Φταίει η Κρίση ή οι Κροίσοι;

Προσπαθώ να χωνέψω τις πληροφορίες που μου έρχονται από παντού τελευταία για την Ελλάδα. Στο διεθνή τύπο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ακόμη και στο χαλαρό ποτάκι με φίλους ανεξαρτήτου εθνικότητας, όλα και όλοι μιλάν για την κρίση στην Ελλάδα. Με θλίψη και τρόμο παρακολουθώ στην ΕΡΤ (το μοναδικό ελληνικό κανάλι που πιάνουμε στο Dubai -όσοι δεν έχουμε παράνομα SKY δηλαδή-) καθημερινά τα νέα μέτρα (που ολοένα και δυσχεραίνουν την ήδη δύσκολη ζωή των Ελλήνων).

Νιώθω θλίψη γιατί συνειδητοποιώ όλο και πιο πραγματικά πλέον, ότι δεν υπάρχει επιστροφή για μας – η Ελλάδα αποδεικνύει ότι κλείνει τα παράθυρα και τις πόρτες σε όλους όσους ήλπιζαν ότι μια μέρα θα γυρίσουν στην πατρίδα.. και νιώθω τρόμο, γιατί έχουμε αφήσει πίσω «ελεύθερους πολιορκημένους» που τώρα πια ξέρω ότι θα περάσουν πολύ δύσκολα χρόνια, εξαιτίας μιας μοίρας που δεν την προκάλεσαν, και σίγουρα δεν την αξίζουν.. Η Ελλάδα όπως φαίνεται, δεν σκοτώνει μόνο τα παιδιά της, αλλά και τα εγγόνια της και δολοφονεί και τα όνειρα των δισέγγονών της! Το παράδοξο είναι, ξέρεις, ότι ζώντας χρόνια στο εξωτερικό πάντα ήθελα να μαθαίνω για την Ελλάδα, ένιωθα περηφάνια, ήθελα να την μαθαίνουν και οι άλλοι, οι «ξένοι», αλλά όχι έτσι.. Η G. -Νοτιοαφρικανή διευθύντρια του τμήματος προσωπικού στην εταιρία μου- ξέρει πλέον με τα μικρά τους ονόματα τους πολιτικούς- πρωταγωνιστές στην ελληνική κρίση! Ακόμη και ο νεαρός Ινδός από την Κεράλα, στο λογιστήριο, με ρώτησε για τα ελληνικά spreads! Κι εγώ έχω σταματήσει από καιρό να μιλάω για την Ελλάδα, σταμάτησα να διαφημίζω όπως κάποτε ότι Ελλάδα σημαίνει «ελληνική λεβεντιά» και ότι η Ελλάδα δεν μασάει... έχω σταματήσει να καλύπτω την Ελλάδα..

Ένιωθα, η αλήθεια, υποχρέωσή μου να μην βγάζω τα άπλυτά μας στην φόρα, να μην τονίζω τα προβλήματά μας («τα εν οίκω μη εν δήμω») να μη μιλώ για την διαφθορά, τους επίορκους πολιτικούς που χρόνια τώρα έτρωγαν ασύστολα τα ευρωπαϊκά κοινοτικά πακέτα και δεν έμενε μπουκιά για κανέναν άλλο, για τίποτα.. να μην μιλώ για τους λίγους «Κροίσους» που έγιναν πλούσιοι και πλουσιότεροι, σίγουρα όχι από το χρυσωρυχείο στον Πακτωλό ποταμό όπως ο αρχαίος Κροίσος, αλλά στις πλάτες του ελληνικού λαού που εξουθένωσαν.. ναι μιλάω γι' αυτούς τους Κροίσους με «πολιτικό/βουλευτικό άσυλο» που χρόνια τώρα δεν άγγιζε (και ακόμη δεν αγγίζει δηλαδή) το Κράτος, ή για τους λίγους «τυχερούς» που γεννήθηκαν με «χρυσό» ονοματεπώνυμο (από πλούσια ...γον-ίδια όπως λέει ο Κ.) και ποτέ δεν σκάσαν και πολύ για την Εφορία, την ανεργία, τον υπερβολικό ΦΠΑ στο φαγητό και τα τσιγάρα, τη φτωχική εκπαίδευση, την ανύπαρκτη «δωρεάν νοσηλεία και πρόνοια», δε χρειάστηκε να μοιραστούν ποτέ ένα σουβλάκι στα δύο, που αδιαφορούν για τη δημοκρατία που σέπει χρόνια τώρα (μα κανένας δεν παραπονιέται για τη βρώμα;) και για την Εκκλησία που παραμένει ξένο σώμα στην οικονομία της Ελλάδας και γενικά (ντροπή στη ρασοφόρο μαφία...).

Και νιώθω, ότι η πορεία που κάποτε εγώ με άνεση διάλεξα, να μετακομίσω εκτός Ελλάδας για δουλειά, για ζωή, τότε που αυτό ήταν δική μου επιλογή και όχι επιτακτική ανάγκη, είναι σήμερα μια πολυτέλεια που πολλοί Έλληνες στην ηλικία μου δεν θα έχουν. Συζητώντας με φίλους (Έλληνες και μη) συμφωνούμε ότι αναμένεται ένα μεγάλο μεταναστευτικό κύμα ανθρώπων που δεν θα αντέξουν άλλο να την παλεύουν στην Ελλάδα, και θα πάρουν τα πτυχία τους και τα όνειρά τους και θα φύγουν κοιτώντας με πίκρα φεύγοντας τα φώτα του Ελ. Βενιζέλ, και ξέρεις αυτή η πίκρα σε συνοδεύει χρόνια, ιδίως όταν η επιλογή δεν σου ανήκε ποτέ – απλά πρέπει να φύγεις. Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό τα Εμιράτα θα μπορούσαν να παράσχουν λύση διαφυγής (γιατί μόνο έτσι μπορείς να το πεις), σε κάποιο μέρος αυτών των εξαναγκασμένων εκπατρίδων.

Έχοντας περάσει μια σημαντική φάση κρίσης το ίδιο το Dubai, η οικονομική πορεία του εξαρτάται αρκετά από την οικονομική στήριξή του από το Abu Dhabi και φαίνεται ότι το εγχώριο μάρκετ δεν έχει πάρει τα πάνω του ακόμη. Ο τουρισμός έχει πέσει αρκετά λόγω των ολοένα και αυστηρότερων μέτρων σχετικά με «social conduct rules» (οι ντόποιοι έχουν πολύ συγκεκριμένες απόψεις σχετικά με το τι θεωρείται άσεμνη ενδυμασία, φιλική διαχυτικότητα, σεξουαλικότητα και κάθε σχετικό αδίκημα τιμωρείται ποινικά αν και είναι τελείως άδικα εμπεριστατωμένο). Πολλοί μιλάν και για μια δεύτερη επερχόμενη κρίση στην κτηματομεσιτική αγορά που θα δυσκολέψει κι άλλο τα πράγματα. Ήδη, όσοι είχαν χάσει τη δουλειά τους στο προηγούμενο «μπαμ» δεν έχουν προλάβει να ξανά-απορροφηθούν στην αγορά. Οι εργοδότες δεν προσλαμβάνουν εύκολα κάποιον που δεν γνωρίζει το μάρκετ, τις διαπραγματευτικές τεχνικές αλά «habibi-business», τα αραβικά πρωτόκολλα, κάποιον που δεν έχει ήδη εγκατασταθεί εδώ και δεν έχει ιδέα από τις ιδιοτροπίες των Εμιράτων (πόσο δε μάλλον έναν Έλληνα εμιγκρέ με φρέσκα τα σημάδια μεταναστευτικής θλίψης). Είναι δε ιδιαίτερα ακριβό και χρονοβόρο κάτι τέτοιο για τον εργοδότη (λόγω βίζας). Και άλλωστε, τα Εμιράτα δεν θα γίνουν ποτέ δεύτερη «πατρίδα» για κανέναν (οι μένοντες εδώ το ξέρουμε καλά) κάτι που οι Έλληνες μετανάστες πάντα νοσταλγούν, αναζητούν, διεκδικούν, προσπαθούν να δημιουργήσουν.. Θα φταίει το χώμα μάλλον. Βλέπεις στην έρημο η ελιά δεν μπορεί να βγάλει ρίζες...