Ο Τόνι Μπλερ προφήτης: «Ο πόλεμος φέρνει το τέλος της κυριαρχίας της Δύσης»

Την πεποίθηση πως η Δύση βρίσκεται σε κάθοδο και πως οι μεγάλες αλλαγές αυτού του αιώνα θα προέλθουν από την Κίνα και όχι τη Ρωσία, εξέφρασε ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ.

«Φθάνουμε στο τέλος της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας της Δύσης», ανέφερε ο Μπλερ σε διάλεξη με τίτλο «Μετά την Ουκρανία - Ποια είναι τα μαθήματα τώρα για την ηγεσία της Δύσης;», σύμφωνα με το κείμενο ομιλίας σε φόρουμ στο Ντίτσλεϊ Παρκ, δυτικά του Λονδίνου.

«Ο κόσμος πρόκειται να έχει τουλάχιστον δύο πόλους και πιθανώς πολλούς πόλους», δήλωσε ο Μπλερ, σύμφωνα με το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. «Η μεγαλύτερη γεωπολιτική αλλαγή αυτού του αιώνα θα προέλθει από την Κίνα, όχι τη Ρωσία» πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η Κίνα «είναι ήδη η δεύτερη πιο ισχυρή υπερδύναμη στον κόσμο» και το οικονομικό της δυναμικό και ο βαθμός εμπλοκής της στην παγκόσμια οικονομία είναι ακόμη υψηλότεροι από αυτόν της Ρωσίας. Επιπλέον, «η Κίνα έχει ήδη πιάσει την Αμερική» σε πολλούς τεχνολογικούς τομείς και σε ορισμένους απειλεί να ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε ο πρώην πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας. Παράλληλα, σύμφωνα με τον ίδιο, η κινεζική ηγεσία ενεργεί όλο και πιο επιθετικά, δεν κρύβει ότι αντιμετωπίζει τη Δύση με περιφρόνηση, πλησιάζει τη Ρωσία και θέλει να λύσει επιτέλους το πρόβλημα της Ταϊβάν.

«Μην με παρεξηγήσετε: δεν λέω ότι η Κίνα θα προσπαθήσει να καταλάβει την Ταϊβάν δια της βίας σύντομα. Ωστόσο, δεν μπορούμε πλέον να βασίζουμε την πολιτική μας στην πεποίθηση ότι δεν θα προσπαθήσει» ανέφερε ο Μπλέρ. 

Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας ανέφερε ότι η Ρωσία, και πιθανώς το Ιράν, θα γίνουν σίγουρα σύμμαχοι της Κίνας στο εγγύς μέλλον. Επίσης τόνισε ότι οι διαφορές στις θέσεις των χωρών των G20 – 20 πλουσιότερων χωρών - για το ουκρανικό ζήτημα προειδοποίηση προς τη Δύση. Προέτρεψε να οικοδομηθούν οι σχέσεις με την Κίνα στην αρχή της «κοινής δέσμευσης».

Ο Μπλέρ κάλεσε επίσης τις δυτικές δημοκρατίες να κάνουν πιο ενεργή χρήση της ήπιας δύναμης, καθώς οι αναπτυσσόμενες χώρες, είναι πλέον πολύ ανεκτικές ώστε να συνεργαστούν με την Κίνα η οποία ανοίγει συνεχώς διαύλους οικονομικής συνεργασίας. Ο ίδιος τέλος πιστεύει ότι η Δύση πρέπει να ζητήσει την υποστήριξη μιας νέας γενιάς ηγετών στην Αφρική, της οποίας ο πληθυσμός θα αυξάνεται έναντι του πληθυσμού της Κίνας που συρρικνώνεται. Η Μέση Ανατολή, η Ινδία και η Ινδονησία θα πρέπει επίσης να αποτελούν προτεραιότητα για τη δυτική εξωτερική πολιτική, κατέληξε.