Ελληνικές διεκδικήσεις: Η συζήτηση στη Βουλή της Γερμανίας και ο ρόλος του συλλόγου «Σεβασμός για την Ελλάδα».
Στις 25 Μαρτίου η γερμανική βουλή συζήτησε για πρώτη φορά το θέμα της γερμανικής Κατοχής της Ελλάδας και των ελληνικών διεκδικήσεων.
Με εξαίρεση το εθνικιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) όλα τα κόμματα καταδικάσαν τις γερμανικές βιαιοπραγίες στο διάστημα της κατοχής, επεσήμαναν τη σημασία να διατηρείται ζωντανή η μνήμη για εκείνη την περίοδο, αλλά και να γίνουν μεγαλύτερες προσπάθειες για συμφιλίωση των δύο λαών μέσω της ανάπτυξης ελληνογερμανικών πρωτοβουλιών και προγραμμάτων. Στο τέλος όμως της συζήτησης η βουλή απέρριψε τόσο το αίτημα των Πρασίνων για την έναρξη διερευνητικών συνομιλιών με την ελληνική κυβέρνηση αναφορικά με το κατοχικό δάνειο, όσο και το αίτημα του κόμματος Η Αριστερά για διαπραγματεύσεις εφ’ όλης της ύλης των ελληνικών διεκδικήσεων.
Τη συζήτηση παρακολούθησε από τα θεωρεία της βουλής η 84χρονη Χίλντε Σραμ, ιδρυτικό μέλος των Πρασίνων, αλλά και του συλλόγου «Σεβασμός στην Ελλάδα». Η υπερκομματική οργάνωση ξεκίνησε το Μάρτιο του 2015 στο Βερολίνο ως πρωτοβουλία Γερμανών που διαφωνούσαν με τον τρόπο που αντιμετωπίζονταν η Ελλάδα και τα μέτρα λιτότητας που της επέβαλε η ΕΕ και στα οποία επέμενε και η Γερμανία. Αρχική τους πρόθεση ήταν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους με τους Έλληνες, να ενημερώσουν τη γερμανική κοινή γνώμη για το χρέος, να βοηθήσουν έμπρακτα στους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ελλάδα και να ξεκινήσουν ένα οικολογικό πρόγραμμα. Σε αυτή την πρώτη φάση το ζήτημα της γερμανικής Κατοχής ήταν εκτός οπτικού τους πεδίου, παραδέχθηκε η Χίλντε Σραμ σε μια πρόσφατη συζήτηση του συλλόγου στο διαδίκτυο. Σχετικά σύντομα διαπίστωσαν όμως τη μεγάλη σημασία που εξακολουθεί να έχει για τους Έλληνες η Κατοχή και συνεπώς για τις ελληνογερμανικές σχέσεις. Ήταν ζήτημα «αυτοπροσδιορισμού» να ασχοληθεί ο σύλλογος με τη γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα, τόνισε η κ. Σραμ.
Μιλώντας για τις εντυπώσεις της από τη συζήτηση για τις αποζημιώσεις στη βουλή, επεσήμανε πως της προκάλεσε «έκπληξη», ότι οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, πλην του AfD, μιλήσαν χωρίς περιστροφές για εγκλήματα πολέμου, παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βιαιοπραγίες των δυνάμεων κατοχής. Εξίσου έκπληξη της προκάλεσε όμως το γεγονός, ότι η πλειοψηφία των ομιλητών απέφυγε να ασχοληθεί διεξοδικά με το θέμα που ήταν στην ημερησία διάταξη, δηλαδή τις επανορθώσεις και τις αποζημιώσεις. Αντί αυτού επεσήμαιναν τη σημασία της «συμφιλίωσης» μέσω ελληνογερμανικών επαφών σε επίπεδο της κοινωνίας των πολιτών και ελληνογερμανικών οργανώσεων, «οι οποίες πράγματι θα μπορούσαν να διαδραματίσουν έναν θετικό ρόλο».
Σύμφωνα με την κ. Σραμ, «μια τέτοιου είδους μανία των Γερμανών για συμφιλίωση είναι ανυπόφορη, επειδή δεν παίρνει υπόψη την πραγματικότητα»: τις επιφυλάξεις που έχουν οι Έλληνες σε ό,τι αφορά τις μέχρι στιγμής γερμανικές πρωτοβουλίες, την οργή τους για την επίσημη γερμανική στάση σε ό,τι αφορά τις διεκδικήσεις, τα ψυχικά τραύματα που προκάλεσε η Κατοχή και τα οποία δεν έχουν ακόμη επουλωθεί - προπαντός στους ηλικιωμένους. «Η γερμανική πολιτική τρέφει μια ψευδαίσθηση» αν νομίζει, ότι χωρίς τη συζήτηση των ελληνικών διεκδικήσεων θα μπορέσει να εδραιωθεί η φιλία με την Ελλάδα, επισημαίνει η Χίλντε Σραμ. Η ίδια πιστεύει μεν ότι θα πρέπει να συνεχιστεί ο ελληνογερμανικός διάλογος για την κατοχή που έχει ήδη ξεκινήσει σε επίπεδο πρωτοβουλιών μη κυβερνητικών και ημικρατικών οργανώσεων όπως το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας. Ο διάλογος δεν μπορεί όμως να περιοριστεί σε αυτό το πλαίσιο. Όπως υποστηρίζει, η Ελλάδα έχει «έννομες αξιώσεις» που θα πρέπει να συζητηθούν.
Σε μια επί της αρχής τοποθέτησή του για τις ελληνικές διεκδικήσεις, ο σύλλογος «Σεβασμός για την Ελλάδα» θεωρεί, πώς «ανεξάρτητα από το αν διαπραγματευτούν κάποτε με την Ελλάδα τα επίμαχα ζητήματα των αποζημιώσεων», η γερμανική κυβέρνηση έχει την «πολιτική και ηθική υποχρέωση» να ικανοποιήσει «πρωτίστως» τρία αιτήματα: α) επιστροφή του κατοχικού δανείου, β) επιστροφή στην Εβραϊκή Κοινότητα Θεσσαλονίκης τόσο του ποσού που κατέβαλε ως λύτρα για την απελευθέρωση των ανδρών που είχαν σταλεί σε καταναγκαστική εργασία όσο και του αντίτιμου των σιδηροδρομικών εισιτηρίων που αναγκαστικά πλήρωναν οι ίδιοι οι Εβραίοι για τη μεταφορά τους στο Άουσβιτς, γ) οικονομική ενίσχυση για τη βιώσιμη ανάπτυξη περιοχών στην ελληνική επαρχία, ειδικά των μαρτυρικών χωριών.
Σήμερα, 80 χρόνια από τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα τις 6 Απριλίου 1941, ο σύλλογος διοργανώνει εκδήλωση μνήμης στο προαύλιο του κτηρίου της Ελληνικής Κοινότητας Βερολίνου. Εκτός από γερμανούς πολιτικούς θα μιλήσει και ο 94χρονος Κώστας Μπαλάνος που νεαρός στην Κατοχή συμμετείχε στην αντίσταση και αργότερα, μετανάστης στη Γερμανία, στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Τα βλέμματα πλέον είναι στραμμένα στους ευρωπαίους ηγέτες. Θέλουν να διαχωρίσουν ουσιαστικά τη στάση τους από τη νέα Διοίκηση των ΗΠΑ; Κι αν το αποφασίσουν, μπορούν να το κάνουν;
Εκτός του ότι η ομιλία του στο Μόναχο είχε απαράδεκτα επιθετικό, διδακτικό και συγκαταβατικό τόνο, έδειχνε άγνοια τόσο του παρελθόντος όσο και της επικαιρότητας
14°
