Το τελευταίο briefing της ημέρας ήταν και το πιο «σκληρό» πολιτικό απ’ όλα. Πραγματοποιήθηκε στην περίφημη αίθουσα Τύπου του State Department, που τη μάθαμε τα τελευταία χρόνια από τη Μαντλίν Ολμπράιτ, τον Κόλιν Πάουελ και την Κοντολίζα Ράις, και που σήμερα φιλοξενεί τη Χίλαρι Κλίντον. Στο πόντιουμ ο αναπληρωτής εκπρόσωπος του State Department και επικεφαλής του Κέντρου Ξένου Τύπου, Γκόρντον Ντάγκουηντ.
Η κουβέντα ξεκίνησε με τον Γκόρντον να μας εξηγεί πώς τα Social Networks βοήθησαν την Επικοινωνία και τη Δημοκρατία, επί των ημερών του Ομπάμα:
- «Στη Μαγαδασκάρη, το Μάρτιο, κυκλοφόρησε μέσα από τα blogs και το twitter η φήμη ότι ο έκπτωτος και κυνηγημένος πρόεδρος του νησιού, Μαρκ Ραβαλομανάνα έχει κρυφτεί ή έχει βρει καταφύγιο / άσυλο στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, της πρωτεύουσας Ανταναναρίβο. Η πληροφορία μας ήρθε αμέσως, μαζί με την πρόβλεψη ότι όπου να ‘ναι ο κόσμος θα πολιορκήσει την Πρεσβεία. Δεν είχαμε χρόνο να αντιδράσουμε, αποφασίσαμε να βγάλουμε παγκόσμια διάψευση μέσα από το Twitter. Κι έτσι κάπως το “σώσαμε”…».
- «Στο Ιράν, αν δεν υπήρχαν τα Social Networks, δεν θα είχε ποτέ ακουστεί η φωνή της αντιπολίτευσης, μετά τις εκλογές του Αχμαντινετζάντ. Ο κόσμος δεν θα είχε μάθει ποτέ τα όσα έκανε κατά των διαδηλωτών η Ιρανική κυβέρνηση».
- «Στην Αϊτη, μέσα από τα Social Networks, ξεκίνησε μια παγκόσμια κινητοποίηση για την στήριξη της χώρας μετά τον καταστροφικό σεισμό».
- «Παρακολουθούμε τα blogs, το Facebook και το Twitter σε διάφορες χώρες, για να μαθαίνουμε τι γίνεται. Όταν δούμε κάτι που μας αφορά, φροντίζουμε να απαντάμε αμέσως. Είτε μέσα από τα δικά μας blogs, είτε απαντώντας στα blogs που αναφέρονται σε εμάς».
- «Χρησιμοποιούμε τα Social Networks για να ενημερώνουμε και να εξηγούμε στον κόσμο για τις πραγματικές απόψεις μας. Και όχι να ακούγεται μόνο η άλλη πλευρά, σε αντι-αμερικανικά Media διαφόρων χωρών».
Ακούγοντας τον Γκόρντον Ντάγκουηντ να εκθειάζει το ρόλο των Social Networks στην παγκόσμια δημοκρατία και το πώς ο κόσμος (και οι ΗΠΑ) μπορεί πλέον ελεύθερα να λέει τη γνώμη μου για τα μεγάλα ζητήματα και να ακούγεται παντού, σκέφτηκα ότι αυτά όλα είναι όντως πολύ ωραία, όσο οι ΗΠΑ δεν την «πέφτουν» σε άλλες χώρες, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας:
«Όλα αυτά είναι ωραία, τώρα που διανύουμε μια ήσυχη περίοδο. Είσαστε, όμως, έτοιμοι να αντιμετωπίσετε την κατάσταση που θα δημιουργηθεί αν οι ΗΠΑ επιτεθούν στο Ιράν; Είσαστε έτοιμοι να απαντήσετε σε όλα αυτά που θα ακουστούν τότε, όπως έγινε με τον πόλεμο στο Ιράκ»;
Στην αρχή με κατηγόρησε ότι κάνω «εικασίες» και ότι δεν πρόκειται οι ΗΠΑ να επιτεθούν στο Ιράν κλπ.. Του απάντησα ότι «δεν το λέω εγώ, το λένε οι εφημερίδες σε όλο τον πλανήτη». Τότε, πήγε να μου ξεφύγει, λέγοντας ότι «ναι, ξέρω, πολλά αντι-αμερικανικά Μέσα στην Ελλάδα λένε ότι θα επιτεθούμε στο Ιράν, αλλά αυτό δεν ισχύει» και ότι «υπάρχει ήδη αντι-αμερικανικό συναίσθημα σε πολλά μέρη, δεν είναι κάτι καινούργιο, το αντιμετωπίζουμε» και ότι "πολλά από αυτά που λέγονται στο Ίντερνετ δεν είναι αξιόπιστα" κλπ..
Τον "έκοψα" και επέμεινα, αντιτείνοντας ότι η ερώτησή μου δεν ήταν αυτή, αλλά το: «Είσαστε έτοιμοι να ακούσετε εκατομμύρια πολίτες απ’ όλο τον κόσμο να σας λένε “όχι στον πόλεμο” ή “μην το κάνετε”, φωνάζοντάς τό μέσα από το Twitter και το Facebook; Θα το αντέξετε αυτό επικοινωνιακά»; Τότε μόνο, ο αν. Εκπρόσωπος του State Department απάντησε ουσιαστικά στο ερώτημα.
5°
