Ο Τάκης Μίχας γράφει για τις Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις Κολομβίας, γνωστές με το ακρωνύμιο FARC, και τις βαρβαρότητες που διέπραξαν
Πριν από 4 έτη έληξε η εμφύλια σύρραξη στην Κολομβία μεταξύ των αριστερών ανταρτών της FARC και των κυβερνήσεων της χώρας. Πρόκειται για μία από τις πιο αιματηρές συγκρούσεις στη μεταπολεμική ιστορία, διήρκεσε 50 έτη και είχε ως αποτέλεσμα 200 χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους από τη γη και τα σπίτια τους. Ενώ όμως τα εγκλήματα που διέπραξαν κατά τη διάρκεια της σύρραξης οι δεξιές παραστρατιωτικές οργανώσεις ήταν παγκοσμίως γνωστά, ορισμένα εγκλήματα που διέπραξε η FARC ήταν λιγότερο γνωστά − τουλάχιστον εκτός της χώρας.
Όμως σήμερα οι ίδιοι οι ηγέτες των ανταρτών αναγνωρίζουν δημόσια τα εγκλήματα που διέπραξαν και ζητούν τη συγγνώμη του λαού της Κολομβίας. «Βαρβαρότητες, αυτό είναι το όνομα για αυτά που διεπράχθησαν» δηλώνει στα ΜΜΕ της χώρας του ο ηγέτης της FARC Rodrigo Londoño, γνωστός με το ψευδώνυμο Τimochenco.
Μια τέτοια «βαρβαρότητα» ήταν οι απαγωγές πολιτικών, αστυνομικών, επιχειρηματιών, τοπικών ηγετών κ.τ.λ., τους οποίους η οργάνωση χρησιμοποιούσε ως ομήρους. Μία από τις πιο γνωστές περιπτώσεις αφορούσε στην απαγωγή της υποψηφίας για την προεδρία της χώρας, Ingrid Betancourt, την οποία κράτησαν ως όμηρο για 6 έτη.
«Οι απαγωγές» λέει ο Londoño «απλώς αφήνουν μια βαθιά πληγή στην ψυχή του απαχθέντα ενώ πληγώνουν μέχρι θανάτου τη νομιμοποίηση και αξιοπιστία μας. Σήμερα καταλαβαίνουμε τον πόνο που προκαλέσαμε σε τόσες οικογένειες −γιους, κόρες, μητέρες, πατέρες, αδελφούς φίλους− που έζησαν μια κόλαση περιμένοντας νέα από τους αγαπημένους τους, προσπαθώντας να φαντασθούν αν είναι υγείες και σε τι κακουχίες είχαν υποβληθεί προσπαθώντας να επιβιώσουν μακριά από τον κόσμο τους και τα πλάνα τους. Τους αφαιρέσαμε το πιο σημαντικό: την ελευθερία και αξιοπρέπειά τους».
Μια άλλη «βαρβαρότητα» ήταν το «παιδομάζωμα», δηλαδή η βίαια στρατολόγηση ανηλίκων παιδιών στο αντάρτικο. Αυτή ήταν μια πρακτική την οποία αρνείτο πάντοτε η FARC, όμως σήμερα αναγνωρίζει ότι ήταν μέρος της πρακτικής της. Σύμφωνα με την έκθεση του Επιτρόπου της Ειρήνης, μεταξύ του 2002 και του 2020 στρατολογήθηκαν βίαια 14 χιλιάδες παιδιά.
Εξίσου σημαντική «βαρβαρότητα» ήταν ο εξαναγκασμός των γυναικών που ανήκαν στο αντάρτικο να κάνουν εκτρώσεις όταν έμεναν έγκυες. Στο ερώτημα πώς η ηγεσία της FARC δεν αντέδρασε σε αυτές τις πρακτικές, ο Londoño αφήνει να εννοηθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις η κατάσταση «ξέφυγε από τα χέρια της». Σε άλλες ότι δεν τα γνώριζε και ότι μάλιστα τα έμαθε μετά το τέλος τους εμφυλίου, όταν ο ίδιος άρχισε να διερευνά αυτές τις φήμες. Έτσι, όσον αφορά τις υποχρεωτικές εκτρώσεις στις οποίες υποβάλλονταν οι αντάρτισσες, ο Londoño δηλώνει: «Πρέπει κανείς να αρχίσει να χωνεύει πράγματα που δεν γνώριζε... Όταν άκουσα για πρώτη φορά ότι η FARC υποχρέωνε τις γυναίκες να κάνουν έκτρωση, πίστεψα ότι ήταν προπαγάνδα, ότι το έκαναν για να μας δυσφημήσουν, όμως στον βαθμό που άρχισα να το ψάχνω είμαι βέβαιος σήμερα ότι υποχρέωναν τις γυναίκες να κάνουν έκτρωση. Αυτό μου φαίνεται ότι είναι ένα έγκλημα που δεν επιδέχεται καμία δικαιολογία, καμία ερμηνεία»
Επίσης, στο θέμα της υποχρεωτικής στρατολόγησης ανηλίκων υποστηρίζει ότι δεν είχε καμία ιδέα «μέχρι τη στιγμή που ανακάλυψα ότι ο προσωπικός μου φρουρός είχε στρατολογηθεί διά της βίας όταν ήταν 13 ετών!»
Και καταλήγει ο ηγέτης της FARC: «Τώρα αρχίζουμε να μαθαίνουμε να μιλάμε και να ζητάμε συγγνώμη. Πρέπει να ζητήσουμε συγγνώμη με όλη μας την καρδιά από την κοινωνία της Κολομβίας».
11°
