Ο Ντόναλντ Τραμπ μετρά περίπου πέντε μήνες στην εξουσία και τα ποσοστά δημοτικότητάς του βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό για πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών. Το περιοδικό TIME παρατηρεί ότι ειδικά ο Μάιος ήταν ο μήνας «εφιάλτης» για τον εκατομμυριούχο επιχειρηματία που άφησε τις μπίζνες για τον Λευκό Οίκο. Το ένα σκάνδαλο διαδέχθηκε το άλλο εντός των τειχών των ΗΠΑ με αποτέλεσμα ο Ντόναλντ Τραμπ να επισπεύσει την πρώτη του παγκόσμια περιοδεία ως Πλανητάρχης. Ούτε αυτή πήγε καλά.
Ωστόσο, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει παρέα στην αντιδημοφηλία. «Με ποσοστό δημοτικότητας λίγο χαμηλότερο του 40% ο Αμερικανός πρόεδρος στέκεται μια χαρά σε σχέση με άλλους ηγέτες στον κόσμο», σχολιάζει το αμερικανικό περιοδικό. Ποιοι είναι οι 5 λιγότερο δημοφιλείς ηγέτες στον κόσμο; Σύμφωνα με το TIME πρώτος όλων είναι ο Νίκολας Μαδούρα της Βενεζουέλας, μια χώρα σε αναταραχή και βαθιά οικονομική κρίση και πέμπτος και τελευταίος ο Αλέξης Τσίπρας της Ελλάδας που μετρά 7 χρόνια οικονομικής κρίσης.
Αναλυτικά το Top5 του TIME
1. Νίκολας Μαδούρο της Βενεζουέλας: με νύχια και με δόντια κράτησε ένα ποσοστό δημοτικότητας γύρω στο 20% μέχρι το τέλος του 2016. Με το νέο έτος έγινε έκρηξη. Καθημερινά οι πολίτες βγαίνουν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τη φτώχεια, την έλλειψη τροφίμων, φαρμάκων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης. Όλες οι πορείες καταλήγουν σε συγκρούσεις και οδομαχίες μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων ασφαλείας. «Μέχρι στιγμής ο Μαδούρο ρίχνει απέναντι στους διαδηλωτές ένα συνδυασμό από δυνάμεις καταστολής: αστυνομία, εθνοφρουρά, ένοπλες πολιτοφυλακές. Όταν θα χρειαστεί να καλέσει τον στρατό, το παιχνίδι θα έχει λήξει για τον πρόεδρο της Βενεζουέλας», εκτιμά το TIME.
2. Μικέλ Τέμερ της Βραζιλίας: ανήλθε στην εξουσία ως ο «αδιάφθορος» που θα εξυγιάνει το πολιτικό σκηνικό από την κληρονομιά διαφθοράς που άφησε πίσω της η σοσιαλίστρια πρόεδρος Ντίλμα Ρούσεφ. Ο Τέμερ κρατιέται οριακά στην εξουσία. Ηχητικά ντοκουμέντα τον εμφανίζουν να εξαγοράζει με δωροδοκίες τη σιωπή διεφθαρμένων συναδέλφων του. Πολύ σύντομα θα είναι ο δεύτερος πρόεδρος της Βραζιλίας που θα παραπεμφθεί ενώπιον της δικαιοσύνης, ενώ οι Βραζιλιάνοι ήδη διαδηλώνουν υπέρ της παραίτησής του.
3. Τζέικομπ Ζούμα της Νοτίου Αφρικής: Ένας πρόεδρος με ποσοστά δημοτικότητας κάτω του 20% και στις επτά μεγάλες μητροπόλεις της χώρας. Το 70% και πλέον των Νοτιοαφρικανών επιθυμεί την παραίτησή του από την εξουσία. Έγινε πρόεδρος το 2009 και από τότε το νόμισμα της χώρας έχει απολέσει το ένα τρίτο της αξίας του. Η ανεργία έχει κολλήσει στο 27% και σε βάρος του Τζέικομπ Ζούμα εκκρεμούν σχεδόν 800 κατηγορίες για διαφθορά, διασπάθιση δημόσιου χρήματος, κ.ά.
4. Νατζίμπ Ραζάκ: ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας από το 2009 που κατάφερε να μην είναι λαοφιλής, αλλά πλούσιος. Από την πρώτη κιόλας χρόνια δημιούργησε ένα αναπτυξιακό ταμείο επενδύσεων, το οποίο του έχει αποφέρει προσωπικά κέρδη ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων. «Κάποια στιγμή επιχείρησε να πλασάρει αυτό το ένα 1 δισ. στο λογαριασμό του ως δώρο στη βασιλικής οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας».
5. Αλέξης Τσίπρας της Ελλάδας: χάνει συνέχεια σε δημοτικότητα καθώς αναγκάζεται να παίρνει ολοένα και πιο αβάσταχτα μέτρα λιτότητας για να κρατήσει τη χώρα του μακριά από τη χρεοκοπία. Τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας ξεκίνησαν πριν ανέλθει ο Τσίπρας στην εξουσία. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρός του προκάλεσαν το 2014 τις εκλογές σε μια στιγμή που η ελληνική οικονομία φαινόταν να έχει βρει το βηματισμό της. Ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε να λυγίσει το Βερολίνο (εμείς θα παίζουμε τον ζουρνά και οι αγορές θα χορεύουν) και να πείσει τους Γερμανούς να ελαφρύνουν το ελληνικό χρέος. Και ακόμη αυτό περιμένει.
Ωστόσο, σημειώνει το αμερικανικό δημοσίευμα: «Ο Τσίπρας με το μη συστημικό παρελθόν και την πολεμική ρητορεία είναι ο μόνος Έλληνας πολιτικός που πέρασε αντιδημοφιλή μέτρα λιτότητας σε έναν εξαντλημένο λαό με την μικρότερη δυνατή λαϊκή κατακραυγή και αντίδραση». Και καταλήγει το TIME: «μερικές φορές οι δημοκρατίες χρειάζονται αντιδημοφιλείς ηγέτες».
