Πορτογαλία: Η στρατηγική πίσω από τη μείωση των τοξικομανών - Πώς επέδρασε η πανδημία του κορωνοϊού.
Στρατηγική, που θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο για την αντιμετώπιση της χρήσης ναρκωτικών, έχει χαράξει εδώ και 20 χρόνια η Πορτογαλία, μειώνοντας τον αριθμό των τοξικομανών.
Σύμφωνα με την DW, η κατοχή μικρών ποσοτήτων αποποινικοποιήθηκε, όχι μόνο για την κάνναβη, αλλά και για την ηρωίνη, την έκσταση ή την κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη. Ωστόσο, η διακίνηση ναρκωτικών εξακολουθεί να αποτελεί ποινικό αδίκημα, αλλά η κατοχή μικρών ποσοτήτων τιμωρείται ως πλημμέλημα, όπως η παράνομη στάθμευση.
Πορτογαλία: Τα στοιχεία για τους τοξικομανείς - Οι συλλήψεις και οι θάνατοι
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της DW, κάνοντας μία ιστορική αναδρομή, τέλη της δεκαετίας του 1990 καταγράφονταν 200 θάνατοι και 10.000 συλλήψεις ετησίως. Οι φυλακές είχαν γεμίσει από τοξικομανείς και μικροεμπόρους, η πολιτική είχε σηκώσει τα χέρια ψηλά. Στη συνέχεια όμως μια κόρη του προέδρου του Κοινοβουλίου πέθανε από υπερβολική δόση και στη συνέχεια ο πατέρας της ζήτησε δημόσια από το κράτος να δίνει ναρκωτικά με ελεγχόμενο τρόπο. Η επαναστατική αυτή πρόταση δεν βρήκε ανταπόκριση, αλλά από το 2001 όποιος καπνίζει μαριχουάνα δεν διώκεται ποινικά, ούτε καν όταν παίρνει ναρκωτικά με σύριγγα.
Η Πορτογαλία έδινε πολλά χρήματα για μαζικές διώξεις εγκλημάτων που σχετίζονταν με τα ναρκωτικά. Σήμερα το κράτος χρηματοδοτεί συμβουλευτικά κέντρα, προγράμματα υποκατάστασης και θεραπείες. «Είναι πολύ καλύτερα έτσι από το να στέλνεις τους χρήστες αμέσως στη φυλακή» λέει ο Γκόμες. Το 2000 η Πορτογαλία είχε γύρω στους 100.000 τοξικομανείς, το 1% του πληθυσμού. Το 2019, πριν την πανδημία καταγράφηκαν 25.000 χιλιάδες. Βέβαια, υπάρχουν και πισωγυρίσματα και κριτική. Γιατί με την πανδημία πολλοί καταφεύγουν και πάλι στα ναρκωτικά, ενώ ασκείται κριτική στα προγράμματα υποκατάστασης. Πολλοί θεωρούν ως πραγματική λύση την αποτοξίνωση.
Πορτογαλία: Ο άνθρωπος πίσω από την πολιτική για τα ναρκωτικά
Ο Ζοάο Γκουλά είναι ένας από τους αρχιτέκτονες της πορτογαλικής πολιτικής για τα ναρκωτικά, επικεφαλής του Ινστιτούτου Εξάρτησης και επί πολλά χρόνια επικεφαλής του Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών. Η πορτογαλική συνταγή είναι κοινωνική εργασία για περιστασιακούς χρήστες μαριχουάνας, θεραπεία για τοξικομανείς και αυστηρότερες ποινές για εμπόρους. «Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι τίποτα δεν συνέβη από αυτά που προέβλεπαν οι επικριτές μας. Το αντίθετο μάλιστα, είχαμε πολύ θετική εξέλιξη σε όλους τους τομείς. Πρωταρχικός μας στόχος ήταν και είναι να προσφέρουμε βοήθεια στους ανθρώπους, τις υπηρεσίες που χρειάζονται. Δίνουμε συμβουλές στους εξαρτημένους και προσφέρουμε θεραπεία. Εάν ανακαλύψουμε παράγοντες κινδύνου, όπως οικογενειακά προβλήματα ή ψυχολογικές ευπάθειες, προσπαθούμε να αποτρέψουμε τους ανθρώπους να συνεχίσουν τη ζωή τους μέσα στα ναρκωτικά. Αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα του συστήματός μας».
Οι επιτρεπόμενες μικροποσότητες ορίζονται επακριβώς και όποιος συλλαμβάνεται με αυτές του επιβάλλεται απλά πρόστιμο. Αλλά πάνω από όλα ο συλληφθείς προσέρχεται ενώπιον της Επιτροπής Καταπολέμησης της Τοξικομανίας, που αποτελείται από δικηγόρους, κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους Ο Βάσκο Γκόμες είναι επικεφαλής μιας τέτοιας επιτροπής στη Λισαβόνα. «Περίπου το 80% αυτών που έρχονται σε εμάς είναι περιστασιακοί χρήστες», λέει. «Τους διαφωτίζουμε για τους κινδύνους, τους ενημερώνουμε και τους βοηθάμε να αντισταθούν στους μελλοντικούς πειρασμούς».
Ο ίδιος δεν έχει αλλάξει σημαντικά τις θέσεις του για τα κρισιμότερα ζητήματα· αυτό που έχει αλλάξει είναι πως πλέον αποτελεί τον αδιαμφησβήτητο ιδεολογικό φορέα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται
8°
