- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Η ανάρτηση του Τέλη Σαμαντά για την (καταστροφική) δύναμη των social media με αφορμή την ιστορία πίσω από τον αποκεφαλισμό του γάλλου δασκάλου Samuel Paty.
«Είναι 13 χρονών. Έκανε κάθε λίγο και λιγάκι κοπάνες από το σχολείο της. Για το λόγο αυτό αποβλήθηκε για δυο μέρες. Φοβήθηκε να ομολογήσει στον πατέρα της το λόγο της αποβολής της. Βρήκε ως δικαιολογία για την τιμωρία της το ότι «αντιστάθηκε» όταν ο καθηγητής της κατά τη διάρκεια μαθήματος για την "ελευθερία της έκφρασης" έδειξε στην τάξη τα σκίτσα του Μωάμεθ και ζήτησε από τους μουσουλμάνους μαθητές του αν θέλουν να αποχωρήσουν.
Ο πατέρας της, πιστός μουσουλμάνος, κατήγγειλε τον καθηγητή για «ισλαμοφοβία» και ξεκίνησε εκστρατεία εναντίον του στα κοινωνικά δίκτυα. Η εκστρατεία του έγινε πολύ γρήγορα, με την υποστήριξη ομάδων φανατικών μουσουλμάνων, viral. Με εκατοντάδες "κατήγορους".
Δέκα μέρες μετά, στις 16 Οκτωβρίου του 2020, ένας 18χρονος φανατικός ισλαμιστής από την Τσετσενία, ο Αμπντουλάχ Ανζόροφ, αποκεφάλιζε με έναν μπαλτά τον καθηγητή της Ιστορίας Σαμουέλ Πατύ -ξεφωνίζοντας Αλούχ Αχμπάρ. Ύστερα από λίγες ώρες έπεφτε και ο ίδιος νεκρός από τις σφαίρες της γαλλικής αστυνομίας.
Λίγους μήνες μετά το νεαρό κορίτσι ομολόγησε πως δεν ήταν καν παρόν στο μάθημα του Πατύ. Το πληροφορήθηκε αργότερα από τις συμμαθήτριες της -και θεώρησε καλό να το χρησιμοποιήσει ως δικαιολογία: την ισλαμοφοβία -που θα αποδεχόταν, εύκολα, ο μουσουλμάνος, πατέρας της -αντίθετα με την κοπάνα.
Τώρα, εκτός από τους δύο νεκρούς και ο πατέρας της βρίσκεται κατηγορούμενος μαζί με άλλους δεκατέσσερις, από τους οποίους τέσσερις μαθητές, που στοχοποίησαν τον Σαμουέλ Πατύ, για «συνενοχή σε τρομοκρατικό έγκλημα».
Δεν πρόκειται για τηλεοπτική σειρά: είναι μία από τις πάμπολλες, σύγχρονες μορφές ταυτοτικών συγκρούσεων και των πολλαπλασιαστικών τους αντηχήσεων μέσω των κοινωνικών δικτύων. Αλλά και -πάνω απ' όλα- των πρακτικών τους επιπτώσεων στον πραγματικό κόσμο. Το αν διδάσκει κάτι είναι το ζητούμενο. Η κατ’ αρχήν θλιβερή, πάντως, απάντηση είναι πως όχι. Πιθανότερο είναι πως θα προσφέρει το υλικό για να γίνει κι αυτό τηλεοπτική σειρά. Ίσως, ωστόσο, κάποιοι να αναρωτηθούν για το πώς και γιατί χρησιμοποιούν τα δίκτυα –ελπίζουμε. Πάντα».