«Αν οι ζωές μας δεν αξίζουν τίποτα, παράγετε χωρίς εμάς» - Παγκόσμια απεργία (εικόνες, video)

Σε πάνω από 50 χώρες, σε 5 ηπείρους, οι γυναίκες σήμερα, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, απέχουν τόσο από τη δουλειά όσο και από τα άλλα καθήκοντά τους.

Όσες δεν είναι σε θέση να το πράξουν, φορούν, σε ένδειξη αλληλεγγύης, κόκκινα −«το χρώμα που σηματοδοτεί την επανάσταση, την αγάπη και τη θυσία»− ως απάντηση στην κοινωνική, νομική, πολιτική, ψυχολογική και λεκτική βία που υφίστανται σε διάφορα γεωγραφικά μήκη και πλάτη της γης.

Η ιδέα για τη διοργάνωση συντονισμένων διαδηλώσεων στις 8 Μαρτίου γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 2016, με τη συνεργασία δύο ομάδων: της «Women’s March on Washington» που οραματίστηκε την πρωτοβουλία −αρχικά μόνο για τις ΗΠΑ−, και της οργάνωσης «Τhe International Women’s Strike», που συνέβαλε,προκειμένου η απεργία να γίνει παγκόσμιο γεγονός. 

Οι δυο οργανώσεις ένωσαν τις δυνάμεις τους διαπιστώνοντας ότι έχουν κοινούς στόχους: Την ισχυροποίηση της θέσης των γυναικών, την καταπολέμηση των συνθηκών που τις κρατούν καταπιεσμένες και την αντίδραση στις πολιτικές του Τραμπ, που αφορούν όχι μόνο τις γυναίκες αλλά και τις μειονότητες.

Αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από ακαδημαϊκούς και ακτιβίστριες, ενώ την παγκόσμια απεργία εμπνεύστηκαν από τη διαδήλωση των γυναικών στην Πολωνία, στις 3 Οκτωβρίου 2016.

Εκείνη την ημέρα χιλιάδες γυναίκες ντυμένες στα μαύρα αποφάσισαν να απεργήσουν –αντλώντας έμπνευση από την απεργία των γυναικών το 1975 στην Ισλανδία– και πορεύθηκαν στη Βαρσοβία, για να διαμαρτυρηθούν σχετικά σχέδιο νόμου που είχε σκοπό την πλήρη απαγόρευση της εκούσιας διακοπής της κύησης (IVG).

Μερικές ημέρες αργότερα ήταν η σειρά των γυναικών της Νότιας Κορέας να κατέβουν στους δρόμους για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην άμβλωση. Στη συνέχεια, στις 19 Οκτωβρίου, εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες, από σχεδόν ολόκληρη τη Λατινική Αμερική άφησαν τη δουλειά τους για μία ώρα προκειμένου να διαδηλώσουν, ντυμένες επίσης στα μαύρα, ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της αργεντίνικης συλλογικότητας Ni Una Menos («ούτε μία γυναίκα λιγότερη») κατά της βίας των ανδρών.

«Θέλουμε η διοργάνωση συντονισμένων διαδηλώσεων να είναι φεμινισμός 99% και ο φεμινισμός να γίνει απειλή» λέει η Tithi Bhattachary, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Purdue και μια από τις διοργανώτριες της «Ημέρας χωρίς Γυναίκες». 

«Νομίζω ότι υπάρχει μια ευκαιρία για ένα νέο τύπο του κινήματος φεμινισμού, όπου οι πρωταγωνιστές είναι οι πιο καταπιεσμένες γυναίκες» συμπληρώνει, ενώ στην κινητοποίηση συμμετέχουν και οι διοργανώτριες της Πορείας των Γυναικών, της τεράστιας διαδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στις 21 Ιανουαρίου εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ.

«Είναι καιρός να επαναπολιτικοποιηθεί η ημέρα της γυναίκας» δηλώνουν σε άρθρο που δημοσιεύεται στον Guardian. «Γιορταζόταν για πολύ καιρό με μπραντς, λουλούδια και ευχετήριες κάρτες. Όμως την εποχή του Τραμπ εκείνο που μας χρειάζεται είναι ένας φεμινισμός συμμετοχικής δράσης».

Στη Γαλλία σήμερα, οι γυναίκες κλήθηκαν να σταματήσουν να εργάζονται στις 15:40: ο μισθός τους είναι κατά μέσο όρο 26% μικρότερος από εκείνον των ανδρών, «είναι σαν να σταματούσαν όλες τις ημέρες να πληρώνονται στις 15:40», εξηγεί η ιστοσελίδα της συλλογικότητας 35 φεμινιστικών οργανώσεων, συνδικάτων (CGT, FSU, Solidaires), ΜΚΟ και οργανώσεων νεολαίας που συμμετέχουν στη διεθνή κινητοποίηση. 

Η σημερινή Παγκόσμια απεργία ζητά και από τους άνδρες, που συμμερίζονται τις γυναικείες διεκδικήσεις, να προσέλθουν στο χώρο της εργασίας τους ανοίγοντας συζητήσεις για τα δικαιώματα των γυναικών. Όσες γυναίκες μπορούν, είναι χρήσιμο να συμμετάσχουν σε αυτές τις συζητήσεις υπογραμμίζοντας τις διακρίσεις στο χώρο εργασίας και τις αρνητικές πολιτικές που επηρεάζουν τις γυναίκες.

Επιπλέον, οι γυναίκες καλούνται να δείξουν σήμερα την «ισχύ του πορτοφολιού τους», αγοράζοντας μόνο από μικρές επιχειρήσεις που ανήκουν σε γυναίκες ή μειονότητες.

Όσο για τον απώτερο στόχο της απεργίας, αυτός είναι να συνεχίσουν οι οργανώσεις ανά τον κόσμο να οικοδομούν συνδέσεις που θα κρατήσουν το κίνημα αντίστασης ενεργό, καθώς πια η εμπειρία δείχνει πως το να κινητοποιηθούν οι γυναίκες την ίδια ημέρα, την ίδια στιγμή, σε διαφορετικά σημεία της υφηλίου για να προασπίσουν τα δικαιώματά τους είναι δυνατό.