Τα εφήμερα χριστουγεννιάτικα φωτάκια της Όξφορντ Στριτ

Αν υπήρχε μια χρονιά που θα έπρεπε να ανάψουμε τα χριστουγεννιάτικα φώτα λίγο νωρίτερα και μάλιστα να είναι πιο φαντασμαγορικά και λαμπερά από ποτέ, αυτή δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από το 2020.

Δημόσια κτίρια, γέφυρες, πάρκα, σπίτια και αυλές, όλα βιάστηκαν φέτος στην Αγγλία να βάλουν την εορταστική τους ενδυμασία πολύ νωρίτερα από άλλες χρονιές, λες και ο χριστουγεννιάτικος στολισμός θα ήταν ικανός να ξορκίσει τα δεινά της πανδημίας του κορωνοϊού.

Πρώτη και καλύτερη η πιο διάσημη εμπορική οδός του Λονδίνου –ίσως και της Ευρώπης– η Όξφορντ Στριτ, φωταγωγήθηκε με πολύχρωμες γιρλάντες λίγο πριν ξεκινήσει το δεύτερο lockdown στη χώρα.

Έτσι στις 2 Νοεμβρίου, είκοσι επτά διακοσμητικές κουρτίνες LED κατά μήκος του πιο πολυσύχναστου δρόμου του West End άναψαν, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή, για να σηματοδοτήσουν την έναρξη της εορταστικής περιόδου αλλά και να λειτουργήσουν παρηγορητικά στην επικείμενη καραντίνα που θα ξεκινούσε δύο μέρες αργότερα.

Δεδομένων των συνθηκών, οι φετινές φωταψίες και ο χριστουγεννιάτικος στολισμός της πόλης είναι αφιερωμένα στους γιατρούς και νοσηλευτές που δίνουν τη μάχη κατά της πανδημίας αλλά και στους εθελοντές που βοήθησαν και εξακολουθούν να στηρίζουν το Δημόσιο Σύστημα Υγείας.

Βέβαια, η παράδοση του χριστουγεννιάτικου στολισμού της Όξφορντ Στριτ δεν είναι καινούργια. Ξεκίνησε το 1959 και αιτία μάλλον ήταν το ποταπό αίσθημα της ζήλειας αφού η παρακείμενη μεγαλοπρεπής και αριστοκρατική οδός Ρίτζεντ Στριτ είχε προλάβει να φωταγωγηθεί με χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια ήδη από το 1954. Αυτή η τελετουργία συνεχίζεται μέχρι σήμερα χωρίς διακοπή με εξαίρεση το 1963, χρονιά που δολοφονήθηκε ο Τζον Φ. Κένεντι.

Φαίνεται όμως ότι και ο φετινός χρόνος θα μείνει στην ιστορία. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε συνήθως, η Όξφορντ Στριτ αλλά και οι υπόλοιποι μεγάλοι εμπορικοί δρόμοι είναι σχεδόν άδειοι, ελάχιστοι άνθρωποι περπατάνε στους δρόμους τώρα πια και μαγαζιά, καφέ και εστιατόρια έχουν κλείσει από τις 4 Νοεμβρίου. 

Κάτι όμως μένει ανοιχτό στην πόλη. Είναι αυτά τα αναμμένα φωτάκια και τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, εφήμερες και εύθραυστες πυγολαμπίδες που φώτισαν ξαφνικά τον σκοτεινό ουρανό του Λονδίνου, μια υπόσχεση ότι ο εφιάλτης της αρρώστιας και ο φόβος του θανάτου θα λάβουν σύντομα τέλος και μια υπενθύμιση ότι ο ζόφος μπορεί να ανοίξει διάπλατα στην ελπίδα κι εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να επιλέξουμε τη θέση που θα τοποθετήσουμε τον εαυτό μας. Διαλέγω χωρίς δεύτερη σκέψη να σταθώ σε ένα σημείο όπου θα μπορώ να βλέπω όταν αρχίζουν τα θαύματα.