Όσα έγιναν στο Συνέδριο του Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα: Κόντρα Μέρκελ- Ορμπάν για το προσφυγικό

Με αναφορές κυρίως στις επιτυχίες που έχουν σημαδέψει την πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αλλά και με αιχμές κατά της Τουρκίας της οποίας η προοπτική ένταξης στην ΕΕ φαίνεται πλέον περισσότερο απομακρυσμένη παρά ποτέ, ολοκληρώθηκαν την Πέμπτη στη Μάλτα οι εργασίες του συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όπου από ελληνικής πλευράς έλαβε μέρος πολυμελής αντιπροσωπεία της ΝΔ με επικεφαλής τον πρόεδρό της Κυριάκο Μητσοτάκη.

Στη σημερινή συνεδρίαση κυριάρχησαν οι παρεμβάσεις ιθυνόντων του ΕΛΚ, όπως της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και του Ισπανού πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι αλλά και των προέδρων της Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι.

Η Γερμανίδα καγκελάριος αναγνώρισε κατά την παρέμβασή της ότι η ευρωπαϊκή αντίδραση στην προσφυγική κρίση υπήρξε σε πρώτη φάση κοντόφθαλμη και αναποτελεσματική, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τη σημασία του σεβασμού από την πλευρά της Τουρκίας της συμφωνίας που έχει συνάψει με την ΕΕ για την αντιμετώπιση του προσφυγικού.

Στον αντίποδα της παρέμβασης Μέρκελ ήταν η παρέμβαση του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν, ο οποίος εμμέσως πλην σαφώς άφησε αιχμές κατά των ευρωπαϊκών χωρών που, όπως είπε, «δεν μπορούν να ελέγξουν τα σύνορά τους», ενώ χαρακτήρισε παράγοντα σταθερότητας την ΠΓΔΜ και τον Νίκολα Γκρουέφσκι.

Σε γενικές γραμμές πάντως η αντίληψη που κυριάρχησε την Τετάρτη και την Πέμπτη στη Μάλτα είναι ότι παρά τα προβλήματα και το BREXIT η ΕΕ εξακολουθεί να είναι μια όαση ευημερίας και ασφάλειας στον κόσμο.

Πολλές επίσης ήταν οι αναφορές στον χριστιανικό χαρακτήρα της Ευρώπης, αρχής γενομένης από τον χαρακτήρα του ΕΛΚ, στο οποίο ως γνωστό συμμετέχουν τα Χριστιανοδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης.

Κοινός τόπος των περισσότερων παρεμβάσεων από το χώρο της Χριστιανοδημοκρατίας ήταν ότι η Τουρκία δεν πρέπει και δεν μπορεί να γίνει πλήρες μέλος της ΕΕ.

Διάσταση απόψεων σημειώθηκε στο ψήφισμα που εγκρίθηκε για τη Λιβύη, το οποίο αρνήθηκε να υπερψηφίσει το γαλλικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του απόντος από τη Μάλτα του Φρανσουά Φιγιόν, θεωρώντας το υπερβολικά εχθρικό έναντι της Ρωσίας. Ωστόσο η κοινή συνισταμένη των περισσότερων παρεμβάσεων ήταν ότι το ΕΛΚ «είναι η καρδιά της Ευρώπης» και ότι ενδεχόμενο ρήγμα στην ενότητά του θα μπορούσε να διακυβεύει συνολικά την πολιτική ισορροπία στο εσωτερικό της ΕΕ.