Η δολοφονία της οικογένειας Lillelid και οι γκόθικ έφηβοι

Στις 6 Απριλίου 1997 διαπράχθηκε ένα φρικτό ανούσιο έγκλημα σε μια έξοδο της εθνικής οδού στο ανατολικό Tennessee, όταν η οικογένεια Lillelid συνάντησε έξι αλλόκοτους εφήβους.

Οι Lillelid, ο 34χρονος Νορβηγός πατέρας Vidar και η 28χρονη Αμερικανίδα γυναίκα του Delphina ήταν μάρτυρες του Ιεχωβά και επέστρεφαν στο σπίτι τους με τα δυο παιδιά τους, την 6χρονη Tabitha και τον 2χρονο Peter. Οι έξι έφηβοι από το Kentucky θα περιγράφονταν αργότερα από τους ρεπόρτερ και τα δικαστήρια ως «δαιμονικοί φονιάδες, βρυκόλακες, επίδοξοι σατανιστές» και από τους δικηγόρους, τους συγγενείς και τους ψυχιάτρους ως «πληγωμένα και θυμωμένα παιδιά σε σύγχυση».

Ελπίζοντας να βοηθήσουν τους ταραγμένους νέους, οι μάρτυρες του Ιεχωβά πλησίασαν τους έφηβους, όταν τους είδαν στον χώρο αναψυχής να βγαίνουν και οι έξι από το αμάξι όπου είχαν στριμωχτεί. Η συμμορία όμως των τριών κοριτσιών και τριών αγοριών (14-19 ετών) που ενδιαφερόταν μόνο για το ευρύχωρο καινούργιο φορτηγάκι των Lillelid, απήγαγε την οικογένεια, τη μετέφερε σε έναν έρημο δρόμο και πυροβόλησε ένα ένα τα μέλη της. Ο Vidar και η Delfina βρέθηκαν νεκροί, ενώ ο Tabitha πέθανε την επόμενη μέρα αφού μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Ο Peter, ο οποίος βρέθηκε μέσα σε ένα χαντάκι, ήταν ο μόνος επιζών. Είχε πυροβοληθεί μια φορά στον κορμό και μια φορά μέσα στο μάτι. Οι σφαίρες τον άφησαν τυφλό στο ένα μάτι και ανάπηρο για όλη του τη ζωή. Δύο μέρες μετά τους πυροβολισμούς, οι έξι έφηβοι στο κλεμμένο φορτηγό της οικογένειας Lillelid ετέθησαν υπό κράτηση στο Τελωνείο των ΗΠΑ στην Αριζόνα, αφού είχαν επιχειρήσει να περάσουν στο Μεξικό χωρίς τα κατάλληλα έγγραφα.

Στη δίκη που έγινε στο Tennessee, φάνηκε ότι η Natasha Cornett, 19 ετών, ήταν η άτυπη αρχηγός αυτής της συμμορίας αντικοινωνικών εφήβων. Καταδικάστηκε στις 13 Μαρτίου 1998, μαζί με τους άλλους πέντε για τις δολοφονίες, αν και στο δικαστήριο διαπιστώθηκε ότι δεν συμμετείχαν όλοι στους πυροβολισμούς των θυμάτων. Κατά τη δική της μαρτυρία η Cornett ισχυρίστηκε ότι προσπάθησε ανεπιτυχώς, να αποτρέψει τους θανάτους. Όλοι ωστόσο δήλωσαν ένοχοι για φόνο πρώτου βαθμού και ο καθένας έλαβε τρεις ποινές ισόβιας κάθειρξης.

Σε αυτά τα μέρη των θρησκευόμενων και στην πλειονότητά τους φτωχών και αγράμματων κατοίκων, στη λεγόμενη «Ζώνη της Βίβλου», η εικόνα των γκόθικ εφήβων χρωμάτισε με όρους θεολογίας το χωρίς νόημα έγκλημά τους: «Η συνάντηση του καλού με το κακό, η δολοφονία της αθωότητας, της αγνότητας από το σκοτεινό και το διαβολικό». Πώς όμως έτυχε να συναντηθούν μια ήσυχη οικογένεια που είχε μετακομίσει στο Tennessee από τη Florida, -απηυδισμένη από το έγκλημα εκεί- και οι θυμωμένοι έφηβοι που είχαν μεγαλώσει στο Pikevill του Kentucky και ακολουθούσαν την αρχηγό τους Natassha Cornett σε ένα καλύτερο αύριο χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο, σε ένα παρορμητικό ταξίδι μακριά από Pikeville;

Το Pikevill είναι μια λωρίδα γης ανάμεσα σε ένα ποτάμι και μια πλαγιά βουνού στο ανατολικό Kentucky, στα Απαλάχια Όρη. Είναι μια φτωχή, καταθλιπτική πόλη χιλίων εξακοσίων κατοίκων, σκεπασμένη σχεδόν από τη σκόνη του κάρβουνου που βγαίνει από τα ανθρακωρυχεία τριγύρω.

Εδώ γεννήθηκε η Natasha Cornett το 1979. Η μητέρα της Madonna Wallen δεν ήταν παντρεμένη με τον βιολογικό της πατέρα, τον τοπικό αστυνομικό Roger Burgess με τον οποίο η Madonna είχε εξωσυζυγική σχέση. Όταν η Natasha ήταν μικρή, η Madonna άφησε τον σύζυγό της, Ed Wallen, και μεγάλωσε τη Natasha μόνη της ως ανύπαντρη μητέρα σε ένα τρέιλερ στα περίχωρα του Pikevill. Από το γυμνάσιο, η Cornett αποξενώθηκε από τους συμμαθητές της λόγω της ασυνήθιστης συμπεριφοράς της. Έπασχε από ανορεξία και διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή στο νοσοκομείο, αλλά δυστυχώς μετά δέκα μέρες η θεραπεία δε μπορούσε να συνεχιστεί, λόγω έλλειψης ασφάλειας υγείας. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του γυμνασίου η Cornett εγκατέλειψε το σχολείο.

Στα 17 παντρεύτηκε τον Stephen Cornett, φίλο από τα παιδικά της χρόνια, αλλά όταν ο Stephen τερμάτισε τον γάμο μετά από λίγους μόνο μήνες η Natasha ένιωσε καταρρακωμένη. Είχε ήδη αρχίσει να ασπάζεται τη gothic υποκουλτούρα, να ντύνεται με μαύρα ρούχα, να ακούει σκοτεινή ροκ μουσική συνδεδεμένη με τον σατανισμό -έλεγε ότι το όνομά της σήμαινε Σατανάς, αν το διάβαζε ανάποδα (Natasha/ Ah-Satan)- να καταναλώνει πολύ αλκοόλ, να παίρνει ναρκωτικά και να χαρακώνει το δέρμα της.

Είχε προσελκύσει τη συντροφιά κι άλλων εφήβων που έβλεπαν αυτές τις δραστηριότητες σαν διέξοδο από την πλήξη της γκρίζας πόλης τους και η Natasha έγινε ο αρχηγός της ομάδας. Νοίκιαζαν δωμάτια στα φτηνά μοτέλ -κατά μήκος της Εθνικής που διασχίζει το Pikeville και όπου διανυκτερεύουν οι νταλικέρηδες- κι εκεί μέσα απολάμβαναν τη μουσική και τα ναρκωτικά τους, πειραματίζονταν στον σατανισμό πίνοντας το αίμα τους και χαράζοντας σύμβολα στο δέρμα τους. Ώσπου η Natasha δεν άντεχε πια τα μοτέλ, τη γκρίζα πόλη, την καταθλιπτική ζωή και ήθελε να ξεκινήσει  μια νέα ζωή, στην Νέα Ορλεάνη -ένα από τα λίγα μέρη όπου είχε ταξιδέψει μικρή και γνώριζε. Οι άλλοι έφηβοι, παρορμητικά, θα την ακολουθούσαν -άλλος έκλεψε λεφτά από τους γονείς του, άλλος πήρε κρυφά το αμάξι της μητέρας του, άλλος το περίστροφο του πατέρα του.

Ξεκίνησαν το ταξίδι παίρνοντας τους επαρχιακούς δρόμους και τελικά βγήκαν στην διαπολιτειακή Εθνική Οδό I-81 που διατρέχει όλο το ανατολικό κομμάτι των ΗΠΑ, από τα σύνορα του Καναδά ως το Tennessy. Εκεί, στο ανατολικό Tennessee, πήραν την έξοδο κι έκαναν μια στάση στο σημείο αναψυχής για να ξεμουδιάσουν, αφού είχαν στριμωχτεί έξι άτομα σε ένα αμάξι. Στο ίδιο σημείο είχαν σταματήσει και οι Lillelid με το φορτηγάκι τους. Λάθος τόπος, λάθος ώρα. Από την οικογένεια μόνο ο μικρός Peter επέζησε και υιοθετήθηκε από συγγενείς του στη Νορβηγία.

Κανείς δεν κατάλαβε γιατί ήταν ανάγκη οι έξι έφηβοι να δολοφονήσουν την οικογένεια. Γιατί, αφού οπλοφορούσαν, δεν πήραν απλώς το φορτηγάκι για να συνεχίσουν το ταξίδι τους στο φαντασιακό τους αύριο. Απαντήσεις αναζητούν ακόμη ειδικοί της ψυχικής υγείας που -είτε γιατί δεν είχαν τα μέσα είτε την κατάρτιση- κρίνουν ότι απέτυχαν να αποτρέψουν ένα ανούσιο έγκλημα που κατέστρεψε τόσες ζωές, και των θυμάτων και των θυτών.