Κοσμος

Άνεργοι και άεργοι οι Γάλλοι

Ενώ η Γερμανία προχωρεί στην κατεύθυνση της πλήρους απασχόλησης, οι Γάλλοι μένουν πίσω: τι φταίει;

portrait-322469_1920_2.jpg
Τριαντάφυλλος Δελησταμάτης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Νομίσματα ευρώ μπροστά από ρολόι
© Gerd Altmann / Pixabay

Εργασιακή ηθική σε Γαλλία και Γεμανία: Σε τι διαφέρουν οι δύο λαοί

Το μείζον πρόβλημα της γαλλικής οικονομίας είναι, εδώ και πάνω από 40 χρόνια, η ανεργία μαζί με τη χαμηλή παραγωγικότητα. Αλλά υπάρχουν και μερικοί αστερίσκοι. Το 2000 εργαζόταν το 75% των Γάλλων 20-64 ετών: ήταν ένα ποσοστό παρόμοιο με εκείνο των Γερμανών – 78%. Αλλά, από τότε, η Γερμανία έφτασε σιγά-σιγά το 90% με τη Γαλλία καθηλωμένη γύρω στο 75%.

Παρότι οι νόμοι είναι περίπου ίδιοι –για παράδειγμα, οι άνεργοι απολαμβάνουν σχεδόν δύο χρόνια επιδόματος– η εργασιακή ηθική διαφέρει: οι Γάλλοι άνεργοι εξαντλούν το δικαίωμα, οι Γερμανοί όχι. Το αποτέλεσμα αυτής της διαφορετικής ηθικής είναι η υποχώρηση του εισοδήματος των Γάλλων: το 2004 αντιστοιχούσε με το 99% των Γερμανών ενώ σήμερα αντιστοιχεί στο 84%. Παραλλήλως, έχει αυξηθεί το δημόσιο έλλειμμα της Γαλλίας: το 2006, η Γαλλία και η Γερμανία είχαν περίπου το ίδιο έλλειμμα σε ποσοστό του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος· σήμερα, με τη συρρίκνωση των φορολογίσιμων εισοδημάτων, το έλλειμμα στη Γαλλία αντιπροσωπεύει το 9% του ΑΕΠ και τα δημόσια χρέη ανέρχονται στο 91% του ΑΕΠ – στη Γερμανία δεν ξεπερνούν το 60%. Παρόμοια ανισορροπία μεταξύ των δύο χωρών παρατηρείται στο εμπορικό ισοζύγιο με τη Γερμανία να έχει εμπορικό πλεόνασμα γύρω στο 7% του ΑΕΠ της και τη Γαλλία να παρουσιάζει έλλειμμα γύρω στο 2% του ΑΕΠ της. Όλα αυτά ανάγονται στο ποσοστό των εργαζομένων στον γενικό πληθυσμό, στην παραγωγικότητα και στο κόστος της εργασίας για την εργοδοσία.

Επιπροσθέτως, στη Γαλλία, το ποσοστό έμπειρων εργαζομένων 60-64 ετών είναι μόνο 35%, έναντι 61% στη Γερμανία: παρά τα σχέδια για μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτήσεων, οι Γάλλοι εγκαταλείπουν την εργασία υπερβολικά νωρίς χωρίς αυτό να σημαίνει πως κάνουν χώρο για τους νέους. Η αιτία είναι πως η παιδεία, και ιδιαίτερα η επαγγελματική παιδεία, δεν τους προετοιμάζει για να καταλάβουν θέσεις ειδικευμένης εργασίας. Η Γερμανία, σπό το 2000, έκανε σκληρές προσπάθειες σε αυτόν τον τομέα βελτιώνοντας την «προσληψιμότητα» των νέων – αντιθέτως, στη Γαλλία, η παιδεία υποβαθμίζεται διαρκώς απομακρύνοντας μεγάλες μάζες νέων από την εργασία. Στο πρόβλημα προστίθεται μια καινούργια ιδεολογική διάσταση κατά της βιομηχανίας και υπέρ της απο-ανάπτυξης η οποία δυσφημεί τις μεγάλες επιχειρήσεις ως ρυπαντικές καλλιεργώντας ένα πνεύμα λουδιτικό, τύπου Rage Against the Machine. Κι ενώ αυτό το πνεύμα θα μπορούσε να ευνοήσει τη γαλλική γεωργία και κτηνοτροφία, ευνοεί μάλλον τις αδιάφορες και άχρωμες θέσεις γραφείου μαζί με την αναζήτηση επιδομάτων και βοηθημάτων. Τέλος, η εργασιακή ηθική στη Γαλλία θεωρείται ότι δέχτηκε πλήγμα από την 35ωρη εργασία εβδομαδιαίως και τις 5 εβδομάδες διακοπές ετησίως που θέσπισαν οι σοσιαλιστές: ως κεκτημένα, είναι τώρα πάρα πολύ δύσκολο να αρθούν· ιδιαίτερα εφόσον οι εμπνευστές τους δεν έχουν παραδεχθεί το mea culpa για τη δημιουργία του Γάλλου που όταν δεν βρίσκεται σε διακοπές ονειρεύεται τις διακοπές.

Η σύγκριση πάντως της Γαλλίας με τη Γερμανία –δύο χώρες με παρόμοιο κοινωνικό μοντέλο– δείχνει ότι δεν φταίει το κοινωνικό μοντέλο αυτό καθ’ εαυτό αλλά η διαχείρισή του: oι Γερμανοί φαίνονται να προλαβαίνουν τις ζημιές και να εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις προτού να είναι πολύ αργά.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.