετικό έργο στις ΗΠΑ είναι ανεπίτρεπτα εκκοσμικευμένο κι ότι το Δημοκρατικό κόμμα χλευάζει τη χριστιανική πλειοψηφία. Ο εχθρός, κατά τη γνώμη του, δεν είναι τόσο οι μη χριστιανικές θρησκείες αλλά η αθεΐα και ο αγνωστικισμός ο οποίος έχει αυξηθεί από 17% το 2009 (σύμφωνα με δημοσκόπηση του Pew) σε 26% σήμερα.