Η προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία

Η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε επισήμως στη Γαλλία, δύο εβδομάδες πριν τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, που θα γίνει στις 10 Απριλίου. Στις 24 Απριλίου, στον δεύτερο γύρο, θα αναδειχθεί ο νέος πρόεδρος. Φέτος κατεβαίνουν 12 υποψήφιοι. Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση, ο Εμανουέλ Μακρόν προηγείται με 27% στην πρόθεση ψήφου, ακολουθεί η Μαρίν Λε Πεν με 20%, ενώ ο Ζαν Λυκ Μελανσόν έρχεται τρίτος με 15%. Προς το παρόν, φαίνεται ότι στον δεύτερο γύρο θα αναμετρηθούν, όπως συνέβη το 2017, ο Εμανουέλ Μακρόν με τη Μαρίν Λε Πεν.

Ο Μακρόν δέχεται κριτική διότι δεν έχει συμφωνήσει στη διεξαγωγή τηλεμαχίας: η απάντησή του είναι ότι τη στιγμή που εκτυλίσσεται πόλεμος στην Ευρώπη δεν του περισσεύει χρόνος για περιοδείες και προεκλογικές ομιλίες. Το μόνο που έκανε ήταν μια 4ωρη συνέντευξη Τύπου όπου ανέλυσε το πρόγραμμά του στο οποίο περιλαμβάνεται η περιβόητη μεταρρύθμιση των συντάξεων: μεταξύ άλλων προβλέπεται η μετακίνηση του ηλικιακού ορίου από τα 60 στα 62 χρόνια. Η εν λόγω μεταρρύθμιση είχε αναβληθεί λόγω της διετούς πανδημίας.

Η Λε Πεν θεωρείται ότι διεξάγει επιτυχημένη εκστρατεία χωρίς υψηλούς τόνους: η θέση της εναντίον του Πούτιν την ευνόησε, όπως και η πρόσφατη επίσκεψή της στη Γουαδελούπη όπου πλήθος τη γουχάισε με βίαιες εκδηλώσεις και συνθήματα «Είσαι εμετική, έξω!» Πολλοί τη συμπάθησαν γι’ αυτή την περιπέτεια. Παρά τις εκκλήσεις του κόμματός της, του Rassamblement National, στον Ερίκ Ζεμούρ να συνεργαστεί με τη Λε Πεν, ο Ζεμούρ πραγματοποίησε τη δική του προεκλογική συγκέντρωση στο Τροκαντερό όπου συνηθίζεται να συγκεντρώνονται οι ψηφοφόροι της δεξιάς. Το ποσοστό του Ζεμούρ έχει πέσει από 18% όταν είχε πρωτοεμφανιστεί σε λιγότερο από 10% σήμερα. Τον Ζεμούρ έβλαψε ο φιλοπουτινισμός του και η αδιαφορία του για την ακρίβεια: τα ενδιαφέροντά του παραμένουν κυρίως πολιτιστικά και ταυτοτικά.

Καλή εκστρατεία φαίνεται να κάνει κι ένας από τους «μικρούς» υποψηφίους, ο κομμουνιστής Φαμπιέν Ρουσέλ ο οποίος ακολουθεί τις ακριβώς αντίστροφες προτεραιότητες από εκείνες του Ζεμούρ και περιορίζεται στα οικονομικά προβλήματα των Γάλλων, το «καλάθι της νοικοκυράς» κατά κάποιον τρόπο. Αντιθέτως, ο Φιλίπ Πουτού από το Αντικαπιταλιστικό Κόμμα έχει σοκάρει υποστηρίζοντας ότι το γαλλικό κράτος είναι αποικιοκρατικό κι ότι πρέπει να «απελευθερώσει» τη Γουδελούπη, τη Μαρτινίκα, την Κορσική και τη Χώρα των Βάσκων. Το ποσοστό του Πουτού δεν φαίνεται να ξεπερνάει το 1%.

Η υποψήφια της κεντροδεξιάς Βαλερί Πεκρές συνεχίζει μια υποτονική εκστρατεία με πολλές γκάφες και αδεξιότητες: πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους της κεντροδεξιάς φαίνεται ότι θα επιλέξουν είτε τον Μακρόν, είτε τη Λε Πεν μαζί με τον Ζεμούρ.

Οι οικολόγοι του Γιανίκ Ζαντό δεν ξεπερνούν το 7% της πρόθεσης ψήφου, αλλά στον δεύτερο γύρο, σε περίπτωση που φτάσει ο Μελανσόν, θα ψηφίσουν μαζικά Μελανσόν. Όσο για τους σοσιαλιστές, είναι ανύπαρκτοι, με τη δήμαρχο του Παρισιού Αννί Ινταλγκό να μην αποσπά πάνω από 2,5%. Ο Μελανσόν έχει χάσει την ορμή του αν και παραμένει καλός ρήτορας που συγκινεί τα πλήθη· στην πραγματικότητα όμως, φαίνεται απογοητευμένος σαν να έχει χάσει το τρένο.

Τα αποτελέσματα των εκλογών θα εξαρτηθούν επίσης από δύο αστάθμητους παράγοντες: την αποχή που αναμένεται να ξεπεράσει το 35% και τη «χρήσιμη ψήφο» την οποία θα επιλέξουν αρκετοί Γάλλοι.