Guardian: Πώς το Brexit ευνοεί την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα

Το Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα είναι ένα αρχιτεκτονικό θαύμα που δικαίως έχει αποσπάσει τόσες διακρίσεις, γράφει η δημοσιογράφος της βρετανικής εφημερίδας Guardian Ριάνον Λούσι Κόσλετ, με αφορμή την επίσκεψή της στην ελληνική πρωτεύουσα την περασμένη εβδομάδα.

Η συντάκτρια επισημαίνει τη «σκόπιμη απουσία» των Μαρμάρων του Παρθενώνα στα εκθέματα, επισημαίνοντας ότι οι Έλληνες συνεχίζουν να ελπίζουν ότι κάποια ημέρα θα επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Πολλοί αναγνώστες αναμφίβολα θα γνωρίζουν ότι πολλά από αυτά τα ανεκτίμητης αξίας γλυπτά «βρίσκονται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο του Βρετανικού Μουσείου, αφού ο λόρδος Έλγιν τα απέσπασε από τον Παρθενώνα στις αρχές του 1800».

«Αυτό είναι ένα ζήτημα έντονης αντιπαράθεσης, αλλά και ένα θέμα για το οποίο οι περισσότεροι Βρετανοί, ειδικά οι νέοι και χωρίς ιμπεριαλιστικές απόψεις, αγωνιούν να διευθετηθεί» προσθέτει.

Στη συνέχεια αναφέρεται σε δημοσκόπηση του 2014 της YouGov, όπου μόλις το 23% των Βρετανών ήθελε να παραμείνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στη Βρετανία.

Τα νέα δεδομένα με το Brexit

Η δημοσιογράφος επισημαίνει ότι οι Έλληνες εξακολουθούν να επιθυμούν σφόδρα της επιστροφή των Μαρμάρων και πως το Brexit αποτελεί ιδανική ευκαιρία για την κυβέρνηση της Αθήνας να ασκήσει πιέσεις προς αυτήν την κατεύθυνση.

«Στο κάτω κάτω, το Λονδίνο θα χρειαστεί την έγκριση από όλες τις χώρες-μέλη αν συναφθεί συμφωνία για το Brexit» υπογραμμίζει η αρθρογράφος.

Και συνεχίζει στο άρθρο της, λέγοντας ότι υπάρχουν πολλά ακλόνητα επιχειρήματα για την επιστροφή των Μαρμάρων. Συμβουλεύει, μάλιστα, όποιον ενδιαφέρεται για το θέμα αυτό να ακούσει τον διάλογο που είχαν νωρίτερα αυτήν τη χρονιά ο Άντριου Τζορτζ, ο πρόεδρος της Eπιτροπής για την επιστροφή των Μαρμάρων «Marbles Reunite» και βουλευτής των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, και ο ηθοποιός Στίβεν Φράι. Και οι δυο τους έκαναν έκκληση για την επιστροφή τους στην Αθήνα.

Αλλά το πιο πειστικό επιχείρημα, γράφει η δημοσιογράφος, προήλθε από ένα μέλος του κοινού που παρακολούθησε τη συζήτηση και το οποίο επεσήμανε πως τα Μάρμαρα είναι το μοναδικό έργο τέχνης που δεν θα πρέπει να μοιράζεται. «Δεν θα ήταν περίεργο αν το κεφάλι του Δαβίδ του Μιχαήλ Αγγέλου βρισκόταν στο Βρετανικό Μουσείο και το σώμα στην Γκαλερί Ουφίτσι;» επιχειρηματολόγησε το άτομο που βρισκόταν στο κοινό.

Το Μουσείο της Ακρόπολης

Ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται συχνά κατά της επιστροφής των Μαρμάρων είναι ότι το Βρετανικό Μουσείο είναι ένα μουσείο ανοιχτό σε όλο τον κόσμο o οποίος μπορεί να θαυμάσει παγκόσμιους θησαυρούς.

Αντίθετα, γράφει η δημοσιογράφος, το Μουσείο της Ακρόπολης στρεβλά παρουσιάζεται ως απλώς ένα εθνικό μουσείο, «παρά τα εκατομμύρια των τουριστών που επισκέπτονται κάθε χρόνο την κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού». Αλλά κατά τη γνώμη μου, συνεχίζει η συντάκτρια του άρθρου, το Brexit καθιστά το επιχείρημα αυτό εντελώς περιττό.

Και καταλήγει: «Μπορεί το Βρετανικό Μουσείο πραγματικά να ισχυριστεί ότι είναι ένα μουσείο για όλο τον κόσμο όταν η βρετανική κυβέρνηση απορρίπτει την ελεύθερη διακίνηση Ευρωπαίων πολιτών προς τη χώρα στις διαπραγματεύσεις για το Brexit; Θεωρώ πως όχι. Στείλτε πίσω στην Αθήνα τα Μάρμαρα του Παρθενώνα και θα μπορεί να τα θαυμάζει όποιος πολίτης της Ε.Ε. επιλέγει να ταξιδεύει στη χώρα, απαλλαγμένος από περιορισμούς».