Μετά τη νίκη του Τζο Μπάιντεν στις αμερικανικές εκλογές η Καμάλα Χάρις γίνεται η πρώτη γυναίκα που εκλέγεται αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.
Ιστορικές στιγμές στις ΗΠΑ με την Καμάλα Χάρις να γράφει ιστορία καθώς γίνεται η πρώτη γυναίκα και η πρώτη μαύρη Αμερικανίδα πολιτικός που εκλέγεται αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Τζο Μπάιντεν νίκησε στην Πενσιλβάνια και ξεπέρασε συνολικά τους 270 εκλέκτορες -εξέλιξη που τον κάνει τον 46ο πρόεδρο των ΗΠΑ και τον επόμενο ένοικο στον Λευκό Οίκο.
Η 55χρονη γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, Κάμαλα Χάρις, είναι κόρη μεταναστών από την Ινδία και τη Τζαμάικα. Η συγκεκριμένη επιλογή του Τζο Μπάιντεν για την αντιπροεδρία τον περασμένο Ιανουάριο είχε προκαλέσει τα αρνητικά σχόλια του Ντόναλντ Τραμπ.
Από την πρώτη στιγμή, όμως, που διεκδίκησε το χρίσμα των Δημοκρατικών, ο Τζο Μπάιντεν είχε δηλώσει πως θα επιλέξει γυναίκα για υποψήφια αντιπρόεδρο. Από τότε, αμέτρητα ονόματα παρέλασαν από τις τηλεοπτικές οθόνες και τις εκτιμήσεις των Αμερικάνων αναλυτών. Ωστόσο, η Καμάλα Χάρις ήταν το μεγάλο φαβορί ήδη από το 2019.
Η πρώην γενική εισαγγελέας και νυν γερουσιαστής της Καλιφόρνια ήταν η τρίτη γυναίκα που διεκδίκησε την αντιπροεδρία -μετά τις Τζέραλντιν Φεράρο και Σάρα Πέιλιν. Έδωσε στην καμπάνια του Μπάιντεν όσα εκείνος δε θα μπορούσε να φέρει μόνος του. Η επιλογή της αποτέλεσε ταυτόχρονα ένα άνοιγμα στους νεότερους ψηφοφόρους, ένα ξεκάθαρο κάλεσμα στις εθνικές μειονότητες και τις γυναίκες, έναν έντιμο συμβιβασμό με την περισσότερο «προοδευτική» φράξια των Δημοκρατικών και μια απόδειξη ενότητας και ηγεσίας από τον ίδιο τον Μπάιντεν -καθώς είχε συγκρουστεί μαζί της στα πρώτα εσωκομματικά debate.
Κυρίως όμως, η Καμάλα Χάρις θέτει σοβαρή υποψηφιότητα πλέον για να εξελιχθεί στο σημαντικότερο στέλεχος των Δημοκρατικών για την επόμενη 10ετία.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στην εποχή της πολιτικής ταυτοτήτων η Κάμαλα Χάρις αποτελούσε μια σχεδόν αυτονόητη επιλογή. Ως έγχρωμη και πετυχημένη γυναίκα ήταν πάντα στις πιθανότερες διεκδικήτριες -ενώ μάλλον δεν κινδύνεψε ποτέ να μην είναι εκείνη που θα διάλεγε ο πρώην αντιπρόεδρος, ο οποίος άλλωστε δέχτηκε τεράστιες πιέσεις ώστε να καταλήξει σε μαύρη συνυποψήφια.
Κυρίως όμως, η Χάρις έχει τα πολιτικά χαρακτηριστικά ώστε να ξεπεράσει τους επιφανειακούς διθυράμβους αυτών των προσωπικών ιδιοτήτων· η αδιαμφησβήτητη φιλοδοξία της, η εσωκομματικά μετριοπαθής ιδεολογική της προσέγγιση, η ευγενική αλλά μαχητική της ιδιοσυγκρασία –όπως αναδείχθηκε και στο debate με τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς- και η ιδανική της ηλικία συνθέτουν ένα προφίλ που μπορεί να την αναδείξει στην πιο επιδραστική αντιπρόεδρο της σύγχρονης ιστορίας. Και όχι μόνο.
Με άλλα λόγια, η Κάμαλα Χάρις είναι μια επιλογή τόσο για το παρόν, όσο και για το μέλλον. Κανείς δεν ξέρει αν θα έφτανε τόσο σύντομα –ή και ποτέ– τόσο κοντά στην κορυφή του κόσμου σε κάποιον διαφορετικό πολιτικό χρόνο, όμως η νέα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ μοιάζει να ταιριάζει απόλυτα σε αυτόν στον οποίο βρισκόμαστε -ίσως μάλιστα ακόμα περισσότερο από τον ίδιο τον Τζο Μπάιντεν, δίπλα στον οποίο έχει σταθεί με αξιοπρέπεια και σε απόλυτη αρμονία.
Και αποτελεί ένα από τα ποιοτικότερα στοιχεία μιας νέας κυβέρνησης Μπάιντεν, στη «μάχη για την ψυχή του έθνους» όπως είναι το μότο της κοινής τους εκστρατείας και στην προσπάθεια των Δημοκρατικών να επαναφέρουν την αξιοπρέπεια στον Λευκό Οίκο και την ενότητα μετά τη «λαίλαπα Τραμπ».
Καμάλα Χάρις, το next best thing των Δημοκρατικών και Poster-girl του Αμερικάνικου Ονείρου
Το όνομα και το χρώμα του δέρματος της Κάμαλα Χάρις προδίδουν τις εθνικές της καταβολές. Τόσο η Ινδή μητέρα της, όσο και ο Τζαμαϊκανός πατέρας της είχαν μεταναστεύσει στην Καλιφόρνια στο πλαίσιο των διδακτορικών τους σπουδών, ενώ σύμφωνα με το 14ο άρθρο του Αμερικανικού Συντάγματος, η Χάρις είναι Αμερικανίδα έχοντας γεννηθεί σε αμερικάνικο έδαφος.
Ωστόσο, η ίδια ήταν πάντα προσεκτική στον αυτοπροσδιορισμό της δηλώνοντας πως είναι «μαύρη Αμερικανή», καθώς η οικογένεια της δεν αντιμετώπισε τις συχνές δυσκολίες της μέσης αφροαμερικανής οικογένειας.
Η Χάρις σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, ενώ επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια και το παράρτημα του Σαν Φρανσίσκο όπου τελείωσε τη Νομική. Ξεκίνησε τη δικαστική της καριέρα της στην κομητεία της Αλαμέδα, ενώ το 2004 εκλέχθηκε εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο. Το 2011 κατάφερε να εκλεγεί γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνια όπου συνεργάστηκε στενά με τον γιο του Μπάιντεν, Μπο, όταν εκείνος ήταν γενικός εισαγγελέας του Ντέλαγουερ πριν αρρωστήσει. Από το 2017 η Χάρις υπηρετεί στη Γερουσία· παρότι είχε γράψει μόλις δύο χρόνια στην Ουάσιγκτον, διεκδίκησε για λίγο το χρίσμα των Δημοκρατικών -σε μια κίνηση ενδεικτική της πολιτικής της φιλοδοξίας.
Η αλήθεια είναι πως ίσως βιάστηκε λίγο, καθώς οι πρώτες εσωκομματικές δημοσκοπήσεις την έπεισαν πως πολύ δύσκολα θα κατάφερνε να κερδίσει στελέχη όπως τον Μπάιντεν, τον Μπέρνι Σάντερς και την Ελίζαμπεθ Γουόρεν, αποφασίζοντας τελικά να μη συμμετέχει στις εσωκομματικές εκλογές. Όμως, η ενθουσιώδης παρουσία της στα πρώτα ντιμπέιτ αρκούσε για να εντυπωθεί στις συνειδήσεις των Δημοκρατικών ψηφοφόρων και παρά αυτή την «αποτυχία» η κόρη μεταναστών από δύο τριτοκοσμικές χώρες είχε ήδη φτάσει πολύ μακριά.
Καμάλα Χάρις, υπέρμαχος του δικαιώματος στην έκτρωση, του Obamacare και της αυστηροποίησης της οπλοκατοχής
Η αλήθεια είναι πως επικρατεί μια σύγχυση σχετικά με το ιδεολογικό αποτύπωμα της Χάρις, της πρώτης γυναίκας αντιπροέδρου στις ΗΠΑ.
Από τη μία, οι Ρεπουμπλικάνοι την κατηγορούν πως πρόκειται για μια επικίνδυνη ακροαριστερή μαριονέτα της -πολύ- αριστερής πλευράς των Δημοκρατικών και της «αντίφα», ενώ από την άλλη οι ψηφοφόροι που κινούνται σε αυτούς τους χώρους τη θεωρούν ως άλλη μία συστημική, μετριοπαθή και σχεδόν νεοφιλελεύθερη πολιτικό που αγνοεί πλήρως τις ανησυχίες τους. Όμως, αν το δει κάποιος πέρα από αυτές τις υστερίες, συνειδητοποιεί πως η Χάρις βρίσκεται ελάχιστα πιο αριστερά από τη φιλοσοφία του «Τρίτου Δρόμου», της μετριοπαθούς δηλαδή οικονομικής πολιτικής, αλλά και της προοδευτικής προσέγγισης στα κοινωνικά θέματα.
Αν ο Μπάιντεν έχει εστιάσει περισσότερο στην επιστροφή της Αμερικανικής οικονομίας σε αναπτυξιακή πορεία, η Χάρις έχει αφοσιωθεί στα ζητήματα που διχάζουν από χρόνια την Αμερικανική κοινωνία. Ενδεικτικά, η Καλιφορνέζα Γερουσιαστής είναι υπέρμαχος του δικαιώματος στην έκτρωση, του Obamacare, της αυστηροποίησης του δικαιώματος στην οπλοκατοχής, των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, καθώς και της εφαρμογής επιεικότερων πολιτικών σε ζητήματα μετανάστευσης και ναρκωτικών. Στα ζητήματα της δημόσιας τάξης που έχουν αναδειχθεί σε καθοριστικό θέμα των εκλογών μετά τις μαζικές αντιδράσεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, η Χάρις έχει εναντιωθεί στη λογική της «απο-χρηματοδότης της αστυνομίας», σημειώνοντας όμως πως απαιτούνται σημαντικές μεταρρυθμίσεις ώστε να αντιμετωπιστεί η αναιτιολόγητη αστυνομική βία.
Επίσης, παρά τη μόλις διετή παρουσία της στη Γερουσία, η Χάρις είχε αρκετές ευκαιρίες να συγκρουστεί ολομέτωπα με την κυβέρνηση Τραμπ. Το ενδεικτικότερο παράδειγμα ήταν η σκληρή της στάση στην ακροαματική διαδικασία του υποψήφιου Ανώτατου Δικαστή, Μπρετ Κάβανο, η οποία λοιδορήθηκε συστηματικά από τα συντηρητικά μέσα, ενώ ο ίδιος ο Τραμπ τη χαρακτήρισε ως «την πιο μοχθηρή, την πιο απαίσια, και την πιο ασεβή» γερουσιαστή της επιτροπής.
Εκτός όμως από τον Κάβανο, η Χάρις εναντιώθηκε τόσο στις υποψηφιότητες του Νιλ Γκόρσουτς όσο και της Έιμι Κόνεϊ Μπάρετ για το Ανώτατο Δικαστήριο, ενώ πολέμησε την επιλογή της Μπέτσι Ντεβός και του Τζεφ Σέσσιονς για τα Υπουργεία Παιδείας και Δικαιοσύνης αντίστοιχα. Τέλος, η Χάρις ψήφισε υπέρ της άσκησης κατηγοριών στον Τραμπ για κατάχρηση εξουσίας και παρεμπόδιση της Βουλής· κατά συνέπεια, δεν είναι τυχαίο που ο Τραμπ πρόσφατα την αποκάλεσε «τέρας» καθώς μάλλον έτσι τη βλέπει, τόσο σε πολιτικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Καμάλα Χάρις για πρόεδρος των ΗΠΑ το 2024
Η Κάμαλα Χάρις είναι μια τυχερή πολιτικός. Από τη μία, επιβεβαίωσε τις δημοσκοπήσεις, γράφοντας ιστορία ως η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και η πρώτη μαύρη Αμερικανίδα πολιτικός σε αυτό το αξίωμα. Από την άλλη, με τον Τζο Μπάιντεν να έχει αναγνωρίσει πως η ηλικία του δεν μπορεί να του επιτρέψει τη διεκδίκηση της επανεκλογής του το 2024, η Χάρις αναμένεται να μπει εκείνη στην κούρσα για το χρίσμα των Δημοκρατικών με ένα εξωφρενικά μεγάλο προβάδισμα απέναντι στους αντιπάλους της.
Σε κάθε περίπτωση, η εκλογή της Καμάλα Χάρις συμβάλλει στην -προβληματική- διαμόρφωση της πολιτικής ταυτότητας των Δημοκρατικών. Ήδη από τις αρχές της δεύτερης τετραετίας Ομπάμα, το Δημοκρατικό κόμμα ξεκίνησε να διχάζεται ανάμεσα σε «προοδευτικούς» και μη, κάτι που κόστισε πολύ τόσο στη συνοχή του, όσο και στην αποτελεσματικότητα του, ειδικά στην εποχή Τραμπ.
Ακόμα και οι αναμενόμενες πολιτικές ήττες φέρνουν πάντα γκρίνιες και διχόνοια· η αναπάντεχη ήττα της Χίλαρι απέναντι σε κάποιον με την ιδιοσυγκρασία και τις θέσεις του Τραμπ μπορεί -δικαιολογημένα- να οδηγήσει σε υπαρξιακή πολιτική κρίση, όπως και έκανε. Όμως, η Χάρις αναδείχθηκε μέσα από αυτήν την κρίση, και ενώ μπορεί να μην έχει το εξωφρενικό επικοινωνιακό χάρισμα του Ομπάμα, το ιδεολογικό εκτόπισμα της Γουόρεν ή το πηγαίο πάθος του Σάντερς, έχει όμως τη δυνατότητα και την πολιτική οξυδέρκεια ώστε να επαναπροσδιορίσει τις Δημοκρατικές θέσεις. Και αυτό σκοπεύει να κάνει τώρα που εξελέγη αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο για να αναδειχθεί σε καθοριστικό παράγοντα για το πολιτικό μέλλον των Δημοκρατικών.
6°
