Οι Ευρωπαίοι περιμένουν τους Αμερικανούς τουρίστες

Είναι καλή στιγμή για να είσαι Αμερικανός τουρίστας. Όπως αναφέρει ο Tom Jenkins, Διευθύνων Σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Τουρισμού, οι ευρωπαϊκές χώρες που ανοίγουν ξανά τα σύνορά τους περιμένουν με ανυπομονησία τους Αμερικανούς τουρίστες. 

Οι Αμερικανοί δεν είναι μόνο μια από τις σημαντικότερες εθνικές ομάδες για τον ευρωπαϊκό τουρισμό, αλλά επίσης μία από τις πιο εμβολιασμένες. Η ιδέα πάντως ότι έγιναν επιθυμητοί, ή και ότι προτιμώνται από άλλους επισκέπτες στην Ευρώπη έρχεται σε αντίθεση με το στερεότυπο του "ugly American" με το καρό σορτς, τα πέδιλα, το καπέλο του μπέιζμπολ κι ένα σακίδιο να κρέμεται μπροστά. Όπως έγραφε το 1957 ο Art Buchwald, «οι Αμερικανοί τουρίστες στην Ευρώπη βγάζουν φωτογραφίες, αφήνουν μεγάλα φιλοδωρήματα και μιλάνε δυνατά καυχώμενοι για τον αμερικανικό τρόπο ζωής. Το αποτέλεσμα είναι να τον δυσφημίζουν». 

Η λαϊκή κουλτούρα είναι γεμάτη με παραδείγματα του ανυπόφορου Αμερικανού τουρίστα και πολλοί από μάς θυμόμαστε τον Clark Griswold στην ταινία του 1985 «Το τρελό θηριοτροφείο πάει διακοπές στην Ευρώπη», τον οποίον υποδύεται ο Chevy Chase. Ο Clark παγιδεύεται μαζί με την οικογένειά του σε κυκλικό κόμβο του Λονδίνου, φαινομενικά ανίκανος να οδηγήσει αριστερά, ενώ σε μια άλλη σκηνή, προσπαθεί να χορέψει ένα γερμανικό λαϊκό χορό σκορπίζοντας το χάος. Το «τρελό θηριοτροφείο» ήταν μια σάτιρα της αμερικανικής άγνοιας για την Ευρώπη, αλλά και μερικών ευρωπαϊκών ελαττωμάτων, όπως η αγένεια των Παριζιάνων: προπάντων ήταν μια κωμωδία για το πώς οι Αμερικανοί ταξιδεύουν στον κόσμο ως άτυποι πρεσβευτές της Αμερικής και πώς τα κάνουν θάλασσα. Η οικογένεια Griswold προσπαθεί να καταλάβει την Ευρώπη, να γίνει αρεστή και να μπει όσο βαθύτερα μπορεί στα τοπικά ήθη, με αποτέλεσμα μια σειρά από γκάφες.

Οι Αμερικανοί έχουν την τάση να γλιστράνε στην καρικατούρα. Αλλά σήμερα οι Ευρωπαίοι έχουν μεγάλη ανάγκη από αμερικανικές καρικατούρες: σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ταξιδιών, το 2019 η Ευρωπαϊκή Ένωση υποδέχθηκε 30 εκατομμύρια Αμερικανούς επισκέπτες -περισσότερους από τους Κινέζους, τους Καναδέζους και τους Αυστραλούς- και φέτος πρέπει να ισοφαρίσει κάπως τις περσινές απώλειες.

Όπως λέει ο ξεναγός Ettore Bellardini, που εργάζεται στη Ρώμη, εκτός από μερικές γαστρονομικές συνήθειες που σοκάρουν τους Ιταλούς -για παράδειγμα το ότι πίνουν καπουτσίνο με το δείπνο και βάζουν κέτσαπ στα ζυμαρικά- οι Αμερικανοί επισκέπτες είναι γενικά αξιαγάπητοι. «Η ιδέα του ugly American κυκλοφορεί περισσότερο στην Αμερική παρά στην Ευρώπη. Και ίσως προέρχεται από τους ίδιους τους Αμερικανούς που συναντούν συμπατριώτες τους στο εξωτερικό και δεν τους αρέσει η συμπεριφορά τους. Είναι σαν να ακούνε την ίδια τους τη φωνή.»

Πραγματικός ή φανταστικός, ο "ugly American" έχει συνήθως χρόνο και χρήμα και μάλιστα υπάρχει μια κατηγορία Αμερικανών που έκαναν γερή αποταμίευση στη διάρκεια της πανδημίας. Ο τουρισμός αντιστοιχεί στο 10% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, και σε πολύ μεγαλύτερα μερίδια των οικονομιών για τουριστικούς προορισμούς όπως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία. Ενώ ο τομέας μπορεί να επιβιώσει μετά μια χαμένη θερινή περίοδο, τα εκατομμύρια των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτόν δεν μπορούν να αντέξουν την απώλεια δύο ετών. Η επιστροφή των Αμερικανών, ακόμη και αν σε μικρότερους αριθμούς από εκείνους πριν από την πανδημία, θα παίξει τεράστιο ρόλο στην ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Το θέμα εκ μέρους των ίδιων των Αμερικανών είναι να μη βλάψουν περισσότερο τη φήμη τους κουβαλώντας μαζί τους στην Ευρώπη τις τοπικές τους διαμάχες γύρω από τον κορονοϊό, τη συνωμοσιολογία και οτιδήποτε τους εμποδίζει να τηρούν τα μέτρα και τους περιορισμούς σχετικά με την COVID-19. Μέχρι στιγμής, το έχουν κάνει στο Πουέρτο Ρίκο όπου φαίνεται πως παραβιάζουν τα πρωτόκολλα δημόσιας υγείας του νησιού, συμπεριλαμβανομένης της εντολής για τις μάσκες και της απαγόρευσης κυκλοφορίας μετά τα μεσάνυχτα. Στο μεταξύ, ενώ οι Ευρωπαίοι υπόσχονται πως μέχρι το Ιούλιο θα έχει εμβολιαστεί το 70% του ενήλικου πληθυσμού φαίνεται ότι πολλοί Ευρωπαίοι θα είναι ακόμα ανεμβολίαστοι όταν φτάσουν οι Αμερικανοί τουρίστες.

Οπωσδήποτε δεν είναι όλοι οι Αμερικανοί ίδιοι. Αλλά οι περισσότεροι μοιράζονται κάποια χαρακτηριστικά που εκπλήσσουν τους Ευρωπαίους: δεν ξέρουν από κρασιά, τρώνε ό,τι να ’ναι, ενθουσιάζονται με ασήμαντα πράγματα, δεν ενθουσιάζονται με σημαντικά. Είναι φιλικοί και απλοϊκοί αλλά μπορούν να γίνουν κακότροποι όταν νιώθουν ότι τους κοροϊδεύουν. Και η αλήθεια είναι ότι συχνά οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να τους κοροϊδέψουν.