Πώς η πανδημία έχει προσθέσει υποχρεώσεις στις γυναίκες - Το καθημερινό άγχος και η μέριμνα για τη φροντίδα των παιδιών.
Σχολεία και νηπιαγωγεία παραμένουν κλειστά, το μάθημα γίνεται κατά κανόνα από το σπίτι, όταν και όπως το επιτρέπει η τεχνολογική υποδομή που διαθέτει κάθε οικογένεια. Μετά το πρώτο lockdown την άνοιξη του 2020 οι πολιτικοί ιθύνοντες αναγνώρισαν τη μεγάλη επιβάρυνση που υφίσταται κάθε οικογένεια λόγω της πανδημίας και υποσχέθηκαν ότι αυτό δεν θα επαναληφθεί. Ωστόσο, έναν χρόνο αργότερα, γραφεία και επιχειρήσεις έχουν ανοίξει, αλλά τα σχολεία παραμένουν κλειστά. Πώς μπορεί μία οικογένεια να ανταποκριθεί σε όλα αυτά;
Την πλήρη έκταση του προβλήματος περιγράφει στη Γερμανική Ραδιοφωνία (DLF) η Άνε Σίλινγκ, διευθύντρια του γερμανικού ιδρύματος μέριμνας και προστασίας της μητέρας (Muttergenesungswerk): «Οι μητέρες δέχονται τεράστια πίεση, αισθάνονται υπερβολικό άγχος και χρειάζονται περισσότερο χρόνο μέχρι να επανέλθουν σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Και αυτή η πίεση μεταφέρεται στο παιδί, γιατί μητέρα και παιδί αποτελούν μία ενότητα. Όταν έρχονται σε μας και ξεκουράζονται για λίγες μέρες νιώθουν ευγνωμοσύνη, αισθάνονται ότι δεν είναι μόνες, ότι υπάρχει ένας χώρος στον οποίο προστατεύονται και στηρίζονται».
«Μητέρες στα όριά τους»
Το ίδρυμα Muttergenesungswerk χρηματοδοτείται από δωρεές και προσφέρει θεραπευτικά προγράμματα και ολιγοήμερες διακοπές με φυσιοθεραπεία και ψυχολογική υποστήριξη για τις μητέρες που χρειάζονται ξεκούραση. Τα τελευταία χρόνια μπορούν να απευθυνθούν στο ίδρυμα και οι πατέρες που σηκώνουν μόνοι τους τα οικογενειακά βάρη. Αλλά όπως σημειώνει η Άνε Σίλινγκ «οι μητέρες έχουν φθάσει στα όριά τους. Πάντα βλέπαμε ότι οι γυναίκες που αισθάνονται πίεση αργούσαν να απευθυνθούν σε μας, συνήθως έρχονταν ενώ ήδη βρίσκονταν στα πρόθυρα της εξάντλησης. Αλλά σήμερα βλέπουμε ότι ξεπερνούν ακόμη και αυτά τα όρια. Είναι μόνες τους και αντιμετωπίζουν τεράστια πίεση…»
Αν μη τι άλλο, τα μέσα ενημέρωσης αφιερώνουν όλο και περισσότερο χρόνο στα προβλήματα της σημερινής οικογένειας που δέχεται τεράστια πίεση στην προσπάθειά της να συμβιβάσει τις επαγγελματικές υποχρεώσεις με την ανατροφή των παιδιών και τη φροντίδα του νοικοκυριού σε συνθήκες πανδημίας και συνήθως σε ελάχιστο χώρο. Αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα, επισημαίνει η Άνε Σίλινγκ: «Θα πρέπει να υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας, ένας χώρος ελευθερίας, να μπορεί να αναπνεύσει για λίγο και μία μητέρα. Όλοι θεωρούμε αυτονόητο ότι συνεχίζει την επαγγελματική της δραστηριότητα, εν μέρει από το σπίτι, παράλληλα όμως είναι υπεύθυνη για το νοικοκυριό και η επιβάρυνση με το νοικοκυριό μεγαλώνει όταν όλη η οικογένεια βρίσκεται συνέχεια στο σπίτι. Η καθαριότητα, η μαγειρική, η οργάνωση της καθημερινότητας οδηγούν σε ακραία εξάντληση όταν προκαλείται η αίσθηση ότι όλα γίνονται στο σπίτι και δεν υπάρχει περιθώριο διαφυγής».
Παράλληλα, επισημαίνει η διευθύντρια του ιδρύματος Muttergenesungswerk, πρέπει να στηριχθούν και τα παιδιά, ώστε να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους στο σχολείο: «Νομίζω ότι χρειάζεται μία επιπλέον βοήθεια στο μάθημα ή μία ειδική μέριμνα για συντροφιά στο παιδί, τουλάχιστον κάποιες μέρες την εβδομάδα. Χρειάζονται μέτρα που να δίνουν την αίσθηση ότι υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ, γιατί εδώ και πολλούς μήνες βλέπουμε μόνο τούνελ και κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η συνέχεια. Αλλά σίγουρα δεν είναι λύση να κλείσουμε τα πάντα και να πούμε: Ωραία, ας μείνουν οι μητέρες στο σπίτι…»
11°
