Η Εθνική Διαστημική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών (NASA) ανακοίνωσε ότι επέλεξε εννέα αμερικανικές εταιρείες, οι οποίες θα ανταγωνισθούν μεταξύ τους για να συμμετάσχουν στο νέο δεκαετές διαστημικό πρόγραμμα προϋπολογισμού 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που θα οδηγήσει τους αστροναύτες των ΗΠΑ αρχικά ξανά στη Σελήνη και στη συνέχεια στον Άρη.
Στην ουσία, η επόμενη προσελήνωση των ΗΠΑ θα γίνει από ιδιωτικές εταιρείες με χρήματα της αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία θέλει να εμπλακούν πολλές επιχειρήσεις, ώστε να υπάρξει ανταγωνισμός μεταξύ τους, κάτι που -όπως ελπίζει- θα επιταχύνει τις εξελίξεις.
Μέσα από τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ο στόχος είναι η ανάπτυξη τεχνολογιών που θα επιτρέψουν την εξερεύνηση της επιφάνειας του φεγγαριού. Μεταξύ άλλων, μέσα στην επόμενη δεκαετία, στο πλαίσιο του προγράμματος Commercial Lunar Payload Services, θα κατασκευασθούν και μετά θα δοκιμασθούν στην επιφάνεια της Σελήνης ρομποτικά ρόβερ, ανιχνευτές ακτινοβολίας, ανακλαστήρες λέιζερ και άλλος επιστημονικός εξοπλισμός.
Μέσα στο 2019 -στη 50ή επέτειο από την πρώτη προσελήνωση- μπορεί να γίνει η πρώτη πτήση στο φεγγάρι υπό το νέο συνεταιρικό σχήμα. Το 2022 αναμένεται να αρχίσει η κατασκευή ενός νέου διαστημικού σταθμού-εργαστηρίου σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, που θα δρα και ως ενδιάμεση στάση για πιο μακρινές διαστημικές αποστολές στον Άρη και ακόμη παραπέρα.
Για μια «δυναμική αγορά ανάμεσα στη Γη και στη Σελήνη», έκανε λόγο ο επικεφαλής της NASA Τζιμ Μπραϊντενστάιν, ο οποίος εξέφρασε την ελπίδα ότι σε δέκα χρόνια άνθρωποι θα εργάζονται, με τη βοήθεια ρομπότ και ρόβερ, πάνω στη σεληνιακή επιφάνεια.
Οι εννέα εταιρείες είναι οι: Astrobotic Technology, Deep Space Systems, Draper, Firefly Aerospace, Intuitive Machines, Lockheed Martin Space, Masten Space Systems, Moon Express και Orbit Beyond. Η Lockheed ήδη έχει στα σκαριά ένα σεληνιακό ρόβερ, το McCandless Lunar Lander.
Η νέα συνεργασία κράτους-ιδιωτών για τη Σελήνη βασίζεται στο μοντέλο που έχει ήδη εφαρμοσθεί για το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS), όπου οι αμερικανικές εταιρείες Space X και Northrop Grumman (πρώην Orbital ATK) κάνουν μη επανδρωμένα δρομολόγια μεταφοράς φορτίων τροφοδοσίας από το 2012.
Στο μεταξύ, η NASA και οι εταιρείες Boeing και Space X σχεδόν έχουν έτοιμες τις νέες επανδρωμένες διαστημικές κάψουλες που θα λειτουργήσουν ως «ταξί» ανάμεσα στη Γη και στον ISS. Οι δύο τελικές δοκιμαστικές πτήσεις χωρίς πλήρωμα θα γίνουν το πρώτο τρίμηνο του 2019: στις 7 Ιανουαρίου η Space X θα δοκιμάσει το σκάφος Crew Dragon, ενώ το Μάρτιο η Boeing θα κάνει το ίδιο με το δικό της σκάφος CST-100 Starliner.
Το καλοκαίρι θα πραγματοποιηθεί η πρώτη πτήση με αστροναύτες. Μετά την απόσυρση των διαστημικών λεωφορείων το 2011, οι ΗΠΑ έχουν υποχρεωθεί μέχρι σήμερα να εξαρτιούνται από τους ρωσικούς πυραύλους «Σογιούζ» για να μεταφέρουν αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό - κάτι που μάλλον κάθεται στο στομάχι των Αμερικανών.
Παρότι τα προβλήματα δεν λύνονται με το να τους ρίχνεις λεφτά, ένας πληθυσμός 40 εκατομμυρίων μαζί με ένα τόσο εκτεταμένο δίκτυο υποδομών σημαίνει τεράστιες δημόσιες ανάγκες και πολυδάπανους μηχανισμούς
8°
