Ο εντοπισμός 39 γαλαξιών του πρωίμου σύμπαντος αλλάζει τα μοντέλα δημιουργίας του

Μπορεί να νομίζετε ότι ένας γαλαξίας είναι δύσκολο να μην γίνει αντιληπτός, αλλά οι αστρονόμοι μόλις ανακάλυψαν γαλαξίες που δεν είχαν εντοπίσει πότε στο παρελθόν, σε απόσταση δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Ανακαλύφθηκαν τριάντα εννέα τεράστιοι γαλαξίες αόρατοι μέχρι τώρα, που ίσως αλλάξουν την κατανόηση μας για το πρώιμο σύμπαν.

Ο αστρονόμος Tao Wang του πανεπιστημίου του Τόκιο δήλωσε: «Είναι η πρώτη φορά που ένας τόσο μεγάλος αριθμός μεγάλων γαλαξιών που δημιουργήθηκαν στα πρώτα δυο από τα 13.8 δισεκατομμύρια χρόνια της ύπαρξης του σύμπαντος επιβεβαιώθηκε. Προηγουμένως ήταν εντελώς αόρατοι στην Γη. Η ανακάλυψη αυτή αντικρούει κάποιες από τις αντιλήψεις στα σημερινά μοντέλα για αυτή την περίοδο της κοσμικής εξέλιξης, και μας βοηθά να προσθέσουμε κάποιες λεπτομέρειες που μέχρι τώρα έλειπαν».

Το σύμπαν έχει ηλικία 13.8 δισεκατομμυρίων ετών, που σημαίνει, θεωρητικά τουλάχιστο, ότι μπορούμε να κοιτάξουμε στο παρελθόν για να δούμε τι συνθήκες επικρατούσαν όταν το σύμπαν άρχιζε να σχηματίζεται. Το φως λοιπόν που προέρχεται από απόσταση 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, για παράδειγμα, χρειάζεται 10 δισεκατομμύρια έτη φωτός να ταξιδέψει από την πηγή του ως εμάς, που θα την δούμε (την πηγή του) όπως ήταν πριν 10 δισεκατομμύρια χρόνια.

Στην πράξη όμως τα πράγματα είναι ακόμη πιο πολύπλοκα. Όσο πιο μακριά πρέπει να ταξιδέψει το φως τόσο πιο αδύναμο φτάνει σε εμάς. Φανταστείτε ότι βλέπετε ένα φακό στα δέκα μέτρα και έπειτα στα 100. Όσο πιο πολύ απομακρύνεστε τόσο λιγότερο φωτεινός γίνεται. Στα 1000 μέτρα δεν θα μπορείτε καν να τον δείτε παρά μόνο με την βοήθεια ειδικού εξοπλισμού.

Επίσης το σύμπαν διαστέλλεται, το οποίο κάνει τα κύματα φωτός να τεντώνονται καθώς ταξιδεύουν μέσα στο διάστημα, μεταφέροντας τα προς το ερυθρό κομμάτι του οπτικού φάσματος. Αυτό ονομάζεται «ερυθρή μετατόπιση» και όσο πιο μακριά είναι κάτι, τόσο περισσότερο ο χώρος μεταξύ από εμάς και αυτό το αντικείμενο διαστέλλεται, αυξάνοντας την «ερυθρή μετατόπιση». Όσο μεγαλύτερή η ερυθρή μετατόπιση του μήκους κύματος του φωτός που εκπέμπει το αντικείμενο, τόσο παλιότερο είναι αυτό το αντικείμενο.

Όταν το τροχιακό τηλεσκόπιο Hubble κοίταξε μακρύτερα από πριν μέσα, στον χωροχρόνο, καταγράφοντας την σειρά εικόνων Deep Field, συνέλαβε ένα μεγάλο φάσμα από μήκη κύματος φωτός από το υπεριώδες μέχρι το υπέρυθρο, αποτυπώνοντας κάποιους από τους πιο μακρινούς γαλαξίες που έχουμε δει πότε. Αυτές όμως οι ανακαλύψεις νέων γαλαξιών είχαν μια επιπλέον επιπλοκή. Ανακαλυφθήκαν στο μέσο υπέρυθρο και υποχιλιοστομετρικό μήκος κύματος. Οι γαλαξίες αυτοί ήταν πολύ σκοτεινοί από το υπεριώδες μέχρι το εγγύς υπέρυθρο, επειδή περιέχουν τεράστια ποσότητα αστρικής σκόνης που απορροφά το φως που εκπέμπεται στα πιο χαμηλά μήκη κύματος.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Πτήση & Διάστημα.