Κοσμος

Υεμένη: Tυφλός μαθητής γίνεται δάσκαλος σε κατεστραμμένο σχολείο

«Όταν ακούω τον θόρυβο των συγκρούσεων, πιστεύω ότι πρόκειται να πεθάνω»

O 9χρονος τυφλός δάσκαλος του σχολείου της Τάιζ © Στιγμιότυπο από βίντεο του BBC

03.03.2021, 07:49
Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

The Writers Sessions: Αφιέρωμα στον Κουεντίν Ταραντίνο

More in Culture The Writers Sessions από τον Voice 102.5: Live και συζήτηση για τον Κουέντιν Ταραντίνο

A.V. Team

Μαρίκα Λάμπρου: η γητεύτρα των επιχειρήσεων

Κοινωνια Μαρίκα Λάμπρου: Αφοσιωμένη στην ηγεσία με ενσυναίσθηση

Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη

Ελλαδα Η ιστορία του Αλκαζάρ, του πρώτου Drag Show στην Πλάκα που άνοιξε στα 70s

Θάνος Αλεξανδρής

Υεμένη: Ο 9χρονος τυφλός μαθητής γίνεται δάσκαλος για τους μαθητές του κατεστραμμένου σχολείου του στην πόλη Τάιζ.

Η τάξη τους δεν έχει παράθυρα, ούτε θρανία, ούτε καν τοίχους. Κάποιες φορές δεν έχουν δασκάλους για να τους διδάξουν. Κι όμως, εκατοντάδες παιδιά πηγαίνουν καθημερινά στο κατεστραμμένο σχολείο τους στην πόλη Τάιζ της Υεμένης για να μάθουν όσα φοβούνται ότι ανά πάσα στιγμής οι συγκρούσεις κοντά τους θα μπορούσαν να τους στερήσουν. Δίπλα τους, χρέη δασκάλου αναλαμβάνει ένα 9χρονο αγόρι, τυφλό εκ γενετής, που προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του, όσο ο θόρυβος από τις σφαίρες φτάνει στα αυτιά τους.

Σύμφωνα με την Unicef, ένα στα πέντε σχολεία στην περιοχή είναι κλειστά, εξαιτίας των συγκρούσεων της κυβέρνησης με τους αντάρτες Χούτι. Το σχολείο του 9χρονου Αχμέντ έκλεισε το 2016 όταν κατελήφθη από τους αντάρτες και άνοιξε ξανά μετά από τρία χρόνια, όταν η κυβέρνηση τους απομάκρυνε με τη βία.

«Διδάσκω τους μαθητές αυτά που έχω ήδη μελετήσει», λέει στο BBC ο 9χρονος Αχμέντ, που διδάσκει τους συμμαθητές του μέσα στο κατεστραμμένο σχολείο τους. «Τα πιο εύκολα για εμένα είναι τα Κορεάτικα και οι επιστήμες. Χρειαζόμαστε ένα νέο σχολείο, καρέκλες, πόρτες, παράθυρα, μαυροπίνακες, φώτα και μπαταρίες. Το πιο σημαντικό είναι ότι καθηγητές δουλεύουν. Θέλουμε να ανακατασκευαστεί ο τελευταίος όροφος και μία πόρτα για να κρατά έξω τον άνεμο και τον ήλιο και παράθυρα, έτσι η βροχή δεν θα πέφτει πάνω μας. Μπορείς ακόμη να ακούσεις από το σχολείο τις συγκρούσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη. Ακούμε πάντα αυτόν τον ήχο, πάντα. Όταν ακούω τον θόρυβο, πιστεύω ότι πρόκειται να πεθάνω».

Μία από τις μαθήτριες του σχολείου, η Κουλόντ περιγράφει στο BBC τα αισθήματα που της δημιουργούνται όταν πηγαίνει στο σχολείο. «Φοβόμασταν ότι ίσως ήταν σφαίρες, φοβόμασταν ότι ήταν νάρκες», λέει για τους θορύβους που ακούγονται. «Ερχόμαστε στο σχολείο για να δούμε τους φίλους μας, για να μάθουμε, έτσι ώστε να μπορώ να γίνω γιατρός ή κάτι τέτοιο, αν το θέλει ο Θεός. Για μας είναι πάντα επικίνδυνο. Θέλουμε να τελειώσει ο πόλεμος, δεν μπορούμε να ηρεμήσουμε εν καιρώ πολέμου».

Με πληροφορίες από το BBC