Γιουβάλ Νώε Χαράρι: Ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει ηττηθεί στην Ουκρανία

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει έναν ηττημένο και αυτός είναι ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Αυτό υποστηρίζει με άρθρο του στην εφημερίδα «Guardian» ο . Ο διάσημος Ισραηλινός ιστορικός εξηγεί γιατί ο Βλαντίμιρ Πούτιν έχει ήδη χάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Όπως ξεκαθαρίζει, ο Ρώσος πρόεδρος μετά την εισβολή στην Ουκρανία βρίσκεται αντιμέτωπος με τη ματαίωση του ονείρου του: Να ανασυστήσει τη μεγάλη ρωσική αυτοκρατορία.

«Μπορεί οι Ρώσοι να κατακτήσουν την Ουκρανία, αλλά οι Ουκρανοί έδειξαν τις τελευταίες ημέρες πως δεν θα τους αφήσουν να την κρατήσουν» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι. Και προσθέτει ότι μπορεί ο Βλαντίμιρ Πούτιν να κερδίσει τις μάχες αλλά να χάσει τελικά τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Στο κείμενό του αναφέρει μερικά από τα όσα ισχυρίστηκε ο Ρώσος πρόεδρος στο διάγγελμά του αλλά και εκείνα που άφησε να εννοηθούν λίγο πριν δώσει την εντολή για τη ρωσική εισβολή:

• Η Ουκρανία δεν είναι ένα πραγματικό έθνος.
• Οι Ουκρανοί δεν είναι ένας πραγματικός λαός.
• Οι κάτοικοι σε Κίεβο, Χάρκοβο και Λβιβ περιμένουν πώς και πώς να έρθουν οι Ρώσοι για να απελευθερωθούν από τους Ουκρανούς εθνικιστές.

Ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι βάζει τα πράγματα στη θέση τους, παρουσιάζοντας ιστορικά στοιχεία για την Ουκρανία και τη Ρωσία. Σύμφωνα με τον διάσημο Ισραηλινό ιστορικό, η Ουκρανία αποτελεί ένα έθνος με περισσότερα από 1.000 χρόνια ιστορίας. Όπως επισημαίνει, το Κίεβο ήταν ήδη μια μεγάλη πόλη όταν η Μόσχα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα χωριό. Αφού χαρακτηρίζει «Ρώσο δεσπότη» τον Πούτιν, επισημαίνει με νόημα ότι «έχει πει τόσες φορές το ψέμα του που προφανώς το πιστεύει και ο ίδιος».

Γιατί ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία και ξεκίνησε ο πόλεμος - Ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι εξηγεί

Στο άρθρο του στην εφημερίδα «Guardian» ο Yuval Noah Harari επισημαίνει ότι υπήρχαν ορισμένα δεδομένα για τον Πούτιν πριν ανάψει το «πράσινο» φως για την εισβολή στην Ουκρανία. Ειδικότερα:

1. Στρατιωτικά η Ρωσία ήταν ανώτερη από την Ουκρανία, με τον συσχετισμό δυνάμεων και οπλοστασίων να παραπέμπει στην ιστορία Γολιάθ και Δαβίδ.
2. Το ΝΑΤΟ δεν θα έστελνε στρατό στην Ουκρανία για να βοηθήσει την κυβέρνηση του προέδρου Ζελένσκι.
3. Το ενεργειακό παιχνίδι και η εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο θα ωθούσε χώρες όπως η Γερμανία να μην προχωρήσουν σε σκληρές κυρώσεις.

Ο ρωσικός σχεδιασμός, σύμφωνα με τον Γιουβάλ Νώε Χαράρι, ήταν ένα άμεσο και σκληρό στρατιωτικό χτύπημα, προκειμένου:

• Η Ουκρανία να μείνει χωρίς κυβέρνηση
• Το κενό εξουσίας να καλυφθεί από «καθεστώς - μαριονέτα».

Πόλεμος στην Ουκρανία - Τι δεν περίμενε ο Πούτιν να συμβεί μετά τη ρωσική εισβολή

Σύμφωνα με τον Ισραηλινό ιστορικό, σε αυτό το σχέδιο για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, υπήρχε ένας μεγάλος «άγνωστος Χ». Ένας παράγοντας στην εξίσωση, ο οποίος έχει απαντηθεί πολλάκις στο παρελθόν σε ανάλογες καταστάσεις. Όπως γράφει στο άρθρο του, οι Αμερικανοί στο Ιράκ και οι Σοβιετικοί στο Αφγανιστάν συνειδητοποίησαν από πρώτο χέρι ότι «είναι πολύ πιο εύκολο να κατακτήσεις μια χώρα παρά να την κρατήσεις».

Όπως αποδεικνύεται μετά τη ρωσική εισβολή, ο ουκρανικός λαός δεν είναι διατεθειμένος να παραδώσει τη χώρα του στον Πούτιν. Ο πρόεδρος της Ρωσίας πίστεψε ότι δεν είχε αντίσταση από τη στιγμή που δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει το αφήγημά του πως η Ουκρανία δεν είναι πραγματικό έθνος και οι Ουκρανοί δεν είναι ένας πραγματικός λαός. Ο Πούτιν πίστεψε αυτό το αφήγημα ακόμα περισσότερο μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, το 2014, που έγινε χωρίς οι Ρώσοι να αντιμετωπίσουν ουσιαστική αντίσταση.

«Κάθε μέρα που περνά, γίνεται όλο και πιο σαφές πως το στοίχημα του Πούτιν αποτυγχάνει. Ο ουκρανικός λαός αντιστέκεται με όλη του την καρδιά, κερδίζοντας τον θαυμασμό όλου του κόσμου -και κερδίζοντας τον πόλεμο. Πολλές μαύρες ημέρες αναμένονται. Οι Ρώσοι μπορεί ακόμα και να κατακτήσουν ολόκληρη την Ουκρανία. Αλλά για να κερδίσουν τον πόλεμο, οι Ρώσοι θα έπρεπε να κρατήσουν την Ουκρανία και μπορούν να το κάνουν μόνο εάν τους αφήσει ο ουκρανικός λαός. Αλλά αυτό φαίνεται όλο και πιο απίθανο να συμβεί» γράφει ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι.

Και προσθέτει: «Κάθε ρωσικό τανκ που καταστρέφεται και κάθε Ρώσος στρατιώτης που σκοτώνεται, αυξάνει το θάρρος των Ουκρανών να αντισταθούν. Και για κάθε Ουκρανό που σκοτώνεται βαθαίνει το μίσος των ομοεθνών του. Το μίσος είναι το πιο άσχημο από τα συναισθήματα. Αλλά για τα καταπιεσμένα έθνη, το μίσος είναι ένας κρυμμένος θησαυρός. Θαμμένο βαθιά στην καρδιά, μπορεί να διατηρήσει αντίσταση για γενιές».

Πώς ο Πούτιν είναι χαμένος από χέρι στην Ουκρανία

Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο Πούτιν δεν φαίνεται να εξασφαλίζει αυτήν την «αναίμακτη» νίκη στην Ουκρανία και χύνει όλο και περισσότερο ουκρανικό αίμα, το όνειρό του να επαναφέρει τη ρωσική αυτοκρατορία του παρελθόντος απομακρύνεται.

«Δεν θα είναι το όνομα του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ γραμμένο στο πιστοποιητικό θανάτου της ρωσικής αυτοκρατορίας: Θα είναι του Πούτιν. Ο Γκορμπατσόφ άφησε τους Ρώσους και τους Ουκρανούς να νιώθουν σαν αδέλφια. Ο Πούτιν τους έχει μετατρέψει σε εχθρούς και έχει εξασφαλίσει πως το ουκρανικό έθνος θα αυτοπροσδιορίζεται εφεξής σε αντίθεση με τη Ρωσία» επισημαίνει ακόμη ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι.

Και καταλήγει, υπογραμμίζοντας ότι τα έθνη τελικά χτίζονται πάνω σε ιστορίες. Κάθε μέρα που περνά προσθέτει περισσότερες ιστορίες που θα διηγούνται οι Ουκρανοί, όχι μόνο στις σκοτεινές μέρες που έρχονται, αλλά στις δεκαετίες και τις επόμενες γενιές.

• Ο πρόεδρος που αρνήθηκε να φύγει από την πρωτεύουσα, λέγοντας στις ΗΠΑ ότι χρειάζεται πυρομαχικά και όχι φυγάδευση,
• οι στρατιώτες από το Φιδονήσι που είπαν σε ένα ρωσικό πολεμικό πλοίο «να γαμ@@@»,
• οι άμαχοι που προσπάθησαν να σταματήσουν τα ρωσικά τανκς καθισμένοι οκλαδόν στο πέρασμά τους.

Αυτό είναι το υλικό από το οποίο χτίζονται τα έθνη. Μακροπρόθεσμα, αυτές οι ιστορίες μετρούν περισσότερο από τα τανκς, σύμφωνα με τον Ισραηλινό ιστορικό.

Ο ουκρανικός λαός μαθαίνει ιστορία στον Βλαντίμιρ Πούτιν

Ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι αναφέρει επίσης ότι ο Βλαντίμιρ Πούτιν θα έπρεπε να τα έχει λάβει όλα αυτά υπόψιν. Όταν ήταν μικρός, άκουγε ιστορίες για τη ρωσική γενναιότητα και αυταπάρνηση στην πολιορκία Λένινγκραντ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Γερμανία είχε εισβάλει στη Σοβιετική Ένωση. «Τώρα δημιουργεί περισσότερες τέτοιες ιστορίες, αλλά υποδύεται τον ρόλο του Χίτλερ» αναφέρει με καυστικό τρόπο ο Χαράι.

«Οι ιστορίες της ουκρανικής γενναιότητας δίνουν αποφασιστικότητα όχι μόνο στους Ουκρανούς, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Δίνουν κουράγιο στις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών εθνών, στην αμερικανική διοίκηση, ακόμη και στους καταπιεσμένους πολίτες της Ρωσίας. Εάν οι Ουκρανοί τολμήσουν να σταματήσουν ένα τανκ με γυμνά χέρια:

• Η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να τολμήσει να τους προμηθεύσει με μερικούς αντιαρματικούς πυραύλους,
• η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να τολμήσει να κόψει τη Ρωσία από το Swift και
• οι Ρώσοι πολίτες μπορούν να τολμήσουν να δείξουν την αντίθεσή τους σε αυτόν τον παράλογο πόλεμο.

» Δυστυχώς, αυτός ο πόλεμος είναι πιθανό να είναι μακροχρόνιος. Αλλά το πιο σημαντικό ζήτημα έχει ήδη αποφασιστεί. Οι τελευταίες μέρες απέδειξαν σε ολόκληρο τον κόσμο ότι η Ουκρανία είναι πραγματικό έθνος, ότι οι Ουκρανοί είναι πραγματικός λαός και ότι σίγουρα δεν θέλουν να ζήσουν κάτω από μια νέα ρωσική αυτοκρατορία. Το κύριο ερώτημα που μένει ανοιχτό είναι πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να περάσει αυτό το μήνυμα τα χοντρά τείχη του Κρεμλίνου» καταλήγει ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι για τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη ρωσική εισβολή και τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Ακολουθήστε την Athens Voice στο Google News κι ενημερωθείτε πρώτοι για όλες τις ειδήσεις