Ο άνθρωπος που επέλεξε ο Beppe Grillo για να του παραδώσει το κόμμα που έφτιαξε είναι μόλις 31 ετών και κατάφερε να φέρει το Κίνημα των Πέντε Αστέρων στην πρώτη θέση στις εκλογές της Κυριακής. Το 2013 έγινε ο νεότερος αντιπρόεδρος της Βουλής στην ιταλική ιστορία όντας μόλις 26 ετών. Μπορεί να μην έχει πτυχίο αλλά έχει δίπλα του μία πολύ ικανή γυναίκα που λέγεται πως της οφείλει πολλά παραπάνω από όσα μπορούμε να φανταστούμε. Μάθε ποιος είναι, από πού έρχεται, τι πιστεύει και πού πηγαίνει.
Ragazzino
"Raggazino", δηλαδή το μικρό αγόρι, αυτό είναι το ψευδώνυμό του. Υποστηρίζει ότι έχει τις τέλειες αναλογίες με 1.70 ύψος και 73 κιλά, είναι πάντα φροντισμένος με τα σιδερωμένα κοστούμια και τα σωστά τσακισμένα πουκάμισα, προσέχει το μαλλί του και φαίνεται ότι η ναπολιτάνικη φλέβα του χτυπάει δυνατά, αφού όσοι τον ξέρουν θυμούνται ότι ήταν σικάτος και προσεγμένος από μικρός. Μικρός, μικρός αλλά, αν το κόμμα του αποφασίσει να συνεργαστεί και να κάνει κυβέρνηση με το έτερο λαϊκιστικό (και ακροδεξιό όμως) αντισυστημικό κόμμα της Λίγκας του Βορρά, έχοντας συγκεντρώσει 30% ο ένας και 18% ο άλλος αντίστοιχα, δεν αποκλείεται να γίνει και πρωθυπουργός της χώρας στα 31 του.
Κουλτουριάρης χωρίς κουλτούρα
Μεγάλωσε δίπλα σε έναν πατέρα φασίστα και μάλιστα ενεργό, αφού υπήρξε τοπικός υπεύθυνος του νεοφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος. Θεωρείται ωστόσο ότι του μετέδωσε την έντονη αγάπη για την ιταλική ιστορία. Προς μεγάλη του λύπη, δεν κατάφερε ποτέ να ολοκληρώσει τις σπουδές του, ούτε καν να πλησιάσει σε κάτι τέτοιο. Αρχικά γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο για να σπουδάσει Οικονομικά, αμέσως βαρέθηκε και το γύρισε στα Νομικά και τελικά όλα έμειναν στη μέση. Μόνιμος στόχος του είναι να το παίξει καλλιεργημένος και διανοούμενος, όπως σχολιάζουν τα μέσα, κάτι που δεν έκανε πάντα με τη μεγαλύτερη επιτυχία. Πολλές και εντυπωσιακές οι γκάφες του με μία από τις πιο επικές όταν σε μία συνέντευξη μπέρδεψε τη Βενεζουέλα με τη Χιλή.
Δείχνει να τα πηγαίνει καλά με τον επικεφαλής της ακροδεξιάς Λίγκας του Βορρά Matteo Salvini, γι' αυτό ίσως και ο Claudio Cesara, διευθυντής της καθημερινής εφημερίδα Il Foglio, έγραψε ότι «Ο Luigi Di Maio είναι ο Matteo Salvini και ο Matteo Salvini είναι ο Luigi Di Maio». Όπως αναφέρει ο ιταλικός τύπος, τα κοινά σημεία τους είναι αρκετά. Και οι δύο είναι ευρωσκεπτικιστές, αμφισβητούν τη χρησιμότητα της ευρωζώνης και του ευρώ και είναι εντελώς αρνητικοί στην είσοδο – ακόμα και ελεγχόμενη – των μεταναστών στη χώρα. Και οι δύο επιθυμούν την κατάργηση του νόμου Fornero, όπως είναι γνωστός, που αύξησε τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης, όπως και του JobsAct, που εμπνεύστηκε ο πρώην πρωθυπουργός Matteo Renzi και που θεωρούν ότι νομιμοποιεί την επισφαλή εργασία. Και οι δύο επίσης βλέπουν με πολύ καλό μάτι τους δασμούς τύπου Τραμπ για να προστατευτούν τα προϊόντα made in Italy από τον διεθνή ανταγωνισμό. Τελευταίο κοινό σημείο, αλλά όχι και λιγότερο σημαντικό: και οι δύο διατηρούν προνομιακές σχέσεις με τον Πούτιν και το καθεστώς του.
Από σεκιουριτάς υποψήφιος πρωθυπουργός
Μπορεί να μην σπούδασε κανονικά, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να συνδικαλιστεί στη σχολή του και να ασχοληθεί με τις φοιτητικές εκλογές. Ως νεαρός έκανε διάφορες δουλειές, μεταξύ των οποίων και σεκιουριτάς στο Στάδιο του Σαν Πάολο. Το 2007 αποφασίζει να γίνει δημοσιογράφος, εγγράφεται στο σχετικό μητρώο και μετά εργάζεται σαν webmaster. Δυναμικός, επικοινωνιακός, χαρισματικός στην τηλεόραση, φιλικός με τους δημοσιογράφους και παρ' όλα αυτά αποτελεί ένα μυστήριο και ο ίδιος και ο τρόπος με τον οποίο αναρριχήθηκε στην ιταλική πολιτική σκηνή. Το 2010 δεν κατάφερε παρά να πάρει 59 ψήφους στις δημοτικές εκλογές όπου κατέβηκε υποψήφιος στην πόλη Pomigliano, το 2013 εκλέχτηκε βουλευτής και πριν λίγες μέρες κατάφερε να κάνει το Κίνημα των Πέντε Αστέρων πρώτο κόμμα. Ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του, τον Σεπτέμβριο του 2017 υποστήριξε ότι «θα κάνει την Ιταλία να ξαναγεννηθεί» και μετά πέταξε και ένα τσιτάτο του Γκάντι λέγοντας ότι «πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, στο τέλος τους νικάς».
Στις 19 Σεπτεμβρίου βρέθηκε στην πατρίδα του, τη Νάπολη, για να προσκυνήσει το θαύμα του San Gennaro (Αγίου Ιανουαρίου), πολιούχου της πόλης. Επίσκοπος της Νάπολης τον 3ο αιώνα, ο άγιος συνήθιζε, λέγεται, να χύνει το αίμα του για να αποδείξει την αγάπη του για την πατρίδα. Σήμερα το αίμα θεωρείται ότι σώζεται σε μία αμπούλα που τρεις φορές τον χρόνο (η μία στις 19 Σεπτεμβρίου) προσκυνάνε οι πιστοί σε μία μεγάλη γιορτή. Ο Luigi Di Maio λοιπόν βρέθηκε εκεί, έσκυψε και φίλησε το φιαλίδιο αυτό με το αίμα του αγίου. Γράφτηκε τότε ότι όλο αυτό το σόου έγινε για να διευρύνει το κοινό του και να κερδίσει τον ναπιλιτάνικο λαό αλλά και γενικά τους Ιταλούς θρησκευόμενους. Φυσικά αυτό δεν συνάδει με το γενικότερο προφίλ του και απογοήτευσε τους μη θρησκευόμενους οπαδούς του, που αποτελούν και την πλειονότητα της χώρας.
Η τσαρίνα
Καθώς προβλέπει το ρητό, πίσω από κάθε μεγάλο άντρα βρίσκεται μία μεγάλη γυναίκα. Έτσι και ο Luigi Di Maio που διαθέτει τη χαρισματική – και δέκα χρόνια μεγαλύτερή του - Silvia Virgulti. Έμπλεξαν μαζί ενώ εκείνη ήταν ήδη υπεύθυνη επικοινωνίας του Κινήματος των Πέντε Αστέρων και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Μιλάει οκτώ γλώσσες, θεωρείται πολύ μορφωμένη, οργανωτική και ευφυής. Δεν την αποκαλούν άλλωστε τυχαία «τσαρίνα» εντός και εκτός του κόμματος. Λέγεται ότι ακόμα και όταν ο Di Maio ανεβαίνει στο βήμα της βουλής, αυτή δεν σταματά να του στέλνει sms στο κινητό με παρατηρήσεις, διορθώσεις, συγχαρητήρια και προτάσεις. «Φανταζόμαστε το κινητό να δονείται χωρίς να το ακούμε, βλέπουμε τον Di Maio να σκύβει διακριτικά και να ρίχνει μία γρήγορα ματιά και τότε ξαναπιάνει τη φράση του και προσθέτει ένα εντυπωσιακό στοιχείο, ένα νέο επιχείρημα, μία πετυχημένη έκφραση, έναν αριθμό κλπ», σημειώνει άρθρο για τον ίδιο.
Νικητής χωρίς αντιπάλους
Μετά την αποχώρηση του Beppe Grillo το 2016, μπαίνει στην ηγετική ομάδα των πέντε βουλευτών και γρήγορα γίνεται το πιο προβεβλημένο πρόσωπο. Άρθρο της εφημερίδας La Stampa σημειώνει σχετικά ότι «η ομάδα αυτή των πέντε που πήρε την εξουσία είναι τόσο εξαρτημένη από την εξουσία που έχει υιοθετήσει τις χειρότερες πρακτικές, όλα αυτά που υποτίθεται ότι θέλουν να αλλάξουν». Για να εκλεγεί ο επικεφαλής στις εκλογές του 2018, έγινε μία εσωτερική ηλεκτρονική ψηφοφορία στο κόμμα όπου συμμετείχαν οι 135.000 εγγεγραμμένοι. Οκτώ ήταν οι υποψήφιοι, αλλά οι περισσότεροι δεν έμαθαν καν ποιοι ήταν οι άλλοι εφτά. Η διαδικασία ήταν τόσο «στημένη», που ακόμα και η εφημερίδα Il Fatto, επίσημο όργανο του Κινήματος των Πέντε Αστέρων, είχε γράψει ότι «θα ήταν πολύ λιγότερο σκανδαλώδες αν ο Beppe Grillo τον είχε διορίσει υποψήφιο πρωθυπουργό, γλιτώνοντας από όλο αυτό το άχρηστο θέατρο». Ο ίδιος ο Beppe Grillo ήταν αυτός που έσπρωξε με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τον αγαπημένο του υποψήφιο, βγάζοντας διάφορους πρωτότυπους εσωτερικούς κανόνες όπως ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι απαγορευόταν να συμμετέχουν σε τηλεοπτικά talk shows. Τελικά συγκεντρώνει το 80% των ψήφων και ο ιδρυτής του κινήματος ανακοινώνει περιχαρής το αποτέλεσμα. Η εκλογική αυτή επιτυχία γιορτάστηκε με χορούς, συναυλίες, πάρτι και άλλα τέτοια, «ένα καρναβάλι για να αλλάξει ο αρχηγός και να μετατραπεί το κίνημα (σχεδόν) σε ένα κόμμα όπως όλα τα υπόλοιπα», όπως γράφουν τα ρεπορτάζ της εποχής.
12°
