Αγκάλιασε τον εγγονό της μετά από 36 χρόνια γιαγιά από την Αργεντινή

Θύμα ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα κατά τη διάρκεια μιας από τις σκοτεινότερες περιόδους στην ιστορία της Αργεντινής, ο Γκίντο ντε Καρλότο γεννήθηκε στις 26 Ιουνίου 1978 σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Μπουένος Άιρες. Στη μητέρα του, κρατούμενη για συμμετοχή στην οργάνωση ανταρτών Μοντονέρος, δεν επέτρεψαν να περάσει παρά μονάχα λίγες στιγμές με το παιδί της, προτού το αποστερηθεί παντοτινά. Τα ίχνη της αργότερα χάθηκαν οριστικά, πιθανότατα βρίσκοντας φρικτό τέλος στα κελιά της χούντας. Η συνήθης πρακτική της εποχής άλλωστε ήταν οι μητέρες να βασανίζονται μέχρι θανάτου ενώ τα βρέφη να δίνονται σε ανάδοχες οικογένειες στρατιωτικών.

Την περίοδο εκείνη, η μητέρα της, Εστέλα ντε Καρλότο, δασκάλα στο επάγγελμα, ενώ πληροφορήθηκε το θάνατο της κόρης της, δεν θα μπορούσε να γνωρίζει το παραμικρό για τη γέννηση εάν δεν έφταναν στα αυτιά της μαρτυρίες. Έκτοτε έψαχνε.

Ηγετικό στέλεχος και μετέπειτα πρόεδρος της θρυλικής οργάνωσης «Γιαγιάδες της πλατείας Μαΐου», η Εστέλα ντε Καρλότο κατόρθωσε τελικά να εντοπίσει τον εγγονό της. Ακολουθώντας υπομονετικά τις μεθόδους της οργάνωσης η οποία έχει επανενώσει 114 παιδιά με τις βιολογικές τους οικογένειες, επιδόθηκε σε μια μακρόχρονη προσπάθεια που περιλάμβανε έρευνες σε νοσοκομεία και ληξιαρχεία, αναζήτηση μαρτυριών, τεστ DNA.

Ο εγγονός της Εστέλα ονομάζεται Ιγκνάσιο Ουρμπάν. Αυτό το όνομα του έδωσαν οι νέοι γονείς του. Μεγάλωσε σε προάστιο του Μπουένος Αίρες και επέστρεψε στην πρωτεύουσα για να σπουδάσει μουσικός. Σήμερα, διευθύνει μια μουσική ακαδημία, ενώ περιέχονται φωτογραφίες που αναδεικνύουν τη φυσική ομοιότητα με τη γιαγιά του.

Στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε, η 83χρονη Εστέλα ανέφερε τα εξής: «Εγώ δεν ζητούσα ποτέ παρά μόνο δικαιοσύνη και αλήθεια. Έχω 14 εγγόνια και στο σπίτι υπήρχε μια άδεια καρέκλα, η 15η, για εκείνον. Τον είδα στις φωτογραφίες. Είναι μουσικός, είναι εξαιρετικό παιδί. Εκείνος μας έψαξε. Ήρθε στις “Γιαγιάδες” τον Ιούλιο, του ανοίξαμε την πόρτα και τον ακούσαμε».

«Ακόμα πρέπει να γίνουν πολλά», συμπλήρωσε, «γιατί υπάρχουν πολλές γιαγιάδες εδώ που δεν έχουν ακόμα νιώσει αυτό που ένιωσα εγώ. Δεν ήθελα να πεθάνω χωρίς αυτή την αγκαλιά».