Κοσμος

Criminal minds - Μιμή Φιλιππίδη | Τζέφρι Ντάμερ

Criminal minds: H συγγραφέας Μιμή Φιλιππίδη ερευνά εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα και τον κόσμο. Τζέφρι Ντάμερ ή «Κανίβαλος του Μιλγουόκι» (επ.1)

06.03.2022, 19:01
Μιμή Φιλιππίδη

Στη νέα σειρά Podcast Criminal Minds, η συγγραφέας Μιμή Φιλιππίδη ερευνά τα εγκλήματα και τις τραγικές ιστορίες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και τον κόσμο. Στο πρώτο επεισόδιο θα ακούσετε την ιστορία του Τζέφρι Ντάμερ, του πιο γνωστού serial killer της Αμερικής, που έγινε γνωστός ως ο «Κανίβαλος του Μιλγουόκι».

O Τζέφρι Ντάμερ (Jeffrey Lionel Dahmer, 21 Μαΐου 1960 - 28 Νοεμβρίου 1994), ήταν ένας γλυκομίλητος και ευγενικός άντρας, από μια οικογένεια φυσιολογική, με γονείς μορφωμένους που προσπαθούσαν να παρέχουν σ’ εκείνον και στον μικρότερο αδερφό του ό,τι χρειάζονταν. Στις 22 Ιουλίου 1991 που ήρθαν στο φως τα εγκλήματά του, ο χημικός πατέρας του και η σύμβουλος υγείας μητέρα του αγωνιούσαν να καταλάβουν ποιο δικό τους λάθος οδήγησε τον γιο τους σε αυτή την εγκληματική πορεία. Σύμφωνα με αυτά που έγιναν γνωστά αργότερα, ο Ντάμερ υπήρξε θύμα bulling στο σχολείο, ενώ συνήθιζε να μαζεύει πτώματα νεκρών ζώων που έθαβε στο δάσος πίσω από το σπίτι των γονιών του. Στην ηλικία των δεκαέξι άρχισε να αναπτύσσει σεξουαλικές φαντασιώσεις με νεκρούς και επιπλέον άρχισε να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες αλκοόλ.

Η είδηση της σύλληψης του Ντάμερ είχε ακαριαία και παγκόσμια προβολή: Σε ένα διαμέρισμα στο Μιλγουόκι των ΗΠΑ η αστυνομία είχε βρει ένα τεράστιο βαρέλι με διαβρωτικό οξύ που περιείχε ανθρώπινα μέλη, δύο ολόκληρους σκελετούς, ένα ζευγάρι κομμένα χέρια, δύο κομμένα και συντηρημένα πέη, ένα μουμιοποιημένο τριχωτό κεφαλής και 74 φωτογραφίες ανθρώπων σε διάφορες φάσεις αποσύνθεσης. Ένοικος του διαμερίσματος αυτού, του «213», ήταν ο 31χρονος Τζέφρι Ντάμερ, που οι δημοσιογράφοι θα αποκαλούσαν τις επόμενες μέρες «Το Τέρας», «Το Κτήνος», «Ο Κανίβαλος του Μιλγουόκι».

Ο Ντάμερ ήταν υπεύθυνος για δεκαεπτά δολοφονίες νεαρών ανδρών μεταξύ των ετών 1978 και 1991 με ιδιαίτερα σκληρές μεθόδους, συμπεριλαμβανομένων πράξεων σεξουαλικής βίας, νεκροφιλίας, κανιβαλισμού. Ομολόγησε την ενοχή του για τις δολοφονίες, αλλά στη δίκη του οι συνήγοροι υπεράσπισης υποστήριξαν ότι ήταν παράφρων. Η Εισαγγελία απέρριψε το επιχείρημα. Καταδικάστηκε το 1992 σε ισόβια κάθειρξη συν 70 χρόνια (στο Ουισκόνσιν η θανατική ποινή καταργήθηκε το 1853) και ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου δύο χρόνια αργότερα από έναν σχιζοφρενή συγκρατούμενό του, τον Κρίστοφερ Σκάρβερ. Σε δύο μέρες πέθανε.