Τι γράφει ο γερμανικός Τύπος για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και όσα έχει δηλώσει για την ένταξη της Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Η αντίσταση που φέρνει ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ εξακολουθεί να απασχολεί το γερμανικό Τύπο. «Το ό,τι ο Ερντογάν νιώθει ενθαρρυμένος από την κρίση στην Ουκρανία φαίνεται και από το γεγονός ότι ο στρατός του διείσδυσε χιλιόμετρα μέσα στην Ελλάδα με μαχητικά αεροσκάφη», γράφει η εφημερίδα Tagesspiegel.
Σε άρθρο με τίτλο «να μην υποκύψουμε στους εκβιαστές», η Tageszeitung χαρακτηρίζει τη στάση της Τουρκίας δοκιμασία για το ΝΑΤΟ και το καλεί να μην ανεχθεί παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Όπως σημειώνει ωστόσο ο αρθρογράφος, δεν θα ήταν και η πρώτη φορά στα 73 χρόνια της ιστορίας του. «Αυτό ισχύει - περισσότερο απ’ ό,τι στην περίπτωση του υποβιβασμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών σε Ουγγαρία και Πολωνία που το ΝΑΤΟ δεν έχει ως τώρα επικρίνει- κυρίως στην περίπτωση των δυο κρατών-μελών στη νοτιοανατολική Ευρώπη, Τουρκία και Ελλάδα, τα οποία εντάχθηκαν το 1952. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ όχι μόνο ανέχθηκαν τα αιματηρά στρατιωτικά πραξικοπήματα και τις φασιστικές δικτατορίες που επακολούθησαν, στην Τουρκία το 1960 και το 1980 και στην Ελλάδα το 1967, αλλά τα υποστήριξαν. Το ίδιο ισχύει για την παράνομη κατοχή της βόρειας Κύπρου από την Τουρκία και τις συνεχιζόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας σε Ιράκ και Συρία».
«Η Ευρώπη σκίζει ξανά το σύμφωνο σταθερότητας» και «η Ευρώπη μπορεί να εξακολουθήσει να δανείζεται» είναι δύο από τους τίτλους στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης που συνοψίζουν τις αντιδράσεις στη Γερμανία στην απόφαση της Κομισιόν να διατηρήσει και το 2023 τη γενική ρήτρα διαφυγής του Συμφώνου Σταθερότητας υπό το βάρος των επιπτώσεων της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία.
Αν και η θέση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ είναι πλέον γνωστή και αναμενόμενη, οι αντιδράσεις των Γερμανών στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν ποικίλες, κατά τη Süddeutsche Zeitung. «Η Κομισιόν βάζει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης», δήλωσε ο προερχόμενος από τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας Μάρκους Φέρμπερ μιλώντας για «ένα μεγάλο λάθος που μακροπρόθεσμα θα μας στοιχίσει ακριβά». Στο αντίποδα ο Ράσμους Άντρεσεν των Πρασίνων αναγνώρισε ότι έρχονται «πολλές προκλήσεις για τις οικονομίες μας και θα ήταν λάθος να εξαναγκαστούν οι χώρες σε περιττή δημοσιονομική πειθαρχία».
Σε συνέντευξή του για το ίδιο θέμα στη Handelsblatt και άλλες ευρωπαϊκές εφημερίδες ο αρμόδιος επίτροπος Πάολο Τζεντιλόνι προειδοποιεί ότι απέχουμε πολύ από μια εξομάλυνση της κατάστασης και κάνει λόγο για μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας μετά το καλοκαίρι, πιθανώς στην κατεύθυνση ενός σχεδίου διαφόρων ταχυτήτων, ανάλογα με το επίπεδο του χρέους κάθε χώρας. «Υπάρχει για παράδειγμα ο κανόνας 1/20 βάσει του οποίου μια χώρα πρέπει μέσα σε 20 χρόνια να επαναφέρει το χρέος της στο 60% που είναι το ανώτατο όριο που προβλέπουν τα κριτήρια του Μάαστριχτ. Στην περίπτωση χωρών με πολύ υψηλό χρέος είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο. Θα χρειαζόμασταν μια άλλη προσέγγιση».
5°
