Υπόθεση Polly Klaas: Η πρώτη απαγωγή παιδιού που έγινε viral

Οι απαγωγές παιδιών από αγνώστους είναι οι πιο δύσκολες υποθέσεις για την αστυνομία και το FBI στις ΗΠΑ. Μόνο το ένα τρίτο από αυτές έχουν αίσιο τέλος. Στο άλλο τρίτο, η κατάληξη είναι τραγική με την εύρεση του παιδιού νεκρού. Οι υπόλοιπες δεν εξιχνιάζονται και κανείς δε μαθαίνει ποτέ τι απέγινε το παιδί που απήχθη.

Την 1η Οκτωβρίου 1993, στη μικρή πόλη Petaluma στη βόρεια Καλιφόρνια, η 12χρονη Polly Klaas είχε καλέσει στο δύο συνομήλικες φίλες της για να κάνουν ένα μικρό πάρτι και να διανυκτερεύσουν στο σπίτι της. Στις οκτώμιση εκείνο το βράδυ Παρασκευής τα τρία κορίτσια έτρωγαν πίτσα στο δωμάτιο της Polly και χαχάνιζαν δυνατά. Η μητέρα της Polly ζήτησε να μην κάνουν πολλή φασαρία γιατί υπέφερε από φοβερή ημικρανία. Οι μικρές συμμορφώθηκαν, αλλά σύντομα άρχισαν ξανά τα γέλια και τη φασαρία. Λίγο πριν τις δέκα η μητέρα καληνύχτησε τα κορίτσια και, αφού πήρε δυο υπνωτικά χάπια, αποσύρθηκε στο υπνοδωμάτιό της στην απέναντι μεριά του διαδρόμου. Γύρω στις 10:30 μ.μ. ένας άνδρας με άγριο παρουσιαστικό εμφανίστηκε στο δωμάτιο των κοριτσιών κρατώντας ένα μαχαίρι. Έδεσε τις δύο φίλες της Polly, κάλυψε τα κεφάλια τους με μαξιλαροθήκες και τους είπε να μην κουνηθούν, ώσπου να μετρήσουν ως το χίλια. Στη συνέχεια απήγαγε την Polly. Όταν οι δυο φίλες κατάφεραν να λυθούν, ξύπνησαν τη μητέρα της Polly. Η τοπική αστυνομία ενημερώθηκε αμέσως. Στη συνέχεια και το FBI. Συλλέχτηκαν αποτυπώματα, διάφορα αντικείμενα, οι λωρίδες από σκισμένο ύφασμα, που ο δράστης είχε φέρει μαζί του και έδεσε τα κορίτσια, και στάλθηκαν στο εγκληματολογικό εργαστήριο του FBI. Η Polly είχε απαχθεί από το σπίτι της, από άγνωστο άνδρα που μπήκε στο δωμάτιό της. Το πιο δύσκολο για εξιχνίαση είδος απαγωγής. Μόνο που υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες. Δελτίο με την περιγραφή του δράστη στάλθηκε μέσα σε 30' από την απαγωγή. Η μετάδοση, ωστόσο, έγινε μόνο από το κανάλι 1 της αστυνομίας στην τοπική κομητεία Sonoma.

Στο μεταξύ, στην αγροτική περιοχή Santa Rosa, περίπου 20 μίλια βόρεια της Petaluma, μια μπέιμπι σίτερ που μόλις είχε σχολάσει, είδε ένα ύποπτο όχημα κολλημένο σε χαντάκι στον ιδιωτικό δρόμο του κτήματος όπου εργαζόταν. Όταν έφτασε στην πόλη και βρήκε τηλέφωνο, κάλεσε την εργοδότρια, η οποία αποφάσισε να πάρει το παιδί της και να φύγει. Φεύγοντας, η ιδιοκτήτρια του κτήματος προσπέρασε τον παράξενο άντρα με το κολλημένο στο χαντάκι αμάξι που είχε αναφέρει η μπέιμπι σίτερ. Κάλεσε την Άμεση Δράση μόλις έφτασε σε βενζινάδικο κι ένα περιπολικό με δύο αστυνομικούς ανταποκρίθηκε στην κλήση. Οι αστυνομικοί δεν γνώριζαν τίποτα για την απαγωγή ή την περιγραφή του ύποπτου, επειδή η επικοινωνία της τοπικής αστυνομίας γινόταν στο κανάλι 3. Έλεγξαν το δίπλωμα του οδηγού που λεγόταν Davis και τον αριθμό πινακίδων, αλλά δε βρήκαν τίποτα ανησυχητικό, δεν εκκρεμούσε κανένα ένταλμα εναντίον του. Προσπάθησαν να πείσουν την ιδιοκτήτρια να προβεί σε “σύλληψη πολίτη” για παράνομη διέλευση από το οικόπεδό της - σύμφωνα με νόμο της Καλιφόρνιας, ένας πολίτης μπορεί να προβεί σε σύλληψη για τέτοιου είδους πλημμέλημα. Η ιδιοκτήτρια θα έπρεπε να πάει με τους αστυνομικούς στο αυτοκίνητο και να πει «Συλλαμβάνεσαι». Οι αστυνομικοί τότε θα είχαν πάρει τον άντρα υπό κράτηση. Η ιδιοκτήτρια αρνήθηκε.

Οι αστυνομικοί κάλεσαν ένα φορτηγό για να ρυμουλκήσει το αυτοκίνητο από το χαντάκι. Το έψαξαν καλά πριν την άφιξη του φορτηγού και δεν βρήκαν κανένα άλλο στοιχείο στο αμάξι. Η μόνη πιθανή παραβίαση ήταν ένα ανοιχτό κουτάκι μπύρας, αλλά ο Davis δεν οδηγούσε τη στιγμή που τον είδαν οι αστυνομικοί. Τον ανάγκασαν ωστόσο να αδειάσει το κουτάκι και συμπλήρωσαν μια κάρτα FI (Field Interrogation), κατέγραψαν δηλαδή κάθε πληροφορία γύρω από το συμβάν. Η κάρτα προσκομίστηκε στο τοπικό αστυνομικό Τμήμα.

Την επόμενη μέρα που έγινε γνωστή η απαγωγή στην περιοχή, ξεκίνησε η αναζήτηση της Polly Klaas με χρήση του διαδικτύου, κάτι που δεν είχε γίνει ποτέ πριν. Ως τότε, οι παιδικές αφίσες ήταν θολές φωτοτυπίες που τοιχοκολλούνταν ή διανέμονταν με το χέρι. Αλλά το 1993 είχε γεννηθεί το Ιντερνέτ. Την επομένη της απαγωγής της Polly, δύο κάτοικοι της Petaluma, ο Gary French και ο Bill Rhodes, ήρθαν σε επαφή με το αστυνομικό τμήμα και τους ενημέρωσαν ότι η αφίσα της Polly μπορούσε να ψηφιοποιηθεί, ώστε να γίνει μια καθαρή αναγνωρίσιμη εικόνα. Έτσι, ήρθαν σε επαφή με πολλά δίκτυα στο Ιντερνέτ με παγκόσμια πελατεία πάνω από 20 εκατομμύρια χρήστες. Η ευκρινής, αναγνωρίσιμη, αφίσα της Polly σύντομα είχε την ευρύτερη διανομή από οποιαδήποτε αφίσα για εξαφάνιση παιδιού μέχρι τότε.

Η χερσαία έρευνα για την Polly Klaas κάλυψε πάνω από 1.000 τετραγωνικά μίλια. Η αναζήτηση από αέρα κάλυψε πάνω από 3000 τετραγωνικά μίλια. Οι άνθρωποι στην Petaluma και στις γύρω κοινότητες συνεργάστηκαν και σχημάτισαν το κέντρο αναζήτησης Polly Klaas. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά μαζεύτηκαν για να κάνουν ό, τι μπορούσαν - να απαντήσουν σε τηλέφωνα, να φτιάξουν φακέλους, να διαχειριστούν εκδηλώσεις και εθελοντές. Συνολικά, υπήρχαν σχεδόν 4.000 εθελοντές. Η ηθοποιός Winona Ryder, που μεγάλωσε στο Petaluma, προσέφερε 200.000 δολάρια για την ασφαλή επιστροφή του Klaas. Οι French και Rhodes κάλεσαν εταιρείες υπολογιστών και έλαβαν ως δωρεά οκτώ προσωπικούς υπολογιστές, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για να στείλουν φαξ με χιλιάδες αφίσες της Polly σε σταθμούς φορτηγών και σε σούπερ μάρκετ σε όλη τη χώρα. Δημιουργήθηκαν βάσεις δεδομένων για διαχείριση αποστολής αφισών, διαχείριση εθελοντών, διαχείριση περιοχής αναζήτησης και διαχείριση πληροφοριών και υποδείξεων.

Οι τοπικές επιχειρήσεις δώρισαν τραπέζια, γραφεία, καναπέδες και τηλέφωνα στο κέντρο αναζήτησης. Οι κάτοικοι έφερναν φαγητό και το τοπικό εστιατόριο παρείχε πίτσες, μπιφτέκια και αναψυκτικά. Η Pollly Claas είχε αγγίξει τις καρδιές των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Επί εννέα οδυνηρές εβδομάδες, διασημότητες και απλοί άνθρωποι συνεισέφεραν εξίσου στις προσπάθειες αναζήτησης.

Στις 28 Νοεμβρίου 1993, η ιδιοκτήτρια στη Santa Rosa επιθεωρούσε το κτήμα της, όταν έφυγαν οι εργάτες που είχαν κλαδέψει τα δέντρα. Ανακάλυψε αντικείμενα που θεώρησε ότι είχαν σχέση με την απαγωγή της Polly. Κάλεσε την τοπική αστυνομία και το ανέφερε. Ένα από τα αντικείμενα που βρέθηκαν, μια σκισμένη γκέτα μπαλέτου, ταίριαζε με την άλλη που είχε προσκομισθεί τη νύχτα της απαγωγής στο Εγκληματολογικό Εργαστήριο του FBI. Έλεγχος των κλήσεων στην περιοχή την ημέρα της απαγωγής φανέρωσε την επαφή με τον Davis στη Santa Rosa -κι αυτό, χάρη στους δυο αστυνομικούς που συμπλήρωσαν και κατέθεσαν την κάρτα FI. Μόλις αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του Davis, ταυτοποιήθηκε και το αποτύπωμα παλάμης που είχε βρεθεί στη σκηνή της απαγωγής.

Η Αστυνομία της κομητείας Sonoma σε συνεργασία με την Αστυνομία της Petaluma και το FBI, ξεκίνησε αμέσως έρευνα στο κτήμα στη Santa Rosa, στη διάρκεια μιας έντονης καταιγίδας. Τις δύο πρώτες μέρες η έρευνα γινόταν διακριτικά, αφού ο Davis ήταν υπό παρακολούθηση σε κοντινό οικισμό. Όταν δεν βρέθηκε τίποτα, αποφάσισαν να τον συλλάβουν για την απαγωγή της Polly Klaas. Ενώ ο Davis ανακρινόταν από αστυνομία και FBI, ξεκίνησε μια μαζική έρευνα την Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου. Η Αστυνομία της Sonoma είχε τη βοήθεια της ομάδας αναζήτησης -500 άτομα που προέρχονταν από 24 φορείς άλλων γειτονικών πολιτειών. Η προσπάθεια συντονίστηκε από το Γραφείο Υπηρεσιών Έκτακτης Ανάγκης της Καλιφόρνιας, Ομάδες του FBI και πολλές πολιτειακές και ομοσπονδιακές υπηρεσίες. Η έρευνα παραμένει ως σήμερα μία από τις μεγαλύτερες που έγιναν ποτέ στην Καλιφόρνια.

Η έρευνα συνεχίστηκε μέχρι το Σάββατο, 4 Δεκεμβρίου. Η προσπάθεια αναζήτησης απέφερε κι άλλα στοιχεία, αλλά δεν βρέθηκαν ανθρώπινα λείψανα. Η αναζήτηση προγραμματίστηκε να συνεχιστεί την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου, αλλά το βράδυ της 4ης Δεκεμβρίου ο Davis ομολόγησε την απαγωγή και τη δολοφονία της Klaas και οδήγησε τους ερευνητές στο σημείο που την είχε θάψει. Ήταν ένας ρηχός τάφος λίγο έξω από τον αυτοκινητόδρομο 101, περίπου 30 μίλια από την τοποθεσία αναζήτησης. Παρόλο που ο Davis ομολόγησε ότι δολοφόνησε την Polly Klaas, αρνήθηκε να δώσει χρονοδιάγραμμα των γεγονότων της 1ης Οκτωβρίου. Πιστεύεται ότι την σκότωσε πριν την άφιξη των αστυνομικών και έκρυψε το σώμα της στην πλαγιά του λόφου πάνω από το σημείο που κόλλησε το αυτοκίνητό του. Όταν τον βρήκαν οι αστυνομικοί στο κτήμα, ήταν ιδρωμένος παρότι ήταν μια δροσερή νύχτα και στα μαλλιά είχε φύλλα και κλαράκια από φυλλωσιές.

Μετά από μια μακρά δίκη, ο Davis κρίθηκε ένοχος στις 18 Ιουνίου 1996 για δολοφονία πρώτου βαθμού και επιπλέον για ληστεία, διάρρηξη, απαγωγή και διάπραξη ασελγούς πράξης σε παιδί και καταδικάστηκε σε θάνατο με θανατηφόρο ένεση. Βρίσκεται σε απομόνωση στη φυλακή του Σαν Κουέντιν.

Το σύστημα ραδιοεπικοινωνίας της αστυνομίας αναβαθμίστηκε και τα ενημερωτικά δελτία εκπέμπονται τώρα σε όλα τα αστυνομικά κανάλια μέσω ενός κεντρικού συστήματος αποστολής.