Ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο οι Σύροι πρόσφυγες στο Λίβανο

Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ανακοίνωσε ότι έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο οι Σύροι πρόσφυγες στο γειτονικό Λίβανο και προειδοποιεί ότι εντείνεται η πιθανότητα για διάχυση της σύγκρουσης στην όμορη με τη Συρία χώρα. «Πρόκειται για ένα εξαιρετικά θλιβερό ορόσημο, ενώ η κατάσταση επιδεινώνεται από την ταχύτατη μείωση των διαθέσιμων πόρων και το γεγονός ότι οι κοινότητες υποδοχής έχουν φτάσει στα όριά τους» αναφέρει η ανακοίνωση της Ύπατης Αρμοστείας και συνεχίζει, «τρία χρόνια μετά την έναρξη των συγκρούσεων στη Συρία, ο Λίβανος έχει καταστεί η χώρα με την υψηλότερη κατά κεφαλήν συγκέντρωση προσφύγων στον κόσμο και αγωνίζεται για να ανταποκριθεί σε μια κρίση που δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης. Οι πρόσφυγες από τη Συρία πλέον αντιστοιχούν περίπου στο ένα πέμπτο του πληθυσμού, με περισσότερους από 220 Σύρους πρόσφυγες για κάθε 1.000 κατοίκους του Λιβάνου».

«Η εισροή ενός εκατομμυρίου προσφύγων θα είχε τεράστιο αντίκτυπο σε οποιαδήποτε χώρα. Για το Λίβανο, ένα μικρό έθνος που πλήττεται από εσωτερικά προβλήματα, ο αντίκτυπος είναι συγκλονιστικός» δήλωσε ο Antonio Guterres, Ύπατος Αρμοστής του

ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. «Οι πολίτες του Λιβάνου έχουν δείξει εντυπωσιακή γενναιοδωρία, όμως αγωνίζονται για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Ο Λίβανος φιλοξενεί την υψηλότερη συγκέντρωση προσφύγων στην πρόσφατη ιστορία. Δεν μπορούμε να τον αφήσουμε να επωμιστεί μόνος του αυτό το βάρος» πρόσθεσε.

Η εισροή προσφύγων επιταχύνεται. Τον Απρίλιο του 2012 υπήρχαν 18.000 Σύροι πρόσφυγες στον Λίβανο. Μέχρι τον Απρίλιο του 2013 είχαν φτάσει τις 356.000 και τώρα, τον Απρίλιο του 2014, άγγιξαν το ένα εκατομμύριο. Καθημερινά, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.) στον Λίβανο καταγράφει 2.500 νέους πρόσφυγες: περισσότερους από έναν ανά λεπτό.

Ο αντίκτυπος είναι τεράστιος για τη χώρα. Ο Λίβανος υφίσταται σοβαρά οικονομικά πλήγματα λόγω της σύγκρουσης στη Συρία, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των εμπορικών συναλλαγών, του τουρισμού και των επενδύσεων, καθώς και της αύξησης των δημοσίων δαπανών. Οι δημόσιες υπηρεσίες αγωνίζονται για να ανταποκριθούν στην αυξανόμενη ζήτηση, με την υγεία, την εκπαίδευση, την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, τα συστήματα ύδρευσης και αποχέτευσης να επιβαρύνονται ιδιαίτερα.

Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι η κρίση στη Συρία κόστισε στο Λίβανο 2,5 δισ. δολάρια λόγω της μειωμένης οικονομικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του 2013 και απειλεί να ωθήσει 170.000 πολίτες του Λιβάνου στη φτώχεια μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Οι μισθοί μειώνονται κατακόρυφα και οι οικογένειες αγωνίζονται να τα βγάλουν πέρα.

Τα παιδιά αποτελούν το 50% του συριακού προσφυγικού πληθυσμού στο Λίβανο. Ο αριθμός των παιδιών σχολικής ηλικίας από τη Συρία πλέον υπερβαίνει τις 400.000, επισκιάζοντας τον αριθμό των παιδιών από το Λίβανο στα δημόσια σχολεία. Αυτά τα σχολεία έχουν ανοίξει τις πόρτες τους σε πάνω από 100.000 πρόσφυγες, αλλά η ικανότητά τους να δεχτούν περισσότερους είναι σοβαρά περιορισμένη.

Οι τοπικές κοινότητες αισθάνονται πιο άμεσα την πίεση της εισροής προσφύγων, καθώς πολλές πόλεις και χωριά πλέον έχουν περισσότερους πρόσφυγες παρά πολίτες του Λιβάνου. Σε όλη τη χώρα, οι βασικές υποδομές έχουν φτάσει στα όριά τους, γεγονός που επηρεάζει τόσο τους πρόσφυγες όσο και τους πολίτες του Λιβάνου. Οι υγειονομικές εγκαταστάσεις και η διαχείριση των αποβλήτων έχουν αποδυναμωθεί σημαντικά, οι κλινικές και τα νοσοκομεία έχουν υπερβεί τα όρια των δυνατοτήτων τους και τα αποθέματα νερού εξαντλούνται. Οι μισθοί πέφτουν, λόγω αύξησης της προσφοράς εργασίας. Όπως καθίσταται όλο και ευρύτερα αποδεκτό, ο Λίβανος χρειάζεται μακροπρόθεσμο σχέδιο ανάπτυξης προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση.

«Το επίπεδο της διεθνούς υποστήριξης στους κρατικούς οργανισμούς και τις τοπικές κοινότητες, αν και αυξάνεται σταδιακά, είναι εντελώς δυσανάλογο σε σχέση με τις ανάγκες», δήλωσε ο κ. Guterres. «Η παροχή στήριξης στο Λίβανο δεν αποτελεί απλώς ηθική επιταγή, αλλά είναι απολύτως αναγκαία προκειμένου να σταματήσουν να απειλούνται περεταίρω η ειρήνη και η ασφάλεια σε αυτή την εύθραυστη κοινωνία και σε ολόκληρη την περιοχή».

Ενώ επιτείνεται η κατάσταση ανθρωπιστικής έκτακτης ανάγκης και αυξάνονται οι σοβαρές συνέπειές της για το Λίβανο, η έκκληση ανθρωπιστικής βοήθειας στη χώρα έχει λάβει χρηματοδότηση μόνο κατά 13%. Οι οργανώσεις παροχής βοήθειας αγωνίζονται για να βάλουν σε προτεραιότητες τις επιτακτικές ανάγκες και, κατά κύριο λόγο, στοχεύουν στη στήριξη των πλέον ευπαθών Δελτίο ομάδων ενός συνολικά ευάλωτου πληθυσμού. Η περιορισμένη ανθρωπιστική χρηματοδότηση σε συνδυασμό με τη σταθερή μείωση των ιδίων πόρων των προσφύγων μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες. Όλο και περισσότεροι πρόσφυγες δεν είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά ή να βρουν κατάλληλο κατάλυμα και καταφεύγουν σε επισφαλείς λύσεις, όπως σκηνές, γκαράζ και υπόστεγα για ζώα. Ογδόντα χιλιάδες πρόσφυγες χρειάζονται επειγόντως βοήθεια στον τομέα της υγείας. Περισσότεροι από 650.000 πρόσφυγες λαμβάνουν μηνιαία επισιτιστική βοήθεια για να επιβιώσουν.

Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών δεν πηγαίνει σχολείο. Πολλά εργάζονται. Τα κορίτσια μπορεί να παντρευτούν σε μικρή ηλικία. Η προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον υποχωρεί όσο περισσότερο τα παιδιά παραμένουν εκτός σχολικού περιβάλλοντος. «Τα παιδιά από τη Συρία του σήμερα» δήλωσε η Ninette Kelley, αντιπρόσωπος της Υ.Α. στο Λίβανο, «θα διαμορφώσουν τη Συρία του αύριο. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα έχουν τις ικανότητες να ανταποκριθούν στις τεράστιες προκλήσεις τις οποίες καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν για τα επόμενα χρόνια».

Ο ΟΗΕ και οι εταίροι του υλοποιούν ένα άνευ προηγουμένου σχέδιο ανταπόκρισης, με στόχο τόσο τους πρόσφυγες όσο και τις κοινότητες υποδοχής στο Λίβανο. Στα τέλη του περασμένου έτους, έκαναν έκκληση για 1,89 δισ. δολάρια για το 2014. Μέχρι στιγμής έχουν λάβει μόνο 242 εκατομμύρια. «Οι κοινότητες του Λιβάνου δέχονται όλο και μεγαλύτερη πίεση, ενώ οι εντάσεις αυξάνονται» δήλωσε η κ. Kelley. «Ωστόσο, οι θέσεις μετεγκατάστασης στις πλουσιότερες τρίτες χώρες παραμένουν περιορισμένες και η έκκληση για βοήθεια δυστυχώς υποχρηματοδοτείται μέχρι στιγμής. Η ηθική και ο πραγματισμός απαιτούν να κάνουμε περισσότερα».