- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Πώς το βιβλίο της Καμίγ Κουσνέρ «Η μεγάλη οικογένεια» για την αιμομιξία στην οικογένεια Ντυαμέλ πυροδοτεί το συμπληρωματικό κίνημα του #MeToo, το #MeTooincest
Το χρονικό της αιμομιξίας στη οικογένεια των γνωστών Γάλλων σοσιαλιστών Κουσνέρ-Ντυαμέλ, που κατέγραψε στο βιβλίο της η Καμίγ Κουσνέρ, έχει πυροδοτήσει το συμπληρωματικό κίνημα του #MeToo: το #MeTooincest ή πώς να βγουν στο φως βρόμικα οικογενειακά μυστικά και να αποζημιωθούν, τρόπον τινά, τα θύματα, έστω, εκ των υστέρων. Το βιβλίο της Καμίγ Κουσνέρ «Η μεγάλη οικογένεια» που κυκλοφόρησε στη Γαλλία στις 7 Ιανουαρίου (και θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά σε λίγους μήνες) πούλησε μέχρι σήμερα 240.000 αντίτυπα, ενθαρρύνοντας όσους σιωπούν να μιλήσουν γύρω από την αιμομειξία. Η 45χρονη Καμίγ Κουσνέρ κατηγορεί τον σύζυγο της μητέρας της, τον διάσημο Γάλλο συνταγματολόγο Ολιβιέ Ντυαμέλ ότι κακοποιούσε κατ’ εξακούθηση τον δίδυμο αδελφό της Βικτόρ όταν ήταν 14 ετών, πείθοντάς τον ότι δεν πρέπει να ακολουθούν τα ταμπού των μικροαστών. Το βιβλίο διαλύει την τρομερή μηχανική της σιωπής, αυτή τη φορά όχι στα εξαθλιωμένα στρώματα απομονωμένων περιοχών όπου η αιμομιξία ενδημεί έτσι κι αλλιώς, αλλά στο περιβάλλον των Παριζιάνων διανοουμένων.
Στην πραγματικότητα, στη Γαλλία, αντίθετα απ’ ό,τι συνέβαινε κι απ’ ό,τι συμβαίνει αλλού, όπου η αιμομιξία θεωρείται, μαζί με τον κανιβαλισμό, το απόλυτο ταμπού του πολιτισμού, επικρατεί κάποια ελευθεριότητα, κάποια αμεριμνησία: η εμβληματική μορφή της γαλλικής παιδαγωγικής Φρανσουάζ Ντολτό (που πέθανε το 1988) αποδεχόταν τη «λύση» της αιμομιξίας στους κόλπους της οικογένειας, ενώ η ελευθεριακή αριστερά της δεκαετίας του 1970 μέσα από εφημερίδες όπως η Libération αναρωτιόταν μήπως είχε άρθει ο καιρός να αρθούν οι φραγμοί της αιμομιξίας και της παιδεραστίας.
Όμως, ο καιρός άλλαξε, τα στόματα άνοιξαν και αποφασίσαμε να απομακρυνθούμε από τον πρωτόγονο άνθρωπο, από τον άνθρωπο του τροπικού βροχοδάσους. Το βιβλίο της Καμίγ Κουσνέρ δεν είναι το πρώτο που καταγγέλλει αιμομιξία και κακοποίηση ανηλίκων σε περιβάλλον «ελεύθερου πνεύματος», αλλά η επιτυχία του δείχνει πως οι ένοχοι και οι συνένοχοι ―όσοι ήξεραν και δεν μιλούσαν― ίσως πρέπει να αρχίσουν να φοβούνται. Η Καμίγ Κουσνέρ αφηγείται πώς η μητέρα της ―που δεν ζει πια― δικαιολογούσε τον σύζυγό της διότι ήταν πατριός, όχι πατέρας, ενώ φίλοι και συγγενείς ήταν επίσης ενήμερη αλλά έκαναν τα στραβά μάτια. Όσο για τον ίδιο τον Βικτόρ ο πατριός του τον είχε πείσει ότι «έτσι έκαναν όλοι» κι ότι δεν έπρεπε να νιώθει καμιά ντροπή.
«Η ενοχή είναι σαν φίδι» γράφει η Καμίγ Κουσνέρ καθώς περιγράφει το σκοτάδι πίσω από ειδυλλική εικόνα των Κουσνέρ-Ντυαμέλ ― τις παρτίδες τένις στη Ριβιέρα και τα συνθήματα «απαγορεύεται το απογορεύεται» που είχε υιοθετήσει η γαλλική ιντελιγκέντσια. Η απόλυτη ελευθερία μεμταξύ των ισχυρών και των αδυνάτων καταπιέζει τους αδύνατους και μόνο ο νόμος τους ελευθερώνει», λέει ο Μπερνάρ Κουσνέρ, πατέρας των Καμίγ και του αδερφού της, πρώην υπουργός και ιδρυτής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, ο οποίος, σύμφωνα με την Καμίγ φρόντισε όλα τα παιδιά του κόσμου εκτός από τα δικά του.
Ο πρόεδρος Μακρόν χειροκρότησε στο Twitter το θάρρος της Καμίγ Κουσνέρ και σχολίασε το πώς η σιωπή και η δειλία των άλλων ενθαρρύνουν τους εγκληματίες. Στη Γαλλία, μετά από μήνυση του Βικτόρ Κουσνέρ, ξεκίνησε έρευνα για βιασμό ανηλίκου.