Η Παραγουάη άλλαξε σημαία το 2003 και έγινε η μοναδική χώρα στον κόσμο με σημαία double face, δηλαδή διπλής όψης. Μόνο το οικόσημο στο κέντρο έμεινε ίδιο – αν και άλλαξε μορφή και θα λέγαμε ότι έγινε πιο λιτό – για να μοιάζει στην αρχική της μορφή. Ο κόκκινος κύκλος γύρω από το λιοντάρι έφυγε και τη θέση του πήρε το λευκό. Η σημαία στο σύνολό της είχε και έχει τρία χρώματα που αποτελούν και τα εθνικά χρώματα της χώρας: κόκκινο, λευκό και μπλε. Το κόκκινο συμβολίζει τον πατριωτισμό, την δύναμη, την ισότητα και την δικαιοσύνη. Το λευκό την ένωση, την ειρήνη και την αγνότητα των ιδεών. Και το μπλε την καλοσύνη, την αγάπη, την εξυπνάδα και την έννοια της αλήθειας. Το εθνικό σύμβολο της Παραγουάης είναι πράγματι διπλής όψης, έχει δηλαδή μπροστά και πίσω και μάλιστα διαφορετικά. Η μία όψη έχει το αστέρι μέσα σε ένα πράσινο στεφάνι που αντιπροσωπεύει την ημερομηνία της επανάστασης (14 Μαΐου 1811) και η δεύτερη ένα χρυσό λιοντάρι που αντιπροσωπεύει την ελευθερία. Και στις δύο όψεις υπάρχει μέσα στο οικόσημο με κεφαλαία η φράση REPUBLICA DEL PARAGUAY, δηλαδή Δημοκρατία της Παραγουάης.
Γεωργία
Η νέα σημαία υιοθετήθηκε μετά από έναν διαγωνισμό που προκήρυξε η νέα Βουλή όπως συγκροτήθηκε μετά τις εκλογές του 2004 όταν την κυβέρνηση της χώρας ανέλαβε ως πρόεδρος ο Μιχαήλ Σαακασβίλι. Δεν είναι άλλωστε και τυχαίο ότι η συγκεκριμένη σημαία, γνωστή και ως «σημαία με τους πέντε σταυρούς», μοιάζει ιδιαίτερα με αυτήν του κεντροαριστερού κόμματος από το οποίο προέρχονταν ο Σαακασβίλι πριν γίνει ο νεότερος ηγέτης στην Ευρώπη. Η σημαία είναι λευκή με έναν μεγάλο κόκκινο σταυρό στη μέση που ακουμπάει στις τέσσερις πλευρές σχηματίζοντας τέσσερα ίδια λευκά παραλληλόγραμμα. Μέσα στο κάθε ένα υπάρχει ένας άλλος μικρότερος κόκκινος σταυρός. Οι τέσσερις αυτοί περιμετρικοί σταυροί που στα γεωργιανά ονομάζονται «bolnour-katskhouri» περιγράφονται ακριβώς στο προεδρικό διάταγμα που εκδόθηκε το 2004 και με βάση το οποίο υιοθετήθηκε η νέα σημαία. Ο μεγάλος κεντρικός σταυρός λέγεται ότι συμβολίζει τον σταυρό του Αγίου Γεωργίου, προστάτη της χώρας ενώ συνολικά οι πέντε σταυροί θεωρείται ότι αντιπροσωπεύουν τις πέντε πληγές του Ιησού κατά την σταύρωση. Όσον αφορά στα χρώματα, το λευκό συμβολίζει την αθωότητα, την αγνότητα, την σοφία και την καθαρότητα και το κόκκινο την δύναμη, την δικαιοσύνη, την αγάπη και την γενναιότητα.
Η νέα σημαία ήρθε μαζί με το νέο όνομα της χώρας το 2010, όταν δηλαδή η Βιρμανία (ή και Μπούρμα όπως ήταν γνωστή) έγινε Δημοκρατία της Ένωσης της Μιανμάρ. Η προηγούμενη σημαία είχε που παρουσιάστηκε το 1974, όταν ανεξαρτητοποιήθηκε η χώρα είχε κόκκινο χρώμα και πάνω αριστερά, σε ένα μπλε πλαίσιο ένα λευκό στάχυ ρύζι μέσα σε ένα οδοντωτό στεφάνι (δηλαδή ένας τροχός) που με τη σειρά του ήταν μέσα σε έναν κύκλο με 14 αστέρια, όσες και οι περιοχές της χώρας. Καθαρά σοσιαλιστικά σύμβολα και τα δύο – ο τροχός και το ρύζι – συμβόλιζαν το μεν τους εργάτες και το δε τους αγρότες. Όσο για τα χρώματα, το κόκκινο αντιπροσωπεύει το θάρρος και την δύναμη, το μπλε την ειρήνη και το λευκό την αγνότητα και την καθαρότητα. Η νέα σημαία είναι εντελώς διαφορετική και αποτελείται από 3 οριζόντιες γραμμές, μία κίτρινη, μία πράσινη και μία κόκκινη ενώ έχει στο κέντρο ένα μεγάλο λευκό αστέρι. Καμία επίσημη εξήγηση δεν έχει δοθεί για αυτήν την τόσο μεγάλη και βαθιά αλλαγή και οι αναλυτές κάνουν λόγο ακόμα και για αστρολογικούς λόγους.
Η νέα σημαία, που καθιερώθηκε το 2012, σηματοδοτεί την νέα εποχή για τη χώρα. Η αλλαγή της ήταν επιθυμία της Joyce Banda, που ανέλαβε πρόεδρος την ίδια χρονιά και έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος χώρας της νότιας Αφρικής. Η προηγούμενη σημαία, η σημαία της ανεξαρτησίας θεωρούνταν πολύ σημαντική για τον λαό και είχε αλλάξει κι αυτή πάλι δύο χρόνια πριν. Η απόφαση της νέας προέδρου δεν έγινε εύκολα δεκτή και υπήρξαν αντιδράσεις όπως αυτή του προέδρου της Βουλής Henry Phoya που δήλωσε ότι αυτή η αλλαγή «είναι μία άδικη επίθεση ενάντια στην έννοια του έθνους». Η όλη επιχείρηση αντικατάστασης της σημαίας στην διοίκηση της χώρας κόστισε συνολικά 8 εκατομμύρια ευρώ, ποσό καθόλου ευκαταφρόνητο για μία φτωχή χώρα όπως το Μαλάουι. Το 2010, στην πρώτη αλλαγή η σημαία απέκτησε τα βασικά χρώματα ώστε να ταιριάζει με τα χρώματα της αφρικανικής ηπείρου: το κόκκινο (για το αίμα των θυμάτων), το πράσινο (για τη φύση) και το μαύρο (για τον πληθυσμό). Η βασική αλλαγή που έγινε το 2012 αφορούσε τον ανατέλλοντα ήλιο που μεταφέρθηκε από το κέντρο προς τα επάνω και άλλαξε από λευκός σε κόκκινος.
Λιβύη
Το μισοφέγγαρο και το αστέρι στα λευκά, όπως υπάρχουν σήμερα στην σημαία της χώρας ήταν το έμβλημα της βασιλείας που κυβερνούσε τη Λιβύη μέχρι το 1969 που ανατράπηκε από τον Μουαμάρ Καντάφι. Τα χρώματα που κυριαρχούν, εκτός των δύο στοιχείων αυτών στο λευκό, είναι τα κλασικά παναφρικανικά χρώματα, δηλαδή το πράσινο, το μαύρο και το κόκκινο. Μόνο που στη νέα σημαία που καθιερώθηκε το 2011, τα χρώματα αυτά δεν καλύπτουν ίσα τμήματα αφού η μαύρη γραμμή είναι διπλάσια από τις άλλες δύο. Ο συμβολισμός της σημαίας είναι έντονος αφού αυτήν κυμάτιζαν με πάθος οι αντιφρονούντες στον δικτάτορα στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Λέγεται επίσης ότι η σημερινή σημαία εμπνέεται από μία πολύ παλιότερη που χρονολογείται από την εποχή της οθωμανικής κυριαρχίας. Την περίοδο 1977 με 2011 η σημαία της Λιβύης δεν ήταν ακριβώς
σημαία, ούτε είχε σχήματα και χρώματα, ήταν ένα απλό μονόχρωμο πράσινο πανί που για τον Καντάφι συμβόλιζε το Ισλάμ και την πράσινη επανάσταση αλλά και το διάσημο «Πράσινο Βιβλίο» του που εκδόθηκε το 1976. Το 2011 αποφασίστηκε η αντικατάσταση της σημαίας και η κυκλοφορία της νέας που σηματοδοτούσε τη νέα μετά-Καντάφι εποχή, για την χώρα όπως αυτή εκφράστηκε από τον Ibrahim Aldredi, πρέσβης της χώρας στον ΟΗΕ όταν έλεγε από το βήμα «Ελπίζω και εύχομαι η νέα ελεύθερη Λιβύη να είναι μία χώρα άξια που τα ανθρώπινα δικαιώματα θα είναι σεβαστά».
Νέα Ζηλανδία
Η Νέα Ζηλανδία δεν ανήκει στην κατηγορία των χωρών που άλλαξαν πρόσφατα σημαία, αλλά επειδή έφτασε πολύ κοντά, κερδίζει μία θέση στη λίστα μας. Πρόσφατα, παρά λίγο να αντικατασταθεί με δημοψήφισμα, αφού η αλλαγή της αποτελούσε προεκλογική δέσμευση του τότε κεντροδεξιού προέδρου John Key. Έγιναν δύο δημοψηφίσματα, ένα το 2015 και ένα το 2016, για να επιλέξουν οι πολίτες αν επιθυμούν να διατηρήσουν την παλιά τους σημαία ή προτιμούν να την αντικαταστήσουν με μία άλλη που επιλέχτηκε πάλι με ένα άτυπο ταχυδρομικό δημοψήφισμα. Τελικά, σε ποσοστό 57% έναντι 43% αποφασίστηκε η υπάρχουσα σημαία. Στο εναλλακτικό σχέδιο κυριαρχούσε μία λευκή φτέρη σε μαύρο και μπλε φόντο. Η νικήτρια σημαία της Νέας Ζηλανδίας δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά από το 1869 και ενώ ήταν ακόμα αποικία της Αυστραλίας. Το 1907 που με βρετανική βασιλική απόφαση το νησί έγινε ανεξάρτητη επικράτεια από την Αυστραλία, συνέχισε να έχει την ίδια σημαία, το ίδιο και μετά το 1947 όπου και απέκτησε την πλήρη ανεξαρτησία της. Η σημαία αυτή – όπως είναι αναμενόμενο - είναι κάτι ενδιάμεσο από αυτήν της Μεγάλης Βρετανίας και της Αυστραλίας και χωρίζεται σε δύο μέρη: στο επάνω δεξιά μέρος υπάρχει αυτούσια η βρετανική σημαία και στο υπόλοιπο μέρος κυριαρχούν τέσσερα αστέρια που συμβολίζουν τον Σταυρό του Νότου και σηματοδοτούν την τοποθεσία της Νέας Ζηλανδίας στο Νότιο Ειρηνικό. Αξίζει να σημειώσουμε ότι όσοι τάχθηκαν υπέρ της αντικατάστασης της σημαίας προέτασσαν την ανάγκη για διαφοροποίηση από την Αυστραλία και την Μεγάλη Βρετανία αλλά και αυτήν για πιο έντονη παρουσία των ιθαγενών Μαορί (εξ ου και η φτέρη στην υποψήφια σημαία)
20°
