Ενάντια στις «United Stazi of America» ο Σνόουντεν

Ενάντια στις «United Stazi of America»στράφηκε ο Έντουαρντ Σνόουντεν, λέει ο διάσημος βετεράνος Ντάνιελ Ελσμπεργκ, ο 82χρονος σήμερα στρατιωτικός αναλυτής που το 1971 είχε αποκαλύψει («Pentagon Papers») τα απόρρητα «Έγγραφα του Πενταγώνου», συμβάλλοντας στη μεταστροφή της αμερικάνικης κοινής γνώμης κατά του πολέμου του Βιετνάμ.

«Εκτιμώ ότι δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα στην αμερικάνικη ιστορία διαρροή πληροφοριών σημαντικότερη από τη δημοσιοποίηση υλικού της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (NSA) από τον Έντουαρτ Σνόοουντεν - και αυτό σίγουρα περιλαμβάνει τα «Εγγραφα του Πενταγώνου» πριν από 40 χρόνια. Οι πληροφορίες του Σνόουντεν μάς επιτρέπουν να αντιληφθούμε ένα κρίσιμο πραξικόπημα της εκτελεστικής εξουσίας ενάντια στο Σύνταγμα των ΗΠΑ» γράφει ο Ελσμπεργκ (και αναμεταδίδει το «Βήμα»), αναφερόμενος στη νωπή αποκάλυψη του νεαρού Σνόουντεν, π΄ρωην πράκτορα της CIA, ότι όλες οι τηλεφωνικές και ιντερνετικές κλήσεις στις ΗΠΑ παρακολουθούνται με εντολή της κυβέρνησης.

«Από την 11η Σεπτεμβρίου 2001, έχει γίνει, πρώτα μυστικά αλλά σταδιακά αυξανόμενα ανοιχτά, ανάκληση της αμερικανικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων, για τα οποία αυτή η χώρα είχε πολεμήσει πριν από 200 χρόνια. Είναι ανόητο να λέει ο πρόεδρος των ΗΠΑ ότι υπάρχει δικαστική εποπτεία. Δεν είναι η πρώτη φορά -όπως και σε θέματα σχετικά με βασανισμούς, απαγωγές, συλλήψεις, δολοφονίες από μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) και τάγματα θανάτου- που φαίνεται ότι η εκτελεστική εξουσία είναι υποχείριο των υπηρεσιών τις οποίες υποτίθεται ότι ελέγχει. Υπάρχουν ακόμη μαύρες τρύπες στην ενημέρωση για τις οποίες το κοινό πρέπει να ενημερωθεί.

Το γεγονός ότι οι ηγέτες του Κογκρέσου ήταν «ενημερωμένοι» σχετικά με όσα αποκαλύφθηκαν και τα υποστήριζαν χωρίς να διεξάγουν κανένα δημόσιο διάλογο δείχνει μόνο πόσο διαλυμένο είναι το σύστημα ελέγχου στη χώρα αυτή» τονίζει.

Και εξηγεί: «Προφανώς, οι ΗΠΑ δεν έγιναν αστυνομοκρατούμενο κράτος. Όμως, δεδομένης της έκτασης αυτής της εισβολής στην ιδιωτικότητα των πολιτών, έχουμε πλέον πλήρη ηλεκτρονική και νομοθετική υποδομή ενός τέτοιου κράτους. Εάν, για παράδειγμα, γινόταν τώρα κάποιος πόλεμος που να οδηγούσε σε ένα αντιπολεμικό κίνημα μεγάλης κλίμακας -όπως εκείνο ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ- ή, πολύ πιθανότερο, εάν αντιμετωπίσουμε άλλη μία επίθεση του μεγέθους της 11ης Σεπτεμβρίου, φοβάμαι για τη δημοκρατία μας. Οι δυνάμεις αυτές είναι εξαιρετικά επικίνδυνες».

Το 1975, ο γερουσιαστής Φράνκ Τσέρτς είχε πει για την NSA: «Γνωρίζω πόσο ικανοί είναι να εγκαθιδρύσουν μια ολοκληρωτική τυραννία στην Αμερική. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι όλες οι υπηρεσίες, όσεςκατέχουν τέτοια τεχνολογία, τη λειτουργούν στο πλαίσιο του νόμου και υπό κατάλληλη επίβλεψη, ώστε να μην πέσουμε ποτέ στην άβυσσο. Πρόκειται για μια άβυσσο απ' την οποία δεν υπάρχει επιστροφή.»

«Η NSA, το FBI και η CIA έχουν, με την ψηφιακή τεχνολογία, τόσο ισχυρές δυνατότητες επιτήρησης των πολιτών, που η Στάζι - η μυστική αστυνομία της πρώην «Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας» - ίσα που θα μπορούσε να ονειρευτεί. Ο Σνόουντεν αποκαλύπτει ότι οι ΗΠΑ έχουν μετατραπεί σε Ηνωμένες Στάζι της Αμερικής» («United Stazi of America») λέει ο Ελσμπεργκ.

Και καταλήγει: «Έχουμε πέσει λοιπόν, στην άβυσσο για την οποία μιλούσε ο γερουσιαστής Τσέρτς. Το ερώτημα τώρα είναι κατά πόσον είχε δίκιο ή άδικο ότι δεν υπάρχει επιστροφή από εκεί, και κατά πόσο κάτι τέτοιο σημαίνει ότι η αποτελεσματική δημοκρατία μπορεί να καταστεί δυνατή. Πριν από μόλις μία εβδομάδα θα δυσκολευόμουν να αντικρούσω αυτή την αντίληψη. Όμως τώρα που ο Έντουαρντ Σνόουντεν έβαλε τη ζωή του σε κίνδυνο για να δημοσιοποιήσει αυτές τις πληροφορίες και να παροτρύνει και άλλους με παρόμοια γνώση, συνείδηση και πατριωτισμό να επιδείξουν αντίστοιχη πολιτική τόλμη -δημοσίως, στο Κογκρέσο και στην ίδια την εκτελεστική εξουσία- βλέπω μια αναπάντεχη πιθανότητα να ξεφύγουμε από την άβυσσο. Επιτροπή του Κογκρέσου πρέπει να ερευνήσει τις αποκαλύψεις του Σνόουντεν, ο οποίος έπραξε όπως έπραξε επειδή αναγνώρισε τί ήταν τα προγράμματα επιτήρησης της NSA: μια επικίνδυνη, αντισυνταγματική πρακτική. Η μαζική εισβολή στην ιδιωτική ζωή των Αμερικανών και των ξένων πολιτών δεν συμβάλλει στην προστασίας μας. Θέτει σε κίνδυνο τις ελευθερίες που προσπαθούμε να προστατέψουμε».

Μ.Φ.