Πόλεμος στην Ουκρανία: 19χρονη καταγράφει τη διαφυγή της από τη χώρα στο Tik Tok - Τα βίντεο της έχουν εκατομμύρια προβολές.
Η 19χρονη Νταϊάνα κατάφερε να καταγράψει σε βίντεο τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της ζωής στην Ουκρανία, εκείνες της διαφυγής της από την εμπόλεμη πατρίδα της και θέλησε να τις μοιραστεί με τους υπόλοιπους χρήστες του Tik Tok.
Η Νταϊάνα, η αδελφή της και η μητέρα της κατάφεραν να περάσουν στη Ρουμανία, αφήνοντας πίσω τον πατέρα και σύζυγο. Έμεινε πίσω χωρίς να γνωρίζουν αν θα τον ξαναδούν. Όταν του έσφιξαν το χέρι, δεν ήξεραν αν θα τον συναντήσουν ξανά. Θέλησαν αυτή τη στιγμή, τη στιγμή του αποχαιρετισμού, να την φυλάξουν -πέρα από την καρδιά τους- και σε ένα βίντεο που μοιράστηκαν μέσω Tik Tok, συγκινώντας.
«Έκλαιγα και έπαθα κρίση πανικού… Ήμουν τόσο απογοητευμένος και φοβισμένος. Ακόμα μέχρι αυτή τη στιγμή δεν είμαι σίγουρος αν θα τον ξαναδώ ή όχι», λέει η Νταϊάνα για τη στιγμή που αποχαιρέτισε τον πατέρα της.
Το βίντεο του αποχαιρετισμού έχει προβληθεί πάνω από 20 εκατομμύρια φορές. Δείχνει τον πατέρα της να ακουμπά το πρόσωπό του στον φράχτη και να φιλά τα μέτωπα των κοριτσιών του μέσα από ένα κενό στο σύρμα.
Η νεαρή γυναίκα ξεκίνησε να τραβά πλάνα από τη στιγμή που πήραν ως οικογένεια την απόφαση να φύγουν από την Ουκρανία. Η Νταϊάνα φαίνεται στα βίντεό της να πετούσε ρούχα σε μια τσάντα, να σταματούσε έντρομη κάθε φορά που ένα αεροπλάνο πετούσε από πάνω...
Η Νταϊάνα, η Νταρίνα και η Σβετλάνα ζουν τώρα σε ένα διαμέρισμα με αρκετούς άλλους πρόσφυγες και οι αδερφές έχουν βρει τρόπους να βοηθήσουν άλλους Ουκρανούς, ακόμη και από τα σύνορα. «Είναι τρελό πόσες προβολές έχουν τα βίντεό μου, αλλά είναι πολύ ωραίο, στην πραγματικότητα, γιατί μαζεύουμε χρήματα. Έβαλα έναν σύνδεσμο στο βιογραφικό μου στο TikTok μου, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να κάνουν δωρεές», λέει η Νταϊάνα. «Έχω πολλά μηνύματα στο Instagram… που λένε: Αν γνωρίζετε κάποιον, κάποιον που βρίσκεται στα σύνορα, όπως η Πολωνία, η οικογένειά μου είναι έτοιμη να κάνει οικογένεια».
Όλο αυτό το διάστημα, η οικογένεια προσπαθεί να κρατήσει επαφή με τον πατέρα της. «Προσπαθούμε να του τηλεφωνούμε τουλάχιστον μια φορά κάθε έξι περίπου ώρες, για να ξέρουμε ότι είναι ακόμα ζωντανός», λέει.
Ουκρανία: Γιατί η 19χρονη επέλεξε να μοιραστεί τις στιγμές στο Tik Tok
«Αισθάνομαι ακριβώς σαν ταινία τρόμου, και δεν ξέρω... τα γυρίσματα είναι απλώς ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορώ να βάλω ό,τι συμβαίνει στο μυαλό μου σε σειρά… Γύριζα αυτή τη στιγμή και πραγματικά είδα στο μυαλό μου πώς θα το επεξεργαζόμουν, τι τραγούδι θα του έβαζα, όλα αυτά», λέει η Νταϊάνα στον Guardian.
Αυτή και η αδερφή της, η 17χρονη Νταρίνα, μπήκαν σε ένα τρένο με τη μητέρα τους, ταξιδεύοντας στα βάθη της Ρουμανίας, προσευχόμενοι να ζήσει ο πατέρας τους για να τους ξαναδεί.
«Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπήρχαν gadgets και γυρίσματα… Ήξερα ότι αυτά τα βίντεο θα ήταν ιστορικά. Σκέφτηκα, θα δείξω αυτά τα βίντεο στα παιδιά μου και θα πω ότι αυτό έπρεπε να περάσουμε τα σύνορα», λέει η 19χρονη Νταϊάνα.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία μέσα από το Tik Tok
H 19χρονη Νταϊάνα είναι μία από τους δεκάδες νέους, κυρίως γυναίκες, που μοιράζονται την καθημερινότητά τους στην Ουκρανία στο TikTok.
Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Aimée Morrison, μελετήτρια πολιτισμού στο Διαδίκτυο στο Πανεπιστήμιο του Waterloo στο Τορόντο, λέει ότι αν και οι πόλεμοι έχουν καταγραφεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στο παρελθόν, η μορφή βίντεο ημερολογίου του TikTok έκανε την κάλυψη στην Ουκρανία να είναι πιο προσωπική και άμεση. «Φανταζόμαστε τους εαυτούς μας στην τρομερή κατάσταση στην οποία βρίσκονται, γίνεται πραγματικότητα για εμάς», λέει. «Ακόμα και ο κατακόρυφος προσανατολισμός της οθόνης αλλάζει τα πράγματα… είναι σαν να είστε φίλοι με αυτό το άτομο επειδή είναι κοντά στην κάμερα».
Σε αντίθεση με πλατφόρμες όπως το Twitter ή το Instagram, που δείχνουν κυρίως στους χρήστες περιεχόμενο που έχουν μοιραστεί τα άτομα που ήδη ακολουθούν, το TikTok εξαρτάται πολύ λιγότερο από τα κοινωνικά δίκτυα. Ο αλγόριθμός του στέλνει βίντεο στις αρχικές οθόνες των ανθρώπων με βάση τα ενδιαφέροντά τους.
«Θα αλλάξει οπωσδήποτε τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τη σύγκρουση», λέει η Morrison. «Ο πόλεμος παραδοσιακά γράφεται ως η ιστορία μεγάλων ανδρών που παίρνουν στρατιωτικές αποφάσεις».
