Η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε το αξίωμα της υπουργού Άμυνας της Ισπανίας, η Κάρμε Τσακόν, «έφυγε» ξαφνικά από τη ζωή την Κυριακή σε ηλικία μόλις 46 ετών.
Το κόμμα της, με ανάρτηση στο Twitter, σχολίασε: Θλίψη για τον πρόωρο χαμό της Κάρμε Τσακόν. Σήμερα όλοι οι σοσιαλιστές θρηνούν με πόνο και ανημπορία».
Consternados por la prematura marcha de Carmen Chacón. Hoy todos y todas los socialistas lloramos de dolor e impotencia. pic.twitter.com/F1vvF9uGvF
Σύμφωνα με τα όσα ανέφεραν τα ισπανικά μέσα, η Τσακόν έπασχε από καρδιοπάθεια. Πάντως, αξίζει να σημειωθεί πως τα ακριβή αίτια θανάτου της πολιτικού δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά.
Το Σάββατο, επιστρέφοντας στη Μαδρίτη από το Μαϊάμι, η Τσακόν δημοσίευσε μία φωτογραφία από το αεροπλάνο, στο λογαριασμό της στο Instagram, σχολιάζοντας σχετικά: «Πετώντας πάνω από τον Ωκεανό με κατεύθυνση τη Μαδρίτη, νοσταλγώντας το σπίτι μου, τη θάλασσα και τον Μικελέτε μου» (ενν. το γιο της).
Γεννημένη στο Εσπλουγκές ντε Λιομπρεγκάτ, στην Καταλωνία η δικηγόρος Κάρμε Τσακόν, που τα τελευταία χρόνια είχε αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική, είχε εμπλακεί από νωρίς στα πολιτικά πράγματα.
Χάρη στην ενεργητικότητά της είχε ξεχωρίσει, με αποτέλεσμα να εκλεγεί βουλευτής και μέλος στην Εκτελεστική Επιτροπή του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE) από μικρή ηλικία.
Στα 29 της χρόνια, ο τότε ΓΓ του κόμματος Χοσέ Λουΐς Ροδρίγεθ Θαπατέρο την έχρισε επικεφαλής του τομέα Παιδείας κι η Τσακόν γρήγορα ξεχώρισε, καθώς πήρε ενεργά μέρος ως κοινοβουλευτική υπεύθυνη του θέματος, στην στήριξη των φοιτητικών και μαθητικών διαδηλώσεων, που αποτέλεσαν έναν από τους μεγαλύτερους τριγμούς στην δεξιά κυβέρνηση του Χοσέ Μαρία Αθνάρ.
Όπως αναγνώρισε αργότερα ο Θαπατέρο, αυτές οι κινητοποιήσεις και η διαπρύσια στάση της Τσακόν στη Βουλή, αποτέλεσαν την αρχή του τέλους της διακυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡ).
Μετά τη νίκη των Σοσιαλιστών, ο Θαπατέρο δεν επέλεξε την 33χρονη Τσακόν για υπουργική θέση, κάτι που ωστόσο έγινε πραγματικότητα το 2008, όταν ανέλαβε το υπουργείο Υποδομών, ενώ λίγους μήνες αργότερα, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου των Καταλανών Σοσιαλιστών (PSC) πέτυχε το καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα στην ιστορία του κόμματος, καταλαμβάνοντας 25 έδρες στην τοπική Βουλή.
Μετά τη νέα εκλογική νίκη του Θαπατέρο, τον ίδιο χρόνο, η Τσακόν ανέλαβε -μολονότι έγκυος στον έκτο μήνα- το χαρτοφυλάκιο της Άμυνας και παρά τις αρχικές επιφυλάξεις των αντιπάλων και του Τύπου, τα κατάφερε τόσο καλά, που εκείνην την εποχή η δημοτικότητά της ξεπερνούσε αυτήν του Θαπατέρο, ή άλλων σημαντικών μελών της κυβέρνησης, όπως του μελλοντικού ΓΓ Αλφρέδο Πέρεθ Ρουμβακάλβα και της Μαρία Τερέσα Φερνάνδεθ ντελα Βέγα.
Η δημοφιλία της σε κύκλους που ξεπερνούσαν το εσωτερικό του κόμματος και των οπαδών της παρακίνησε την Τσακόν να διεκδικήσει δύο φορές την ηγεσία των Σοσιαλιστών από τον Ρουβακάλβα — την πρώτη, μολονότι είχε την υποστήριξη σημαντικών προσωπικοτήτων και στελεχών, αποχώρησε από την κούρσα ‘χάριν της ενότητας του κόμματος’, ενώ τη δεύτερη έχασε με διαφορά μόλις 22 ψήφων από τον πρώτο.
Έκτοτε, η πολιτική πορεία της Τσακόν είχε σκαμπανεβάσματα. Απέκλεισε κάθε συνεργασία με τον Ρουβακάλβα, παραιτήθηκε από βουλευτής για να διδάξει για έναν χρόνο σε Παν/μιο των ΗΠΑ, ενώ μολονότι οι φήμες την ήθελαν να διεκδικήσει εκ νέου την ηγεσία, εκείνη αρνήθηκε κι απλώς κατήλθε ως υποψήφια στην Καταλωνία, αλλά με αποτελέσματα όλως αντίθετα με εκείνα της προηγούμενης φοράς. Ενώ κατόπιν στήριξε την Εκτελεστική Επιτροπή υπό τον Πέδρο Σάντσεθ, στη συνέχεια δήλωσε υπέρμαχος της αντιπάλου του Σουσάνα Ντίαθ.
20°
