Κοσμος

Έφυγε μόνιμα από τη Ρωσία ο Ανατόλι Τσουμπάις

Υπήρξε ο «πατέρας» των ιδιωτικοποιήσεων τη δεκαετία του 1990 και συνεργάτης του Πούτιν

23.03.2022, 14:11
Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

Μουσικη Γ.Τ.Κ.: Ο ΛΕΞ το ‘δωσε πάλι για την κουλτούρα

Τάνια Σκραπαλιώρη

Οι αρετές του 21ου αιώνα: Ενσυναίσθηση, η πιο μαγική μορφή επικοινωνίας

Ελλαδα 1o Forum Athens Voice: 10 πράγματα που μάθαμε για την Ενσυναίσθηση

Δήμητρα Γκρους

The Writers Sessions: Αφιέρωμα στον Κουεντίν Ταραντίνο

More in Culture The Writers Sessions από τον Voice 102.5: Live και συζήτηση για τον Κουέντιν Ταραντίνο

A.V. Team

Ο Ανατόλι Τσουμπάις παραιτήθηκε από τη θέση του ειδικού εκπροσώπου του προέδρου Πούτιν για τις σχέσεις με τους διεθνείς οργανισμούς.

Ο Ανατόλι Τσουμπάις άλλοτε βασικό «γρανάζι» των κυβερνήσεων Γιέλτσιν, παραιτήθηκε από τη θέση του ειδικού εκπροσώπου του προέδρου Πούτιν για τις σχέσεις με τους διεθνείς οργανισμούς και την κλιματική αλλαγή, δήλωσε στο Reuters πηγή με γνώση του θέματος.

Ο Τσουμπάις, παραιτήθηκε και έφυγε από τη χώρα, επικαλούμενος την αντίθεσή του στον πόλεμο του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία, σύμφωνα με το Bloomberg που επικαλείται δύο άτομα που γνωρίζουν την κατάσταση. Γίνεται έτσι ο πιο υψηλόβαθμος αξιωματούχος που εναντιώνεται στο Κρεμλίνο για την εισβολή.

Ο Ανατόλι Τσουμπάις δεν είναι «κάποιος τυχαίος» καθώς παραμένει ακόμα και σήμερα ένα από τα πρόσωπα με μεγάλη ισχύ στη Ρωσία. Διετέλεσε Υπουργός, προσωπάρχης του Κρεμλίνου και επέβλεπε τις ιδιωτικοποιήσεις στις αρχές του 1990. Επί Πούτιν, ο Τσουμπάις ανέλαβε κορυφαίες θέσεις σε μεγάλες κρατικές εταιρείες μέχρι που ο πρόεδρος τον διόρισε απεσταλμένο για τη βιώσιμη ανάπτυξη πέρυσι.

Ανατόλι Τσουμπάις: Ο άνθρωπος πίσω από τις ιδιωτικοποιήσεις

0 66χρόνος σήμερα Τσουμπάις θεωρείται ο «πατέρας» του μεγαλύτερου κύματος ιδιωτικοποιήσεων την περίοδο 1991-1994, γεγονός που τον καθιστά ένα από τα πιο μισητά πρόσωπα στις καρδιές πολλών Ρώσων -αλλά όχι των ολιγαρχών-. Ακόμα και σήμερα συνεχίζει να δέχεται κριτική για την εκχώρηση των καλύτερων επιχειρήσεων της χώρας στους φίλους του για λίγα μόλις ψίχουλα και τη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής τάξης, αυτή των ολιγαρχών, από τους οποίους σύμφωνα με τους Ρώσους προήλθαν όλα τα δεινά στην πολύπαθη μετασοβιετική κοινωνία.

Ήταν ο δεύτερος στην πολιτική ιεραρχία επί Γέλτσιν και αρχηγός της προεκλογικής εκστρατείας του το 1996, η οποία χρηματοδοτήθηκε από φίλους του, μεγαλοτραπεζίτες. Αν και έχει δεχτεί αναρίθμητες επικρίσεις, αυτός συνεχίζει να απολαμβάνει ανενόχλητος την προστασία όλων των ρωσικών κυβερνήσεων.